بستن

چراغ‌های خاموش نیروگاه خورشیدی

هفت‌برکه: آبان ۱۳۹۷، کلنگ‌زنی احداث اولین نیروگاه خورشیدیِ مگاواتی گراش به زمین زده شد. قرار بود شرکت بهین نیروی فارس با همکاری شرکت زنشاین چین، این نیروگاه خورشیدی را با ظرفیت پنج و نیم مگاوات در زمینی به مساحت ۱۱ هکتار در منطقه اناغ و در نزدیکی شهرک صنعتی گراش بسازد (خبر در هفت‌برکه). اما با گذشت سه سال، این پروژه راکد و با مشکلات زیادی روبه‌رو است. محمدمهدی منیر، سرمایه‌گذار و مدیر شرکت بهین نیرو، می‌گوید از پنج سال پیش تاکنون درگیر گیروبندهای اداری است و حالا شهرک صنعتی اجازه نمی‌دهد راهِ دسترسی به زمین این پروژه را آماده کنیم. اما سیاوش کشاورز، مدیر شهرک صنعتی گراش، اعتقاد دارد این شرکت به دنبال راه‌اندازی نیروگاه نیست، بلکه قصد تملک و فروش زمین را دارد. حالا هر دو طرف منتظر حکم دادگاه در مورد احداث راه برای زمین پروژه هستند.

روایت مدیر شرکت از پنج سال پیگیری

مدیر شرکت بهین نیرو فارس روند شکل‌گیری این پروژه را اینگونه شرح داد: «آذرماه سال ۹۵ برای اخذ مجوز نیروگاه خورشیدی، کنار شهرک صنعتی، اقدام کردیم. حدود یکسال زمان برد تا نقشه‌ی زمین مورد درخواست ما در اداره منابع طبیعی گراش تایید شود. اواخر سال ۹۶ همان فردی که زمین را به ما معرفی کرده بود، مدعی ۵۰ درصد زمین شد! فرمانداری به ما گفت اگر ایشان ذینفع هستند، او را راضی کنید. با استعلام از منابع طبیعی، مشخص شد که ایشان قبلا به همراه شخص دیگری در دهه ۷۰ درخواست زمین داشته‌اند که ۵۰ متر برای حفر چاه به ایشان واگذار شده، اما چاه زده نشده و زمین اراضی ملی از ایشان پس گرفته شده است. خردادماه ۹۷ قرارداد زمین به مدت سه سال امضا شد، اما منابع طبیعی زمین را به ما تحویل نداد. مجدد پیگیری کردیم و شکایت کردیم و مراسم کلنگ‌زنی انجام شد و بعد از مراسم ۷ نفر معارض به اداره منابع طبیعی گراش و شیراز مراجعه و از ما شکایت کردند که ما زمین‌خوار هستیم. ما به اداره منابع طبیعی اعتراض کردیم که جریان چیست؟ گفتند مشکل را حل می‌کنیم. اما نه تنها حل نشد، بلکه پیگیری هم نشد. آبان‌ماه ۹۸ رای اعلام شد که زمین ملی است، و آذرماه، اداره‌ی منابع طبیعی اعلام کرد شروع به کار کنید، ولی ما مسیری برای رفت و آمد نداشتیم و برای کلنگ‌زنی با مسیری که فرمانداری مشخص کرد، کارها را پیش بردیم. در مشکلات دادگاه، ما سرمایه‌گذار چینی را از دست دادیم، و مسیر تردد هم خراب شده بود و دسترسی به زمین نداشتیم. مجدد راهی از استان برای ما مشخص شد، اما مدیر شهرک اجازه کار نداد و مستندات ما را نپذیرفت.»

