هفت‌برکه – سمیه کشوری: معرفی فیلم کابرینی از آلخاندرو مونته‌ورده (۲۰۲۴) و موسیقی گروه بالگرد
کابرینی: امپراتوری امید
کابرینی Cabrini فیلمی زندگی‌نامه‌ای به کارگردانی آلخاندرو مونته‌ورده محصول ۲۰۲۴ است که فیلم‌نامه آن را با راد بار نوشته‌است. مونته‌ورده کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس مکزیکی است. اولین فیلم او، به نام بلا محصول سال ۲۰۰۶ در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تورنتو برنده‌ی «جایزه منتخب مردم» شد.
مونته‌ورده در فیلم «کابرینی»، حماسه‌ی قدرتمند فرانچسکا کابرینی را به تصویر می‌کشد. کابرینی یک مهاجر ایتالیایی است که در سال ۱۸۸۹ به شهر نیویورک می‌رود ولی با بیماری، جرم و جنایت و کودکان فقیر روبرو می‌شود. کابرینی ماموریتی جسورانه را آغاز می‌کند تا شهردار مدعی را متقاعد کند که برای آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه، مسکن و مراقبت‌های بهداشتی فراهم کند. کابرینی با انگلیسی ضعیف و سلامت ضعیف، از ذهن کارآفرین خود برای ساختن امپراتوری امیدی استفاده می‌کند که جهان تا به حال ندیده است.
به عبارتی این کارگردان جوان، زندگی‌نامه‌ی باشکوه اولین قدیس آمریکایی را که به مقام قدیسی رسید نشان می‌دهد. شاید از معرفی فیلم این طور به نظر بیاید که با یک فیلم مذهبی روبرو هستید ولی این طور نیست. این فیلم از برخی از اعضای روحانی که در مقابل اهداف خیرخواهانه کابرینی ایستادند، از جمله پاپ لئو سیزدهم (جیانکارلو جیانینی) و اسقف اعظم نیویورک، مایکل کوریگان (بازیگر نقش مکمل چاقوی ارتشی سوئیسی، دیوید مورس) انتقاد می‌کند.
نقش این راهبه‌ی ایتالیایی یعنی کابرینی را کریستینا دل‌آنا، بازی می‌کند و باید گفت به خوبی از پس نقش بر آمده است. او به خوبی فداکاری، سرسختی و انسان‌دوستی را در بازی و زبان بدن خود نشان می‌دهد. از طرف دیگر، کابرینیِ شگفت‌انگیز به عنوان انسانی خوب، کوچک و خشن اجازه نمی‌دهد هیچ‌چیز مانع هدف او برای ساخت یتیم‌خانه‌ها، بیمارستان‌ها و سایر مؤسسات خیریه برای کمک به فقرا شود. او در کنار همه‌ی این تلاش‌ها با تبعیضِ جنسیتی و ایتالیایی‌ستیزی نیز مبارزه می‌کند.
برای مثال در جایی از فیلم، شهردار گولد مردسالارانه‌ترین اظهار نظری قابل تصور را درباره‌ی کابرینیِ خستگی‌ناپذیر به کار می‌برد. او با بی‌ملاحظگی می‌گوید: «حیف که مرد نیستی. تو می‌تونستی مرد فوق‌العاده‌ای باشی.» در پاسخ، کابرینی به سادگی و با لحنی اصلاح‌آمیز به او یادآوری می‌کند که یک مرد هرگز نمی‌تواند کاری را که او و خواهرانش انجام می‌دهند، انجام دهد.
فیلم با پایانش مخاطب را با احساسی از الهام و عشق تنها می‌گذارد گویی خدا نیز بی‌صدا در فیلم حضور دارد. توصیه می‌کنم اگر به فیلم‌های تاریخی و قهرمان‌محور علاقه دارید این فیلم را ببینید و از آن لذت ببرید.
اطلاعات دیگر فیلم را در سایت IMDb ببینید (اینجا).
بالگرد، موسیقی سرگرم‌کننده و تفکربرانگیز
گروه موسیقی «بالگرد» Ballgard یکی از گروه‌های مستقل و جریان فرعی موسیقی راک در ایران است که با ترکیب منحصربه‌فردی از اشعار طنز، نیش‌دار و اجتماعی، به همراه ملودی‌های خاص و فضای آلترناتیو، جایگاه ویژه‌ای در میان مخاطبان موسیقی مستقل ایرانی پیدا کرده است. آنها با استفاده از زبان محاوره‌ای و ارجاعات فرهنگی، فضایی خاص و متفاوت در آثار خود خلق می‌کنند که هم سرگرم‌کننده و هم تفکربرانگیز است.
گروه بالگرد دو آلبوم اصلی دارد: زیگلند (Zigland): این آلبوم شامل آهنگ‌های پرطرفداری مثل «در این عالم»، «قاهره» و «چو چو لاو» است. آهنگ‌ها معمولاً حال‌وهوایی شاد و ریتمیک دارند و با اشعاری که گاهی طنزآمیز و گاهی عمیق هستند، شنونده را جذب می‌کنند. رجضآلین (Rejdalin): این آلبوم هم با آهنگ‌هایی مثل «گربه‌ها»، «مرد جدولی» و «تویوتا کریسیدا» شناخته می‌شود. به‌خصوص آهنگ «تویوتا کریسیدا» به دلیل اشاره به فرهنگ عامه و ماشین‌های قدیمی ایرانی، حس نوستالژیک قوی‌ای در مخاطبان ایجاد کرده است.
در یکی از اپیزودهای پادکست «مطربکده»، دو عضو اصلی گروه معرفی شدند: مورسیو، خواننده و ترانه‌سرا؛ و مستر شنگ، نوازنده گیتار بیس. این دو هنرمند در این گفت‌وگو درباره شکل‌گیری گروه، دوستی‌های اولیه و روند ضبط اولین آلبوم صحبت کردند. آنها به علاقه خود به موسیقی راک و تأثیر آن بر آثارشان اشاره کردند.
آثار گروه بالگرد در پلتفرم‌های مختلفی مانند اسپاتیفای، اپل پادکست و یوتیوب در دسترس است. همچنین، می‌توانید از طریق وب‌سایت‌های موسیقی ایرانی مانند آپا موزیک و موزیک روید به آهنگ‌های آنها دسترسی پیدا کنید.
بخشی از آهنگ «تنها می‌پری» از آلبوم دوم را بشنوید:
