هفت‌برکه: «صد تا نوشن اواشنه، وله یکتش هم پا ناگره» (صد تا نخل می‌کاره، ولی یکیش هم پا نمی‌گیره). این مثل را انگار برای شهرداری و شورای شهر کنونی گفته‌اند. کارنامه‌ی این دو ارگان در بحث فضای سبز پر است از کارهای کارشناسی‌نشده، آزمایش و خطا، قطع درختان، عدم پاسخگویی، استناد به گزارش‌های غلط و…. تصور این که شهرداریِ یک شهر جنوبی، شیوه‌ی هرس کردن فسیل را نداند، سخت است؛ چه برسد به این که ببینیم این شهرداری نخل می‌کارد و سبز نمی‌شود! شهرداری که باید حافظ و گسترش‌دهنده‌ی فضای سبز باشد، هر روز با خبر قطع درختان و یا بی‌ثمر بودن کاشت آنها، آه از نهاد شهروندان بلند می‌کند.
هرچند سه سال و نیم فعالیت شورای ششم در زمینه‌ی فضای سبز به بررسی جامع‌تری نیاز دارد، اما می‌توان توسعه یا عدم توسعه‌ی پارک‌ها را یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های این کارنامه در نظر گرفت. یک مرور سریع نشان می‌دهد که آخرین پارکی که به بهره‌برداری رسیده، پارک شهید سلیمانی در سال ۱۴۰۰ و در دوره شهرداری حسین مهروری است. بعد از آن فقط قول بوده و کلنگ و اره و این اواخر، بیل مکانیکی!
موضوع این گزارش پارک‌های بلاتکلیف است که از حد نام، قول و وعده، طرحِ روی کاغذ و سخن مسئولین فراتر نرفته است و یا نیمه‌کاره رها شده است. برخی از این پارک‌ها کلنگ‌زنی شده و تا مراحلی پیش رفته، اما فعلا سبز نشده است. پارک‌هایی هم هستند که خیرین قول احداث آن را داده‌اند اما هنوز تکمیل نشده‌اند. با عملی نشدن احداث این پارک‌ها، عملا چیزی به فضای سبز گراش اضافه نشده است.
در این گزارش مروری بر تاریخچه‌ی این پارک‌ها از طرح و کلنگ‌زنی تا وضعیت امروزشان داریم. اواسط آبان‌ماه ۱۴۰۳، هفت‌برکه در گفتگو با علیرضا دانشور، رئیس شورای اسلامی شهر گراش، در مورد وضعیت کنونی هر یک از این پارک‌ها پرسید تا آخرین شرایط آنها روشن شود.
یکی از سوالات هفت‌برکه از رییس شورا این بود که چرا این فرآیند طولانی از کلنگ‌زنی تا اجرا و بهره‌برداری برای موضوع پارک‌ها به وجود آمده است؟ دانشور گفت: «بحث مالی، ایمنی و استاندارد آن پارک‌ها است. اساس کار این است که سرانه‌ی فضای سبز که در گراش الان قابلیت استفاده دارد خیلی زیاد است اما با توجه به اینکه این فرهنگ در گراش جا افتاده، هر محله‌ای می‌خواهد یک پارک داشته باشد. ما هم و غم خودمان را گذاشته‌ایم. سیاست کلی شورا و شهرداری این است که پارک‌های موجود را داریم احیا می‌کنیم. مثلا پارک مصلی قرار است زمین بازی در آن احداث شود یا در پارک شهر که هر ساله یک هزینه‌ای آنجا برده‌ایم. چون اعتقاد داریم تنها ظرفیت پارک عمومی هم برای شهروندان و هم غیربومی‌ها آنجا است. اعتقاد داریم اینجا هر اقدامی جهت کار ظرفیت دارد.»
آخرین برنامه شورای شهر برای فضای سبز این بود که کلیه خدمات فضای سبز و نگهداری پارک‌ها به صورت متمرکز به یک شرکت واگذار شود.
پارک‌هایی که شهرداری یا شورا وعده داده‌اند
پارک محله بیدله؛ زمین از خیر، ساخت از شهرداری
درخواست پارک برای پارک محله در دوره‌های مختلف مطرح شده است. با شکل‌گیری تدریجی این محله در ۵۰ سال اخیر کل مساحت آن به کاربری مسکونی، اختصاص پیدا کرده است. حداقل از دوره شورای سوم درخواست برای ساخت پارک در این محله وجود داشت. ولی ایده تبدیل زمین ملکی حاج محمدحسن حسنی به پارک همچنان در دسترس‌ترین گزینه برای ساخت محله بیدله است که هنوز عملی نشده است.
کار به شورای چهارم رسید و اهالی محله طوماری برای درخواست احداث پارک در سال ۱۳۹۴ با امضای ۲۸ نفر از اهالی روی میز شورای چهارم قرار گرفت. آن زمان شهرداری وقت، مالک چند زمین تفکیکی بود و قرار بود با خرید خانه وراث شیخ احمد انصاری در ورودی محله بیدله بخشی باقی‌مانده به پارک تبدیل شود.
سال ۱۳۹۷ برخی اهالی بیدله با امضای طوماری این بار از شورای پنجم درخواست کردند یک پارک برای این محله در زمین منزل شیخ احمد انصاری احداث شود که شورای وقت یک سال بعد با «جانمایی نامناسب» خواندن آن زمین برای پارک، درخواست آنها را رد کرد و این زمین در مزایده به فروش رفت.
اما اهالی بیدله می‌خواستند هر طور شده پارک داشته باشند و کوتاه‌بیا نبودند. پس برای تحقق این خواسته، دو سال بعد یعنی سال ۱۳۹۹ یک طومار دیگر با امضای برخی اهالی به شورای پنجم رسید. اهالی بیدله این بار خبر دادند که زمینی چندهزار متری متعلق به آقایان سعادت و انصاری در پشت حسینیه اعظم به تازگی فروخته شده و در شرف تفکیک قرار دارد. آنها درخواست کردند که قبل از از دست رفتن این فرصت، سهم شهرداری در این زمین حفظ شود تا احداث پارک محله‌ای در آن ممکن باشد. اما شهرداری کار خود را کرد و فرصت ساخت پارک را از بین برد.
شورای ششم هم در تیرماه ۱۴۰۱ قول احداث دو پارک را داد. احداث پارک برای محله‌ی بیدله یکی از این قول‌ها بود و عدم اختصاص زمین و تامین بودجه دلایل آن بود. علیرضا دانشور، رئیس شورای ششم، در همان تاریخ در گفتگو با هفت‌برکه قول احداث آن را داد و گفته بود: «به مردم بیدله و خیابان بسیج قول می‌دهم تا پایان شورای ششم این دو محله صاحب پارک شوند. رایزنی‌های زیادی شده است، چند مکان را هم بازدید کرده‌ایم ولی هیچکدام قطعی نیست و باید در صورت قطعی شدن هر کدام، در وهله اول محل تامین بودجه برای خرید این زمین‌ها مشخص شود تا بعد برویم سراغ احداث پارک.»
به گفته‌ی دانشور قرار نبوده این پارک بزرگ باشد و اختصاص حتی یک زمین کوچک برای آن کافی است. اما مصطفی خورشیدی، نائب رئیس شورای ششم در سال اول، قول احداث بزرگ‌ترین پارک محله‌ای را به اهالی آن داد و این رویاپردازی هرگز محقق نشد. خورشیدی در مصاحبه با هفت‌برکه گفته بود: «برای بیدله بزرگ‌ترین پارک محله‌ای بالغ بر ۲۰ هزار متر مربع در دستور کار شورا و شهرداری است. احداث پارک در همین یک سال هم شدنی است اگر در شورا و شهرداری درست برنامه‌ریزی شود که تلاش بنده در همین راستا است.»