 

مدیر شهرک صنعتی: اینها قصد ساخت ندارند

سیاوش کشاورز، مدیر شهرک صنعتی گراش، نیز روایت خودش را از روند این پروژه ارائه می‌کند: «ایشان در چندین نقطه از لارستان، لطیفی و محمدزینا زمین به نام خودش یا دیگران گرفته که نیروگاه تاسیس کند، ولی قصد فروش داشته است. سال ۹۷ آقای فرودی، فرماندار سابق، تماس گرفتند که یک راه از شهرک برای این آقا مشخص کنیم. ما هم انجام دادیم و راه بهش دادیم. ولی کار نکرد. بعد از مدتی هم شروع به تسطیح زمین دیگری در حاشیه کرد که جلو کار را گرفتیم. فرماندار از ما خواسته بود که چند تا کلنگ‌زنی و افتتاح بگذاریم که ما هم درخواست کردیم که یک مسئول از استان بیاید. آقای خادم حمزه و آقای افشون، معاون استاندار، برای یک مراسم کلنگ‌زنی به شهرک آمده بودند و من این موضوع زمین‌خواری را به ایشان اطلاع دادم و گفتم که این‌ها قصد ساخت ندارند و فقط می‌خواهند جاده‌ای به زمین بکشند و زمین را بفروشند.»

کشاورز در ادامه اضافه می‌کند: «چند وقت بعد، یک جلسه در سال ۹۹ با حضور من؛ آقای زمانی، سرپرست سابق فرمانداری؛ نماینده امور اراضی استان؛ دو نفر از شهرک صنعتی، و مدیران دیگر استان تشکیل شد و تصمیم گرفته شد که شش ماه به سرمایه‌گذار وقت بدهیم که پروانه بهره‌برداری دریافت کند و اگر شش ماه گذشت و اتفاقی نیفتاد، زمین پس گرفته می‌شود. این شش‌ماه اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ فرصت داشت و هیچ اتفاقی نیفتاد. ایشان دنبال این بود که با مبلغ سه تا چهار میلیارد، زمین را رد کند. هر طوری بود ما جلو کار را گرفتیم. در این شش ماه گذشته، به بهانه‌های مختلف از من و چند نفر دیگر از صنعتگران شهرک شکایت کرده است. وکیل خوبی هم دارد که راهنمایی‌اش کرده که وقت‌کشی کند تا دولت و سیستم اداری عوض شود و در دولت جدید راحت‌تر بتواند زمین را بفروشد، چون مدیران کنونی دیگر ایشان را می‌شناسند.»

 

منیر: شهرک صنعتی مدعی اصلی این زمین است

اما از سوی دیگر، منیر مدعی است که شهرک صنعتی گراش به دنبال گرفتن این زمین است: «برای دسترسی به زمین، شهرک صنعتی گراش از من خواست که زمین را به شهرک واگذار کنیم و شهرک صنعتی زمین را به من اجاره دهند تا من بتوانم به راه دسترسی داشته باشم! که من این را نپذیرفتم و مسیر برای ادامه کار و تسطیح بسته ماند. من مجدد به استانداری فارس مراجعه کردم و گفتم که زمینی که به من واگذار شده راه ندارد، که طی نامه و صورت جلسه مردادماه ۹۹ راهی در اختیار من قرار داده شد و مجدد شهرک دردسر درست کرد، و مجدد به استان رفتیم که به من گفتن چرا ۹۷ زمین گرفتید چرا تا الان کار نکردید؟ همه چیز علیه من شد، در جلسه و جر و بحثی لفظی که پیش آمد و آقای افشون، عضو شهرک صنعتی استان، به من گفت زمین‌خوار! در جلسه بعدی بدون حضور من و با حضور آقای کشاورز، مدیر شهرک صنعتی گراش، و بدون در نظر گرفتن اینکه زمین بدون راه به من داده‌اند، به من اعلام شد که تا خرداد ۱۴۰۰ پروژه را شروع بزنم وگرنه خلع ید می‌شوم. در این مدت، گراش فرماندار نداشت و آقای زمانی سرپرست فرمانداری بود. سه بار مراجعه کردم و گفتم که به من اجازه کار نمی‌دهند. اسفند ۹۹ بالاخره من فرماندار جدید، مجید غلام‌پور، را دیدم و مشکل خود را بیان کردم. قرار شد اولین جلسه ۱۴۰۰ برای این مورد باشد و من نامه‌نگاری‌ها را شروع کردم، ولی هیچ جلسه‌ای گرفته نشد. بالاخره که یک جلسه گرفته شد، در صورت جلسه نوشته شده بود که آقای منیر بخشی از زمین را تسطیح کرده و موظف است کانال تخریب شده شهرک صنعتی را درست کند.»

