هفت‌برکه – نوریه بلبل: جای آن گورستان قدیمی را یک پارک شاداب گرفته است و در ماه رمضان، هر شب همراه با صدای بازی بچه‌ها و دورهمی خانواده‌ها، نوای قرآن در بوستان فخرآباد شنیده می‌شود.
پارک فخرآباد در یک ماه رمضان میزبان نونهالان دختر و پسر محله و کوچه‌های اطراف است، البته مهمانانی از محله‌های دیگر هم در جمع حضور دارند. در این محفل نه تنها نونهالان بلکه از کودکان زیر دو سال تا مادران و پدرانی که فرزندانشان را در این پارک همراهی می‌کردند، حضور دارند. جمعه ۱۷ فروردین مهمان یک شب از شب‌های آنها بودیم.
بچه‌ها محور اصلی این برنامه‌ها هستند و بازیگوشی مشخصه‌ی پررنگ بیشتر بچه‌ها بود. این برنامههای شبانه‌ی یک‌ساعته، هر شب از ساعت ۹ تا ۱۰ از طرف کانون فرهنگی و هنری شهید ابراهیم برزگران زیر نظر مسجد قمربنی‌هاشم (حاج فتح‌الله) برای بچه‌ها برگزار می‌شود. علی قنبری گرداننده این برنامه است و هر شبی بچه‌های محله یک مهمان هم دارند. مهمان امشب محمد درستکار، مدیر مدرسه شادرام، است.
دختران نوجوان هم این فرصت را غنیمت شمرده بودند و گروه گروه در گوشه‌های پارک دورهمی‌های دوستانه‌ی خودشان را برپا کرده بودند. اگرچه این دختران مخاطب اصلی این برنامه نیستند، اما فرصت خوبی است در جایی غیر از خانه‌‌های خود تجربه‌ی یک تفریح شبانه داشته باشند، جایی که تفریحات شبانه‌ی اجتماعی برای دختران وجود ندارد این برنامه‌ها برای آنها یک امتیاز است. همزمان پسران نوجوان هم در گوشه دیگر پارک فخرآباد و چمن آن فوتبال بازی می‌کردند. در شب‌های ماه مبارک رمضان هر گوشه از کوچه و محله‌ها را که نگاه کنیم یک جام رمضان محله‌ای بین ساکنان آن در حال برگزاری است که قهرمان اصلی آن بچه‌هایی هستند که لمس کردن توپ را به موبایل ترجیح داده‌اند.
در کنار بازیگوشی‌های نونهالان، دورهمی دوستانه‌ی دختران و فوتبال بازی پسران، سکوهای اطراف پارک هم مهمان خانم‌ها و مادران در حلقه‌های معرفت و جلسات قرآن‌خوانی آنها بود. خانم‌ها هم در کنار بچه‌ها از جمله کسانی بودند که برای یک ساعت یا بیشتر از هوای بهاری پارک فخرآباد در شب لذت می‌بردند. البته معدود پدرانی هم در این ضیافت شبانه فرزندانشان را همراهی می‌کردند که برچسب عدم دغدغه‌مندی پدران از مسائل فرزندانشان کم‌رنگ بشود و به پدران دغدغه‌مند مسائل اجتماعی فرزندانشان تبدیل شوند.
موضوع برنامه‌ی جلسات قرآن‌خوانی رمضان کریم از سوره‌های کوچک جز سی قرآن، اذکار نماز و دیگر مسائل تربیتی بچه‌ها در خانه و مدرسه بود. بچه‌ها در کنار بازی کردن جایی برای آموزش هم دارند. محمد درستکار مهمان امشب آموزش مسائل تربیتی در قالب داستان‌‌گویی و قصه را انتخاب کرده است. داستان همیشه بهتر در ذهن می‌ماند و دقایقی بچه‌ها را ساکت پای صحبت‌های درستکار نشاند. قصه‌ها جایی به پایان می‌رسند و مسابقه‌ها جذاب‌ترین بخش هر مراسم و برنامه آغاز می‌شوند. مسابقه باعث شد کمی از شور حبس شده‌ی از قصه‌های قبل را آزاد کند و دوباره بازیگوشی‌ها از سر گرفته بشود. در پایان مسابقه برنده‌ها با جایزه به خانه می‌روند. آخرین تلاش همه‌ی برگزار کنندگان این مدل برنامه‌ها برای نگهداشتن بچه‌ها روی صندلی‌هایشان، قرعه‌کشی کردن بین حاضران است و باز هم جایزه‌ها صاحبان خود را پیدا کردند و خودشان را به دست آنها رسانند.