در آبان‌ماه ۱۴۰۳، علیرضا دانشور از پیگیری زمین دیگری برای پارک بیدله خبر می‌دهد: «یک فضای باغی که مالکین آن ورثه‌ی یک عزیزی هستند با چند جلسه و صحبت که داشتیم، یکدست پذیرفته‌اند که زمین را برای احداث پارک بیدله به شهرداری هبه بدهند. امید داریم به محض این که صلح‌نامه‌ی آن نوشته شد یک بودجه و اعتباری قرار دهیم و ضرب‌العجلی آن را انجام دهیم. اتفاقا درخواست خودشان این است که نخل‌ها هم حفظ شوند حالا در قالب پارک نخلستان و یا هر چیزی. متراژ آن تقریبا دو هزار و خورده‌ای است.»
پارک خیابان بسیج در صف انتظار
هر وقت موضوع کمبود پارک مطرح می‌شود نام خیابان بسیج در ابتدای لیست قرار دارد که با وجود داشتن زمین‌های تفکیکی در دوره شهرداران مختلف، هیچ وقت فضای سبزی برای آن در نظر گرفته نشد. محوطه‌سازی پنج برکه نیز به دلیل طراحی نامناسب و نداشتن فضای سبز نتواست تعریف مرسوم یک پارک را برای اهالی این منطقه داشته باشد و مردم را به آنجا بکشاند.
با توجه به توقف ساخت پارک بانوان در خیابان شهیدان نام‌آور، رییس شورای از طرح ساخت پارک دیگری خبر می‌دهد: «پارکی در انتهای خیابان بسیج در در نظر داریم که تقریبا سه نقطه را پوشش می‌دهد، یعنی می‌شود گفت هم بسیج، هم خیابان نام‌آور و هم بند و شیخ. این پارک در مرحله تایید طراحی است.»
علیرضا دانشور گفت: «از آنجایی که آن منطقه فضای سبز ندارد انتهای خیابان نام‌آور به سمت خیابان محمدرسول‌الله، تقریبا نقشه و طرح آن آماده است. سه میلیارد و نیم هم بودجه در نظر گرفته‌ایم الان طرح دارد وارد سامانه می‌شود که عنقریب پیمانکار مشخص شود و به غیر این بودجه یک خیر بزرگی از آن منطقه و محله هم آورده‌ایم که قول مساعدت گرفته‌ایم که کمک کند چون با بودجه‌ی خودمان تکمیل نمی‌شود.»
اما این پارک تازه در چه مرحله‌ای است: «گوشه‌ی آن باید در طرح‌مان اصلاح شود و بیش از دو هزار متر است. برای طراحی آن را هم در بازدیدی که از مدرسه‌ی فنی و حرفه‌ای امیرکبیر داشتیم، از یک دانش‌آموز استفاده کرده‌ایم.»
دانشور گفت: «با این وجود نقطه‌ی اتصال خیابان صیاد شیرازی به بسیج را رها هم نکرده‌ایم. آنجا در گیر و دار دادگاه برای احراز مالکیت هستیم و گفته‌اند در هفته‌ی جدید نهایی می‌شود. اگر نهایی شود و بتوانیم اتصال صیاد به بسیج را احداث کنیم، با مالک تفاهم کرده‌ایم تا یک قطعه‌ای آنجا به عنوان پارک در نظر بگیریم. اما تا زمانی که شروع نشود، نمی‌شود قولی داد.»
پارک خیابان درمانگاه: شهرداری زمین دارد، خیر هم آماده است
در واقع خیابان درمانگاه تا شهریور امسال هم پارک کوچکی داشت، اما دیگر ندارد. این پارک با پس گرفتن سند آن از سوی اوقاف که در اجاره‌ی شهرداری بود، جمع‌آوری و وسایل آن به پارک مصلی منتقل شد تا این خیابان نیز به لیست محلات بدون پارک در شهر اضافه شود. اداره‌ی اوقاف بعد از نامه‌نگاری‌های فراوان سرانجام موفق شد این زمین را بعد از ۱۶ سال از اجاره‌ی شهرداری خارج کند و پس بگیرد. حتی در صورت رضایت اداره‌ی اوقاف به حفظ زمین برای پارک، این زمین در طرح عقب‌نشینی شهرداری قرار دارد و با عقب‌نشینی تنها ۶۰ تا ۷۰ متر از مساحت ۱۷۰ تا ۱۸۰ متر مربعی آن باقی می‌ماند و عملا چیزی از آن برای حفظ پارک نمی‌ماند.
