هفت‌‌برکه – صادق رحمانی: به بیمارستان آسیا رسیدیم. بالای سر دکتر اقتداری. او که همیشه با صدای رسایش از ایران و خلیج فارس می‌گفت. حالا با چشم‌هایش مرا می‌پاید که دیگر توان سخن گفتن ندارد.
امیدخانم اقتداری گفت: بیا سمت گوش راستش، بهتر می‌شنود.
رفتم دستم را گذاشتم روی دستش. گرم بود. قلبش می‌زد و با ماسک تنفس می‌کرد. دست‌هایم را گذاشتم روی بازوهای نحیفش. گفتم آقای اقتداری سلام. آقای اقتداری. دهانم را بردم کنار گوشش. آقای اقتداری!
چشم‌هایش بسته بود.
گفتم آقای اقتداری، چشم‌هات رو باز کن. من رحمانی هستم آقای اقتداری.
چشم‌هایش باز شد.
کمی باهاش حرف زدم. گفتم خوب می‌شی. از بستر می‌آیی پایین. و با هم می‌ریم گراش و اونجا ازت مراقبت می‌کنیم تا حالت بهتر و بهتر بشه. تو گراش رو خیلی دوست داری.
ماسک تنفس‌اش پر از بخار شده بود. دو سه روزی حرف نمی‌زد. با من حرف می‌زد، ولی من چیزی از حرف‌هایش را نفهمیدم.
دوباره دست‌هایم را گذاشتم روی دست‌های نحیف و گرمش و با او خداحافظی کردم. گرمی دستش به گرمای آب‌های خلیج فارس بود.
آمدم بیرون. آرزو دختر آخری احمدخان گریه می‌کرد. به او دلداری دادم و با خانم قمر اقتداری، همسر ایشان، تلفنی صحبت کردم و حرف‌های امیدوارکننده‌ای به او زدم. یوسف اقتداری برادر احمدخان و علی فدایی از دوستان صمیمی دکتر اقتداری هم بودند.
شب محمد خواجه‌پور گفت: شورای شهر گراش طبق وصیت دکتر اقتداری، فضا را برای انتقال ایشان به گراش آماده کرده‌است. قرار است در مکانی مناسب شان و جایگاه ایشان به خاک سپرده شود و خیابانی به نام ایشان در گراش نامگذاری شود.
طبق دستخط و وصیت دکتر اقتداری، او دوست دارد در سرزمین مادری به خاک سپرده شود. با این وصف، همه این‌ها به موافقت خانواده ایشان بستگی دارد. امیدوارم همسر ایشان قمرخانم و دختران فرهیخته دکتر اقتداری با انتقال ایشان به گراش موافقت کنند. تا به وصیت پدر بزرگوار و فرهیخته‌شان عمل شود. بی‌شک حضور معنوی دکتر احمد اقتداری که از برجستگان حوزه تاریخ خلیج فارس است، برای منطقه فارس، لار و گراش برکات علمی به ارمغان خواهد آورد.
او با دستخط خود نوشته است که بر روی لوح مزارش چنین نگاشته شود:
“بدرود باد گیتی با بوی نوبهاران”
همواره از قدرت مرگ‌آگاهی دکتر اقتداری در شگفت بودم. چه هنگامی که سال ۱۳۹۲ در گراش و در قبرستان خوانین گفت: «این دو تا قبر را من خریده‌ام، یکی برای خودم و دیگری برای همسرم»؛ و چه هنگامی که دکتر کیانوش کیانی، مشاور عالی دایره المعارف برزگ اسلامی می‌گفت: «هفته گذشته که در منزل به عیادت او رفتم، دکتر اقتداری با اشاره دست گفت بگذارید تا راحت از این جهان گذر کنم.»
“بدرود باد گیتی با بوی نوبهاران”
ضمن تسلیت باید از آقای خواجه پور و دست اندرکار آن اش کرد کرد که اطلاع رسانی می کنند وگرنه این بزرگ مرد در خفی دار فانی را وداع می کرد و ناشناس می ماندند.