هفتبرکه: فریاد خواجوی، خواننده شناختهشدهی اوزی، قطعهای به نام «صحرای دل» را به زبان گراشی منتشر کرد. خواجوی این آهنگ را در راستای حمایت از زبان مادری و در ادامهی آهنگهایی به لهجههای مختلف منطقه خوانده است. ترانهی این آهنگ را مصطفی خورشیدی سروده است، و کار آهنگسازی آن را خود فریاد خواجوی به عهده داشته است.
او در توضیح این آهنگ، متنی کوتاهی نیز منتشر کرده است:
«مفتخرم به عنوان عضوی کوچک در راستای حمایت از زبان مادری و اینبار با «گویش شیرین گراشی»، آهنگ جدیدم را تقدیم شما سروران کنم. در جنوب ایران زبانی مشترک بین شهرهای مختلف مورد استفاده است که داشتن اندک تفاوتهایی در تلفظ مصوتها و کلمات، سبب شیرینبیانی، تنوع و پدید آمدن زیرشاخههای بیشتر برای این زبان شده است. در شهر گراش اما خودِ شهر، دارای دو تلفظ متفاوت است که به دو نوع «ناساگی» و «بِـلَــئـْـلـِـزی» تقسیم میشود که این اسامی یادآور دو محلهی این شهر نیز هست. تفاوت این دو محله، در تلفظ حرف «د» و «ذ» هست که در محله ناساگ حرف «د» در فعلهای «رفتن، شدن و بودن» و برخی واژههای دیگر، به سبک قدیم و اصیلِ خود، «ذ» تلفظ میشود.
▪️در پارسی قدیم هر گاه حرف «دال» بعد از مصوتهای کوتاه و بلند قرار میگرفته، به صورت «دال نقطهدار» یا همان «ذال» تلفظ میشده. (خدمت، خذمت/گنبد، گُـمـبِذ/چِدَه، چِذَه/ بُدِه، بُذِهن)
▪️این تلفظ، بین تمامی شهرها و روستاها رایج بوده که در نسخ و متون قدیمی نمونههای آن برجای مانده است:
▫️سعدی شیرینسخن:
۱- این زر سرخ که روی تو ز عشقش زردست
هست همچون درم قلب و مس «سیماندوذ»
۲- در دور ما از آتش بیداد ظالمان
چون «دوذ» و سیل تیره شد آب و هوای خاک
▫️ابوحـَـف۫ـص سُـغ۫ـدی:
آهویِ کوهی در دشت چگونه «دَوَذا»
او ندارد یار، بی یار چگونه «بُوَذا»
هر چند این تلفظ در گذر زمان، دچار فرسایش و دگردیسی شده؛ اما محله ناساگ گراش، همچنان پاسدار این اصالتِ بیانیست!
در پایان دو جمله از بندهی حقیر: ۱- «زبان مادری» ما، «ارث پدری» ما نیست، که هر گونه دلمان خواست با او رفتار کنیم! ۲- «زبان مادری» هر کسی و هر قومی، گویای اصالت اوست. با واژههای اصیل هر دیاری، اصیل رفتار کنیم!
این آهنگ را در صفحه اینستاگرام فریاد خواجوی (اینجا) و یا کانال تلگرامی هفتبرکه (اینجا) ببینید و و یا اینجا بشنوید.
آهنگ «صحرای دل»
شاعر: مصطفی خورشیدی
آهنگساز و خواننده: فریاد خواجوی
تنظیم: بابک خداوندگار
سنتور: محمود نوذری
ویالون استرینگ: یونس بیطاسی
▫️میکسومسترینگ: وحید طاهرخانی
گرافیک: حجت ستوده
علی گراشی
۲۹ شهریور ۱۴۰۲
با سلام افتخار میکنم به خواننده عزیز شهرمون و این که از نژاد فارس گراشی هستیم که میراث دار اجدادمون هستیم و از زبان و فرهنگ اصیلمون پاسداری میکنیم .