شورا قول احداث پارک تازه برای این محله را داده و دانشور، رئیس شورا، در این خصوص به هفت‌برکه گفته است: «نهایتا دو تا مکان به شعاع صد متری که به مراتب از آنجا بهتر است در نظر گرفتیم و با خیر در حال رایزنی هستیم که هم به همت خیر و هم از اعتبارات شهرداری بتوانیم پارکی بهتر و بزرگ‌تر از پارکی که قبلا در خیابان درمانگاه بود، بسازیم. این دو مکانی که در نظر داریم از لحاظ موقعیت مکانی ایمن‌تر از پارک قبلی هستند، ولی هنوز در مورد نحوه‌ی ساخت آن و اینکه در کدام نقطه باشد در حال مذاکره هستیم و شهرداری حتما پارکی را در آن منطقه احیا خواهد کرد و صد درصد این کار انجام می‌شود.»
رئیس شورای شهر درباره‌ی وضعیت کنونی این پارک هم به خبرنگار هفت‌برکه گفت: «ما با خیر برای ساخت پارک جلسه گرفتیم و شهرداری آنجا زمین آماده دارد. خیر گفته اسم من را نیاورید اما صد در هزار من راغب هستم بیایم بسازم. یک نفر دیگر هم آنجا اعلام آمادگی کرده است. ما زمین را آماده داریم و برای طراحی نقشه پارک داده‌ایم. بعد از طراحی آن را برای تایید نهایی در اختیار خیر قرار می‌دهیم. در مذاکرات نماینده خیرین گفته است من بین چهار تا شش ماه برای ساخت وقت می‌خواهم.»
پارک‌هایی که کلنگ‌زنی‌شده و شهرداری نساخته
پارک بانوان، اولویت شوراها
از چرایی ساخت پارکی جدا برای بانوان که بگذریم و باید در جای دیگر به آن پرداخت، این پارک هم جزو پیشکسوت‌های پارک‌های وعده داده شده و همچنان ناتمام از طرف شوراهای شهر است.
این پارک تا حالا دو بار کلنگ‌زنی و متوقف شده است و احتمالا یک کلنگ‌زنی دیگر هم در راه است.
سال ۱۳۹۳ و در شورای چهارم طرح پارک بانوان کلید خورد و قرار بود در مساحتی به وسعت سه هکتار در محل پارک شهر احداث شود و تا پایان سال ۱۳۹۴ هم به بهره‌برداری برسد و حتی امکان توسعه‌ی آن از سمت شمالی شهر هم وجود داشته باشد.
کار ساخت پارک بانوان آغاز نشد و نوبت به شورای پنجم رسید. هفته دولت سال ۱۳۹۸ کلنگ پیست بانوان به عنوان فاز اول پارک بانوان در بوستان شهر به زمین زده شد.
علی اصغر حسنی، نایب رئیس شورای پنجم شهریور ۱۳۹۸ در خصوص پارک بانوان گفت: «این پارک در ابتدای شورای چهارم مطرح شد که مشکل جانمایی و مشکل زمین را داشت که امسال مکان ساخت آن در پارک شهر قطعی شد. این پارک ۴ هکتار است و تمام مجموعه‌های ورزشی مثل پیست دوچرخه‌سواری، اسکیت، سالن آمفی‌تئاتر، استخر و آبنما و مهد کودک است و کل محوطه این پارک دیوار ۳ متری کشیده و رنگ آمیزی می‌شود که بانوان به راحتی و بدون هیچ دغدغه‌ای به ورزش بپردازند. کل این مجموعه ۵ میلیارد تومان برآورد شده است.»
