هفت‌برکه – فاطمه ابراهیمی: گیس‌های سفید با راه‌راه خاکستری‌اش در هم لول می‌شوند و وول می‌خورند. عصا و یک جفت دمپایی‌اش، تنهایی فاطمه‌خانم را به رخ می‌کشد. با قامتی خمیده و لبخندی بر لب، روبه‌رویم می‌نشیند و می‌گوید «در خدمتم.» خودم را معرفی می‌کنم و می‌گویم: «فکر کردم هنوز روضه می‌خوانید.» می‌خندد و می‌گوید: «کمی […]