بعد از پایان برنامه بچه‌ها باز هم همراه بودند، صندلی‌ها و زیلوهای پهن شده را با همکاری هم جمع کردند و درس همکاری کردن را پس دادند، البته بعضی از آنها در درس نریختن زباله و رعایت بهداشت مکان‌های عمومی رفوزه شدند.
در پایان صحبتی با علی قنبری مسئول کانون فرهنگی هنری شهید ابراهیم برزگران کسی که این شب‌ها مسئولیت این برنامه‌ها را به عهده دارد، داریم. می‌گوید: «حدود شش سالی هست که موسسه فرهنگی هنری شهید برزگران با کمک خیرین این برنامه‌ها را برگزار می‌کند. خیرین روشن فکری که ما آنها را توجیه کرده‌ایم که علاوه بر ساخت بنا به تربیت نیرو و نیرو سازی هم بپردازند، چون بچه‌های این محله زیاد هستند.»
قنبری در مورد زمان برگزاری این برنامه گفت: «از شب اول ماه رمضان تا شب ۲۸ ماه رمضان این برنامه‌ها ادامه دارد و شب اختتامیه‌ی آن در شب بیست و هشتم است.»
کارت‌هایی از شب اول بین بچه‌ها با داشتن اسم و مشخصات‌شان بین‌شان پخش شده است و قنبری در توضیح این کارت‌ها می‌گوید: «اکثر بچه‌ها نونهال هستند و شاید خیلی از آنها سواد خواندن و نوشتن نداشته باشند و ما به صورت غیرمستقیم به آنها سوره‌های جز سی را تحت عنوان طرح محراب آموزش می‌دهیم. در کنار آموزش قرآن، آموزش نماز، اخلاق در منزل و اخلاق در مدرسه هم به آنها آموزش می‌دهیم و حضور بچه‌ها از طریق این کارت‌ها رصد می‌شود و هرچه تعداد حاضری آنها بیشتر باشد در قرعه‌کشی شب اختتامیه شانس بهتری دارند.»
قنبری در ادامه از هدف اصلی این برنامه گفت: «ماه مبارک رمضان ماه بهار قرآن است و ما می‌خواهیم بچه‌ها در محفل قرآنی باشند، چون به طور مستقیم نمی‌شود این بچه‌ها را مجبور به خواندن قرآن کرد و در کنار برنامههای قرآنی ما یک سری برنامههای جذاب داشته باشیم که بچه‌ها خوش‌شان بیاید. هدف اصلی این است که بچه‌ها سرسفره‌ی قرآن باشند و چند سوره کوتاه از جزء سی را یاد بگیرند. در کنار برنامه برای بچه‌ها ما در آلاچیق‌های اطراف پارک جلسات قرآنی و تفسیر را با یکی از اساتید حوزه خانم قدسی برای خانم‌ها داریم. در کنار برنامه‌ی شبانه صبح‌ها یک جلسه ختم قرآن با حضور ۴۵ نفر از خانم‌ها داریم که از ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۲ برگزار می‌شود.»
قنبری در مورد حامیان برنامه می‌گوید: «مسئولین به خصوص عزیزان شورا پیگیر کار هستند و هر از گاهی ما از آنها درخواستی داریم و آنها همکاری می‌کنند و در تامین بخشی از هزینه‌ها هم همکاری کرده‌اند. شهرداری هم هر سال پارک را آماده می‌کند و در اختیار ما قرار می‌دهد.»
قبل از رفتن به گوشه‌ای می‌روم که حدس می‌زنم قبر چند قوم و خویش دور نزدیک است و فاتحه‌ای برای اسیران خاک می‌خوانم. ساعت نزدیک ۱۱ که آماده رفتن شده‌ام، پارک محله که حال قلب محله شده است، همچنان آباد و سرزنده است.