یک سال و نیم بعد در بهمن ۱۳۹۹ دوباره خبر کلنگ‌زنی یک پارک بانوان شنیده شد. با انحلال شورای پنجم حسین مهروری شهردار گراش بود و این بار کلنگ پارک بانوان با اختصاص یک زمین در بلوار شهیدان نام‌آور به زمین زده شد.
پارک بانوان این بار با عنوان باغ خانواده با متراژ ۵ هزار مترمربع در بلوار شهیدان نام‌آور به زمین زده شد. در مراسم افتتاح اعلام شد شهرداری گراش، باغ خانواده را با مشارکت حاج حیدر ابراهیمی با هزینه ۷ میلیارد تا مرداد ۱۴۰۰ خواهد ساخت.
تا زمان حضور حسین مهروری در شهرداری دیوار بتی این پارک و یک اتاقک ساخته شد. اما معلوم نیست از چه زمانی تصمیم گرفته شد که ساخت باغ خانواده در بلوار شهیدان نام‌آور متوقف شود و دوباره طرح ساخت پارک بانوان در پارک شهر به روی میز شهرداری برگشت.
علی بیضایی درباره‌ی این پروژه در خرداد ۱۴۰۳ به هفت‌برکه گفت: «پارک بانوان جدید در پشت اکو پارک است و زیرساخت از قبل بود و تصمیم بود که پارک گل‌ها باشد اما دوستان موافقت کردند که با تغییر محیطی که کل زمین پنج هکتار است به پارک بانوان تبدیل شود. در فاز اول زمین دو هکتاری با مبلغی بالغ بر پنج میلیارد تومان قرار است شروع شود.»
در آبان‌ماه ۱۴۰۳ نیز علیرضا دانشور در خصوص توقف پارک بانوان در بلوار نام‌آور گفت: «دلیل رها شدن آن، موارد و پارک‌هایی بود که ما رفتیم و تکمیل کردیم و اینجا هم جزو موارد این‌چنینی است. اما تمام که نکردیم هیچ، متوقف هم کرده‌ایم به گفته‌ی شما و کل مردم. دلیل آن این است که اینجا اسم پارک را داشت. موقعیت مکانی آن با توجه به فرهنگ و آداب و ادله‌های عقلانی و منطقی که چهار طرف آن مسکونی است خیلی جالب نبود و می‌دانستیم یکی از دلایل اصلی که ما بیاییم اگر تکمیل کنیم یک هزینه‌ی بیت‌المال حیف و میل شده است.»
با تصمیم شورای ششم طرح پارک بانوان دوباره به پارک شهر برگشته است. رییس شورای شهر می‌گوید: «ما خبری از کلنگ‌زنی‌های قبلی نداریم، تعهدی هم نداریم پاسخگوی کلنگ‌زنی دیگران باشیم و جایی که الان هم پیش‌بینی کرده‌ایم در پارک شهر تعبیه شده هنوز کلنگ‌زنی نکرده‌ایم. الان هم در مرحله طراحی نقشه از کل مهندسین شهر دعوت کرده‌ایم که بیایند به صورت گروه گروه نظرات کارشناسی بدهند. قرار شده چند تا طرح بیاورند.»
در بوجه امسال بخشی برای این پارک بانوان در نظر گرفته شده است. دانشور گفت: «بودجه‌ی شهرداری برای این طرح چون فضای بزرگی است و با این بودجه به جایی نمی‌رسد اما می‌خواهیم تثبیتش کنیم و ما دیوار پیش‌ساخته هم پیش‌بینی کرده‌ایم و برای خرید آن هم رایزنی شده است. قرار است یک وقتی بگذاریم اعضای شورا با شهردار برای بازدید میدانی به یزد برویم. قرار شد آن بودجه خود دیوار و فونداسیون را پوشش دهد چون متراژش زیاد است و فعلا در این حد بیشتر کار نمی‌شود کرد.»
