هفت‌برکه: رمضان ماه حلواهاست! بسیاری از حلواها و شیرینی‌هایی که گراشی‌ها می‌پزند، یک جورهایی مخصوص ماه رمضان است. یعنی مثلا سخت است که در ماهی غیر رمضان در هر خانه و کوی و برزن، فالوده گراشی و مکرازی و یغدر و حتی جلی و کارامل پیدا کنی! عید فطر هم روزی است که خانواده‌ها سنگ تمام می‌گذارند و هر چه «شَک و شُل» و حلوا ملوا دارند رو می‌کنند.
«یخ‌دربهشت» گراشی، که در میان عامه «یغدر» نامیده می‌شود، با آنچه در شهرهای دیگر تصور می‌شود، خیلی متفاوت است. اگر بقیه جاها یخ‌دربهشت یک نوع نوشیدنی یخی است، در گراش یک نوع حلواست که با ترکیب شیر و نشاسته درست می‌شود.
ترکیب اصلی این حلوای شیرین شامل شیر، نشاسته، شکر، گلاب، هیل و در صورت تمایل، مغز گردو است.
و نحوه‌ی پخت آن؟
وقتی که خدیجه ابراهیمی و معصومه حاجیان، مادر و دختر خوش‌ذوق، پخت این حلوا را شروع کرده‌اند، مجید حاجیان با دوربینش سر رسیده و مراحل را ضبط کرده است.
خانم ابراهیمی مراحل را اینطور توضیح می‌دهد: «یک شیشه شیر، یک پیاله اندازه پیاله ارده‌خوری، نشاسته، و یک پیاله و نیم هم شکر بریز داخل حلواسَزی. همه را قاطی کن و خوب هم بزن. بعد هم روی آتش بگذار تا حدود ۱۰ دقیقه جوش بخورد. همزمان باید هم بزنی که ته نگیرد. گلاب و هیل را هم قاطی کن. مغز گردوی خلال‌شده هم می‌توان قاطی کرد. بعد داخل ظرف بریز تا خنک شود.»
ویدئوی کوتاه را با ترانه‌ای از صادق رحمانی از کتاب «برساتی» در آپارات گریشنا ببینید:
۲۰ فروردین ۱۴۰۴
کی گفته یغدر مال گراشه