جواد طاهری
۲۳ مهر ۱۴۰۱
عالی بود .ای کاش ترجمه ش هم بود
فرهاد
۲ اردیبهشت ۱۴۰۰
ترانه بسیار قشنگ زیبا و خوش صدا دست همه دست اندرکاران درد نکنه
جواد خدادادی از کیش
۲ اردیبهشت ۱۴۰۰
نهایت سپاس
باور بفرمایید هماکنون بر روی دوچرخه در کنار قسمت غربی جزیره زیبای کیش و در مقابل خلیج همیشه فارس و نیلگون . آهنگ شما لذتی دوچندان به ما داده است.
یا دارم اون قبل تر که آهنگ دکتر خنجی با زبان خنجی در مجارستان اجرا شده بود همیشه دنبال یه جایگزین گراشی بودم که شما به خوبی و نهایت لطافت اجرا نمودید .
وباور بفرمایید اینکه پشت سر تو چه عکسی ادیت شده برای خیلی ها مهم نیست اون هنر و ذوق والای شما نشانه اصالت و پایبندی به دیار اجدادی است. هرکجا هستید مانا و پایدار باشید
گراشی
۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
یادش بخیر کنسرت فریاد خواجوی در گراش👌
سامان
۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
در قسمتی از پست اینستاگرام ایشان نوشته که وجود ذ اصالت زبان باستانی را نشان می دهد که متعلق به ناساگ هست و از قدیم بوده هست .جالب اینجاست که آقای خورشیدی خودش اهل برق روز هستند و به زبان قدیم ناساگی شعر گفته اند .بار دیگر اصالت اچمی بودن و قدیمی بودن را نشان می دهد که دوباره باعث شده لاری ها از این گفته تعجب بکنند و به فکر فرو بروند .
حقیقت
۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
شاید اون بارگاه که میگی جز قدمت به حساب نیاورده .این شهدا گمنام که احترامشان واجب هست جز قدمت کلات به حساب نمی آیند و عکس مال قبلا هست .
فریاد خواجوی
۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
با سلام و عرض تشکر از تیم خبرنگاری موسسه هفت برکه و لطف و حمایشون از بنده، باید خدمت آقای علی عرض کنم که برای توجه به جزئیات گراش بنده تمام سلیقهی خود رو به کار گرفتم تا جای امکان، اکثریت ویژگیها گراش رو در اثرم منتقل کرده باشم. به عنوان نمونه: اون استخر پشت سرم، در واقع باید «برکه کل» بود و برای اینکار با چند عضو فرهنگی گراش ارتباط گرفتم که عکسها مربوطه رو محبت کنند و به دستم برسونند و خیلی منتظر موندم ولی متاسفانه به دستم نرسید. قطعا حق با شماست. ولی بنده هم به این قسمت توجه داشتم و کوتاهی از بنده است که بخاطر ساکن تهران بودنم، نشد کار رو شخصا و حضورا پیگیر بشم و متاسفانه این قسمت از اثرم، مورد قبول خودم هم نیست و میشد بهتر کار بشه.من از شما و دیگر مردم گراش بخاطر این قسمت از اثر، عذرخواهی میکنم و هیچ غرضی و تعمدی و هدفی در کار نبوده. در نهایت عکس توسط طراح که شناختی به منطقه نداره، از نت دانلود شده و کار پیش رفت. ممنون از توجه شما به این اثر. پایدار باشید.
ارادتمند فریاد خواجوی
علی
۳۱ فروردین ۱۴۰۰
سلام.این کوهی که پشت سر آقای خواجوی هست چرا بارگاه شهدا رو نداره که از روی همین میشه تفکیک کرد گراش رو با هر جایی… واقعا گرافیست بی سلیقه و شاید مغرض هست هر کسی این رو طراحی کرده.یکی از نمادهای شهر گراش همین نورالشهدا است.