این نگرانی وجود دارد که با جابجایی طرح پارک بانوان، محل قبلی در بلوار شهیدان نام‌آور در منطقه‌ای که به شدت از کمبود فضای سبز رنج می‌برد، تغییر کاربری پیدا کند. رییس شورای شهر گفت: : «علی رغم اینکه وقتی آمدیم آن فضا ایجاد شده بود. ما خیلی صحبت کرده‌ایم آنجا را چه کار کنیم اما تا این لحظه که با شما صحبت می‌کنم منتج به هیچ نتیجه‌ای نشده است. آن منطقه همان‌طور که گفتید فضای سبز ندارد. اینجا ایده و پیشنهاد با حفظ فضای سبزش مطرح شده است و واقعا هم خودمان قصد داریم که اگر می‌خواهیم فضایی ایجاد شود پیشنهاداتی شده است مثل پارک مادر و کودک، پارک خانواده و حتی کاربری‌های دیگر اما هنوز به نتیجه‌ی قطعی نرسیده است.»
پارک کوهپایه، رویای کمربند سبز کلات
طرح احداث پارک کوهپایه در دامنه شرقی کلات از شورای سوم مطرح شد. این ایده که از کلات را به پارک تبدیل کنید به شکل‌های مختلف به صورت آبشار کلات، کمربند سبز کلات و پارک کوهپایه و پارک شهدای گمنام مطرح شده است.
اولین بار در دوره شورای یوم کلنگ این پروژه به زمین زده شد اما به دلیل داشتن معارض طرح متوقف شد. دومین کلنگ احداث پارک کوهپایه بهمن ۱۳۹۷ و در زمان شهرداری ابراهیم خداشناس به زمین زده شد. این طرح فضای سبز قرار بود در بالای محله‌ی روباد دور تا دور کلات را بگیرد. فاز یک این طرح پنج هکتاری بود و در سمت جنوبی و شرقی کلات قرار داشت. در این طرح علاوه بر تاکید بر لزوم حفظ کلات به عنوان میراث تاریخی و فرهنگی، نگاهی به ایجاد فضای سبز برای محله‌ی پاقلعه هم وجود داشت تا کلات به عنوان نماد گراش شاخص‌تر و از فضای طبیعی آن حداکثر استفاده بشود.
دیواره‌های سنگی حاشیه رینگ کلات تنها بخش ساخته شده این طرح است. شورای ششم هم نیم‌نگاهی برای ساخت این پارک داشت ولی در نهایت به دلایل مالی اقدامی در این منطقه انجام نشده است.
به گفته‌ی علیرضا در آبان ۱۴۰۳، برای احداث این پارک کوهپایه شورای ششم فراخوانی نیز داده است: «این پارک را این شورا کلنگ‌زنی نکرده است. ما در بحث طراحی و نقشه‌ی آن رفتیم. مهندس خواجی طراح است و اگر نقشه را بیاورید به نظر من بهترین طرح و نقشه است اگر در فاز اجرا بیاید. هم موقعیت مکانی آنجا خاص است و ظرفیت بالا دارد. ما دو دو تا چهار تا کردیم دیدیم هزینه‌هایی که اینجا می‌خواهد بشود از توان شهرداری خارج است به خاطر بافت خاصی که دارد و ما می‌توانستیم این اعتبار را جای دیگر هزینه کنیم. ما کارهای نیمه‌تمام دیگران را انجام داده‌ایم اما نیامده‌ایم کلنگ‌زنی کنیم. نهایتا به این نتیجه رسیدیم که اگر بشود فراخوان عمومی بزنیم، سرمایه‌گذار یا کسی که بیاید برای احداث اینجا خوب است. البته فراخوانی هنوز زده نشده است اما طرح و نقشه و جلسات متعدد نزدیک به دو سال مهندس خواجی، شورا و شهرداری برای این مساله وقت گذاشته‌اند. مهندس فیروزی می‌گفت که این طرح با این همه زیرساخت کار بزرگی با این سطح است.»
