کچی اما که شو ۲۷ رمضو باه کله پاچه اشوبارن. خونه شما نادنم ولی برای اما که هر سال تکلیف افطاری مو ای شاو مشخص وا. حالا مز چه؟! بهترن از اِکه به بعد اچم له کانال فارسی:
کله‌‌ای درگیر کله پاچه
هر چقدر به یاد دارم شب بیست و هفت ماه رمضان افطاری کله‌پاچه داشتیم. اگر که شب‌ها مهمان داشتیم یا تلفنی با خاله و زن دایی و… مکالمه، وقتی به این پرسش می‌رسیدیم:«شما اشاو افطار چه توخردن؟» بی درنگ پاسخ می‌دادند:«کَلَه»
فکر می‌کردم اقوام طی عملیاتی کاملا هماهنگ شده، همگی کله پاچه پخته‌اند. یا خیلی خودمانی تر:«انگار شو یَک گوتن» این دو سه سال اما ذهنم را درگیر کرده کجای کتاب دینی آمده که شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان واجب یا مستحب است که کله‌پاچه خورده شود؟
آن موقع‌ها هم که می‌پرسیدم جواب‌های دست و پا شکسته‌ای دریافت می‌کردم که می‌گویند سر یزید همچین روزی بریده شده و خوردن کله پاچه یک نوع شادی زیرپوستی است و نشانه‌ی حب ما به اهل بیت و دهن کجی به کفار.دیگر پا پِی قضیه نمی‌شدم.
تا اینکه امسال هم بحث کله حسابی داغ شده و مادر که حالا «از هفته پیش» یاد گرفته و جرات پیدا کرده داخل کَل «خورش» بپزد، تصمیم گرفته این بار داخل کَل، کَله بپزد. «امید که نشکند و در این شب مبارک، به معده‌های خالی ما دهن کجی نکند»
گوگل به دادم برس
پرسش را این گونه در گوگل جست‌وجو کردم:« شب بیست و هفت رمضان چه روزی است؟» دیدم هیچ کلمه‌ای حتی به غلط در صفحه مورد نظر یافت نمی‌شود.
اینبار پرسش مزخرفِ شب بیست و هفت رمضان چه روزی است، را با خشک کردن عرق جبین ناشی از شرمندگی عوض کردم و با حالت طلبکارانه نوشتم:«چرا شب بیست و هفتم رمضان کله پاچه می‌خورند؟»
الحق و الانصاف که آقا یا خانم گوگل خیلی کار درست و با معرفت است که برای بار دوم پاسخ مرا داد.
جواب گیرا بود و کوتاه: «شبِ مرادکشون یا ابن ملجم کشون! که در برخی از شهر‌ها رایج بوده این است که در این شب افراد در کنار اعضای خانواده خود افطار کله پاچه میل می‌کنند.»
در ادامه همراهی با گوگل به سایت دایره‌المعارف بزرگ اسلامی رسیدم و مثل این که قضیه شب بیست و هفتم رمضان خیلی مفصل‌تر از یک کله پاچه است: «بنابر باوری در میان ایرانیـان ــ کـه روایات موجود تاریخی آن را تأیید نمی‌کنند ــ ابن‌ملجم در ۲۷ رمضان کشته شد. به همین سبب، مردم نقاط گوناگون ایران از دیرباز اعمال خاصی را در این روز و شب انجام می‌دهند. لعن ابن‌ملجم، صرف کله‌پاچه در این شب و دوختن پیراهن مراد، کمابیش از عناصر مشترک مراسم و اعمال مربوط به این شب در بیشتر نقاط ایران است.»
شب قدر و شب شادی
شب ۲۷ ماه رمضان در برخی روایت‌ها بین اهل سنت و تشییع به عنوان شب قدر هم شناخته می‌شود. وقتی بحث را در یک گروه واتساپی ادامه دادیم مشخص شد در گراش قدیم هم شب ۲۷ ماه رمضان یکی از شب‌های ویژه برای برگزاری مراسم‌های عقد یا خواستگاری بوده است. اما از چند سال پیش با مخالفت برخی افراد برگزاری مراسم‌های شادی در شب بیست و هفتم رمضان کم‌کم به اصطلاح ما «از دسه اوسن»
تکلیف منوی امشب ما که مشخص است اما «شما افطار شاو بیسوهفت چه تو تَشِن؟»