مدیر شرکت بهین نیرو فارس از مدیران شهرک صنعتی فارس و گراش به شدت گله‌مند است: «ظفر افشون، معاون استانداری فارس و عضو هیات مدیره شهرک صنعتی فارس؛ احد فتوحی، معاون شهرک صنعتی فارس؛ و سیاوش کشاورز، مدیر شهرک گراش؛ و غلام‌پور، فرماندار گراش؛ اجازه کار به من ندادند. این‌ها می‌خواهند به بهانه گسترش شهرک صنعتی اراضی پروژه را ما را بگیرند. شهرک صنعتی می‌خواهد زمین ملی را از ما بگیرد و بفروشد به صنعتگران. اصل بحث این است.»

 

کشاورز: چرا نه قرارداد را تمدید کردند و نه خلع ید شدند؟

در نقطه‌ی مقابل، مدیر شهرک صنعتی بر پس گرفتن زمین به نفع مردم تاکید می‌کند: «زمین مال مردم است و باید این موارد اطلاع‌رسانی شود تا مسئولین هم هوشیار باشند و چنین مجوزهایی صادر نکنند. این اولین مورد نیست و ایشان به نام‌های مختلف در شهرهای اطراف این کار را انجام داده است. آقای منیر مدت قراردادش به پایان رسیده است؛ یا باید تمدید قرارداد انجام می‌داد یا خلع ید می‌شد، اما هیچکدام اتفاق نیفتاده است. تنها شهرک صنعتی که در استان سرمایه‌گذار دارد ولی زمین ندارد، گراش است، چون موارد این چنینی را واگذار می‌کنند. آقایان جهاد کشاورزی و امور اراضی و منابع طبیعی، اگر حق با آقای منیر است، چرا قراردادش را تمدید نمی‌کنید و اگر رای دادگاه درست چرا خلع نمی‌کنید تا مردم هم بدانند؟ آقای منیر، شما یک قرارداد رو کن که شما اقدام کردی و من مدیر شهرک صنعتی مانع کار شدم! یک قرارداد خرید تجهیزات رو کن که شما اقدام کردی و من مانع ساخت شدم!»

آینده‌ی پروژه چه می‌شود؟

منیر در خصوص آینده پروژه می‌گوید: «پرونده در دادگاه است و باید دادگاه اعلام کند که آیا مسیر اعلام شده ملکی است یا خیر. اگر آرای دادگاه طوری باشد که به ما امکان ادامه پروژه را بدهد، ما خود را متعهد می‌دانیم که این قرارداد که تا اسفند ۱۴۰۰ معتبر است، بتوانیم نیروگاه را شروع به ساخت، آماده و وارد مدار کنیم. انشاالله در سال ۱۴۰۱ بتوانیم در فصل گرما برق را وارد شبکه کنیم. نیروگاه ۵/۵ مگاواتی می‌توانست ۵۵۰ منزل را در روز تامین برق کند و از برنامه خاموشی جلوگیری می‌کرد.»

 

خبرنگار حوزه شهری و اداری هفت‌برکه عضو هیات مدیره انجمن دوببله و گویندگی گراش

1 نظر

  1. مطالب نزدیک به واقعیت درج شده و تشکر میکنم از انتشار مطالب ، خصوصا مواضع آقای کشاورز که در دادگاه جرات اظهار نداشتند و تکذیب می کردند ، در این مقاله بخوبی درج شده و علنی اظهار کردند که ایشان بدلیل یک سوظن شخصی یک پروژه عام المنفعه را تا پای نابودی بردند . بالاخره کسانی که به آقای کشاورز خط دادند حتما از ساخت این نیروگاه متضرر می شدند وگرنه نیاز به کارشکنی نبود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 نظر
scroll to top