پارک محله برا در انتهای خیابان شهدای گمنام
کلنگ احداث این پارک شهریور ۱۴۰۱با اعتباری بالغ بر یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان و در زمینی به مساحت ۲۰۰۰ متر مربع به زمین زده شد. طاهرزاده، فرماندار گراش، که در آن زمان موافق اجرای این طرح نبود، در گفتگو با هفت‌برکه گفته بود: «من فکر می‌کردم این پارک قرار است در بالا احداث شود. بهتر و معقول بود پروژه‌های احداث و توسعه محوطه از بالا شروع می‌شد و به پایین می‌رسید. هر چند زحمت کشیده شده و مسیر برای تردد ماشین‌ها ایجاد شده است ولی بالا فضای مناسبی نیست. شاید یکی از دلایلی که مردم رغبت کمتری دارند که به بالا بروند به خاطر همین کمبود امکانات است.»
اما دانشور رئیس شورا ضمن حمایت از این طرح، لزوم آن را موضوعات ایمنی و امنیت به دلیل تاریکی در شب عنوان کرده بود و قرار بود توسعه‌ی این بخش از شهر از دامنه‌ی کلات شروع و روند آبادانی آن در قالب یک طرح جامع به سمت بالاتر برسد.
اما اجرای این پروژه دو سال طول کشیده و هزینه‌ی ساخت آن هم چند برابر شده است. علی بیضایی، سخنگوی شورای ششم، در گفتگوی هفتاگرامی خردادماه امسال یکی از اولویت‌های شورای ششم را در سال آخر خود اتمام ساخت این پارک بیان کرده بود. او در اینجا گفت: «احداث پارک برا با مبلغ دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون، که لاین ورودی به سمت شهدای گمنام واقع می‌شود که می‌توان گفت پارکینگ و بن‌بست است و دو سال قبل کلنگ‌زنی شده و در اولویت است.»
در مصاحبه آبان‌ماه ۱۴۰۳، دانشور در خصوص این پارک نیز گفت: «پارک محله برا طرح اولیه‌اش که آماده شد و هنوز هم پیگیر هستیم. دیروز هم جلسه داشتیم و مسائلی پیش آمده و بحث ایمنی و مباحث تخصصی و مهندسی که باید تراکم زمین برداشته شود، با توجه به نوع خاک و سنگ‌هایی که مشرف به آنجا ست باید اساس کار ایمنی پارک تامین شود. ما از ورود آقای فیروزی سعی می‌کنیم همه‌ی کارهای عمرانی را [به ایشان بسپاریم] چون اهل فن است.»
علیرضا دانشور گفت: «در زمان کلنگ‌زنی اینجا گفته بودند یک و نیم میلیارد هزینه می‌شود اما بودجه‌ی مصوبی که در برنامه‌ی سالانه آورده‌ایم آن مبلغ نبوده است، خیلی کمتر بوده است. ما اینجا را رها نکرده‌ایم. به خاطر مسایل نقشه، توپوگرافی و نوع خاک و نقطه‌زنی. من تابع نظر مهندسان هستم.»
رییس شورای شهر در سرنوشت بودجه اختصاص داده شده به این پارک گفت : «مثلا برای فلان جا بودجه‌ی اعتباری که برایش گذاشته‌ایم هزار تومان است اما آنجا پانصد تومان هزینه برمی‌دارد. بر اساس اولویتی که شورا تعیین کرده است. بودجه‌ی آنجا با مصوبه‌ی شورا جابه‌جا شده است. چون بودجه‌ای که برایش گذاشته‌اند نه خودش می‌توانست که آن را تمام کند و به بهره‌برداری برسد و عملا یک کاری صورت می‌گرفت نیمه‌تمام، مانند پارک پنج‌برکه، حافظ یا فخرآباد و پارک‌های نیمه‌تمام از شوراهای ادوار قبل که ما سال اول جمع کردیم و نمی‌خواستیم یک کار نیمه‌تمامی رها شود تا یکی دیگر بیاید. ترجیح داده‌ایم یک مبلغ یک کاسه شود ولی کاری جمع شود و به سرمقصد و بهره‌برداری برسد. انتقال بودجه صورت گرفته است چون بودجه‌ی خودش نمی‌توانسته با توجه به پیش‌بینی و برآوردی که می‌شده کار را تمام کند.»
