هفتبرکه: یادداشتهای یکی از خوانندگان نهچندان پیگیر هفتبرکه که از اسم مستعار «دکتر الفبچه» استفاده میکند، با کمترین ویرایش در ستون «شارگ» منتشر میشود.
دکتر الفبچه:
«یک پرس اکبرجوجه در بشقاب بهتر از دو جفت جوجه در بیشه است.» ضربالمثل انگلیسی
بدیهی است که همه میدانند انتخابات مهم است، چه انتخابات شورای شهر و هم انتخابات ریاست جمهوری که امسال مثل سالهای گذشته همزمان برگزار میشود. اما وقتی با دیدی فراتر از شورا به انتخابات نگاه کنیم، در همزمانی این دو انتخابات فرصتهایی خواهیم دید که البته فقط به چشم خواص میآید و نه همگان. «تو مو میبینی و من جای دیگر.»
به عنوان مقدمه، اجازه بدهید زیر مدرک عضوشناسی نانوپولیتیک که به صورت مجازی کسب کردهام صحبت کنم و مقدمتاً نکاتی را خدمت شما خوانندهی غیر خاص بیان کنم.
وقتی به نامزدها و مخصوصا منتخبان دورههای گذشته شورای شهر گراش نگاه دقیق و موشکافانه بکنید، تواناییها و ضرفیتهایی در آنها مشاهده خواهد نمود که به عقیدهی من حیف است که در شهر کوچکی مثل گراش حرام شود. پوتانسیلی که جوانان ما دارند برای مدیریت جهان است، یا حداقل برای مدیریت کشور.
از طرفی دیگر، رییس جمهورهای کشور عزیزمان که متاسفانه هیچ. برای بنده خیلی سخت است که خودم را کنترل کنم و چیز نامربوطی به آنها نپرانم. همینقدر بگویم که لااقل در این سی سال، هر کسی رئیس جمهور این مملکت شده، مدیریت همین شورای شهر خودمان هم از سرش زیادی است.
به عبارتی دیگر، حالا بندهی حقیر که هیچ، اما من فکر میکنم ارزش هر کدام از جوانان برومند گراش (چه پیر و چه جوان) که فکر نامزد شدن را در سر میپروارانند (منجمله خود بندهی حقیر) هیچ چیزی کمتر از کسانی که در انتخابات ریاست جمهوری نامزد میشوند ندارند، بلکه یک چیزهایی بیشتر هم دارند.
تا اینجای کار که حتما با اینجانب موافق هستید. پیش از این گفتیم که انتخابات شورا و ریاست جمهوری همزمان برگزار میشود، و خیلیها هم توی رای دادن اشتباه میکنند. یعنی اسم رییس جمهور را توی برگه شورا مینویسند و اسم نامزدهای شورا را توی برگه رییس جمهور. پس چرا از این تهدید فرصت نسازیم؟
پیشنهاد نهایی من این است: کمیتهای دهنفره این موضوع را بررسی کنند که آیا چه اشکالی دارد که همهی مردم گراش به صورت عمدی این اشتباه را بکنند و اسم نامزد شورا را توی برگه ریاست جمهوری بنویسند و اسم نامزد ریاست جمهوری را توی برگه شورا؟ اگر دست به دست هم بدهیم، ممکن است بقیه شهرها هم به اشتباه بیفتند و همین کار را تکرار کنند و به صورت دومینویی ادامه پیدا کند. آیا مگر چه اشکالی دارد که نفر اول شورای ما این بار رییس جمهور بشود؟ و در عوض، باید هر طوری هست تحمل بکنیم و رییس جمهور بعدی را هم بیاوریم در همین شورای خودمان دستش را به ریاستی، سخنگوییای، چیزی بند کنیم. به هر حال، کار نکردن و منحل کردن شورا که همه میتوانند بکنند، نمیتوانند؟
در انتها باید این نکته را هم اعلام کنم که بنده حقیر تنها در صورتی پای به عرصهی انتخابات خواهم گذاشت که این پیشنهاد به صورت جدی بررسی و اجرا بشود.
کوچک خدوم مردم
دکتر الفبچه