موضوع کار و کارگر از نگاه قانونی و رسمی، اداراتی چون تامین اجتماعی و ادارهی کار را به یادمان میآورد که پاسخگوی پرسشهای ما نبودند. اما کارگران هم یک « خانه کارگر» دارند و بررسی این مساله از دید این نهاد، چکیدهی صحبت ما در شماره ۵ افسانه گراش، با خانم منیره پیشداد،دبیر اجرایی اتحادیهی خواهران کارگر و عضو هیات اجرایی این نهاد است.
وضعیت شغلی کارگران
از دیدگاه حقوقی، حقوق کارگر زن و مرد یکسان است و اینکه خیلی جاها دستمزد زن کمتر از دستمزد مرد است، چیزی است که کارفرما تعیین میکند. امنیت شغلی برای کارگران نیست؛ مخصوصاً زنان. برای مثال زنانی بودهاند که مرخصی زایمان گرفتهاند و وقتی برگشتهاند، اخراج شدهاند. در صورتی که در زمان مرخصی، باید کارگر موقت بگیرند و بعد از اتمام مرخصی، کارگر برگردد سر کار. خیلی از کارگران ساعات کاریشان از هشت ساعت هم بیشتر است اما متاسفانه حقوقشان زیر قانون کار است و اگر اعتراضی کنند، اخراج میشوند.
آشنایی به حقوق
در زمینهی شغلی نگران آیندهی شغلی کارگران و به ویژه زنان هستیم. از زمانی که کارگر میخواهد در جایی مشغول به کار شود، باید حقوقاش را بشناسد. برای مثال طبق قانون، کارگر هر جا برود، باید از روز اول بیمه باشد و قرارداد بسته شود. اگر کارفرما قانون را رعایت نکند، کارگر میتواند شکایت کند. اما اغلب به دلیل ترس از اخراج، سکوت میکنند. خانه کارگر برای توجیه کارگران و کارفرمایان کلاسهای قانون کار دارد که پس از پایان دوره، به کارگر گواهی اعطا میشود. اغلب اعضای خانهی کارگر در بین شهرهای همجوار از لامرد هستند و رتبهی بعدی را لار دارد، از پزشک و آرایشگر و بنا گرفته تا مشاغل خانگی مثل گلدوزی. وقتی افراد عضو یک شغل به پنجاه و یک نفر برسند، میتوان برایشان صنف تشکیل داد. خوبی عضویت در صنفها این است که کارگر عضو، از خدماتی مثل امکانات رفاهی و بیمه تکمیلی و بازنشستگی و مسکن و… بهرهمند میشود؛ مثلا کارگر عضو میتواند از مراکز رفاهی در مراکز استانهای تحت پوشش برای اقامت و استراحت استفاده کند. تعداد اعضا از شهرستان گراش ناچیز است که شاید به این مساله برمیگردد که اینجا هنوز خانه کارگر مستقل ندارد. تنها مشکل در این زمینه هم نبود یک سرمایهگذار برای زمین و ساختمان آن است. مثلا در میان مشاغل خانگی، نیپیچی و دوخت سیسمونی نوزاد در گراش زیاد است. اگر زنان شاغل در این زمینهها مراجعه کنند و عضو شوند، به راحتی صاحب صنف خواهند شد.
اخراجیها
متاسفانه در چند سال اخیر آمار اخراج کارگران بالا رفته است که عمدهترین دلیل آن عدم نیاز کارگاهها یا شرکتها است که ضرر اصلی این مساله متوجه صندوق بیمه بیکاری است. در این جور مواقع کارگر تنها میتواند حقوقاش را بگیرد و در مواردی که سنوات کاری زیاد است، کارفرما موظف است کارگر را برگرداند. کارگرانی که از سال هفتاد و دو به بعد مشغول کارند، کارفرمایان حق اخراج آنها را ندارند. در صورتی که کارگر شکایت کند، طبق قانون کار رفتار میکنیم اما وقتی توافق بین کارگر و کارفرما مشخص باشد و از سوی هر دو طرف پذیرفته شده باشد، نمیتوان از آنها دفاع کرد. کارگر باید توجیه شده و با دید باز سر کار برود.
saeid
۲۹ تیر ۱۳۹۱
سلام
لطفا اگه میتونین یه تحقیق کنید و مطلبی رو که درباره کاهش حقوق و اخراج افراد مخابرات هست بنویسید.