پارک‌های خیرساز و مشارکتی
بوستان معلی را شهرداری نمی‌سازد
پروژه‌ی احداث سه پارک خیرساز نیز در فهرست پارک‌های محله‌ای ناتمام قرار دارد. کلنگ احداث بوستان معلی در انتهای خیابان جانبازان شهریور ۱۴۰۲به زمین زده شد. این بوستان قرار است با همیاری همسایگان بوستان در دو فاز ساخته شود. فاز اول در زمینی به مساحت ۳۶۴۱ متر مربع و با هزینه‌ی اولیه سه میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومانی و فاز دوم در زمینی با مساحت ۶۶۸۰ متر مربع قرار است احداث شود.
دانشور درباره‌ی اخرین وضعیت این پارک گفت: «هفته‌ی قبل از طرف خواستیم و به اینجا آمد. من گلایه داشتم و قبلا هم متذکر شده‌ایم. چون او هم اخطاریه گرفته است. گفت من کار کرده‌ام. و رفتیم آنجا بازدید. از اول هم گفتیم شهرداری بودجه‌ای برای آنجا نمی‌گذارد. رفت و فاکتور آورد و گفت من الان چهارصد میلیون تومان هزینه کرده‌ام. گفتم چه هزینه‌هایی؟ گفت مخلوط‌ریزی، بلوک و تک‌لبه و دست من را همسایه‌ها خالی گذاشته‌اند و از من خواهش کرد تا یک جلسه بگیریم و چند نفر از همسایگان را که واقعا توان مالی دارند دعوت کنیم. گفت اگر کمک کنند من زودتر می‌توانم اینجا را جمع کنم. البته همان چیزی که تعهد داده‌ام. البته فضای آنجا زیاد است و ایشان تقریبا سه هزار و ۶۰۰ متر متعهد شده که انجام دهد در فاز یک. گفت من قول داده‌ام و تا آخر شورای شما این کار را جمع می‌کنم. می‌خواهم بگویم بیشتر از این در حیطه‌ی ما نیست.»
بوستان فرجی : بوستان یا پارکینگ
در ابتدای خیابان شهید مطهری (دارایی) زمینی وجود دارد که قرار بود حاج قدرت‌الله فرجی آن را تبدیل به پارک کند. کلنگ احداث این بوستان نیز در شهریورماه سال گذشته در زمینی به مساحت دو هزار متر مربع به زمین زده شد. فرجی پس از خرید ساختمان سعید و تبدیل آن به نمایشگاه اتومبیل و مرکز تخصصی زیبایی، قصد داشت فضای روبروی آن را با هزینه‌ی اولیه‌ی دو میلیارد تومانی به بوستان محله‌ای تبدیل کند اما به نظر می‌رسد این زمین اکنون به پارکینگ اتومبیل تبدیل شده است.
رئیس شورا می‌گوید برای خیر این پارک هم اخطاریه فرستاده شده است.
دانشور گفت: «کسی به اسم خیر آمد و گفت می‌خواهم پارک بسازم. این هم نقشه و طبق ابعاد زمین فضای سبز آن است و ما هم واقف بودیم که آنجا بنگاه ماشینش است و بهره‌بردار اصلی هم شاید خودش باشد اما به این موضوع تن دادیم مشروط به اینکه اجرا کند. نمی‌توانستیم کلنگ‌زنی نکنیم چون شروع کار این آقا بوده است. پشت‌بند آن سه تا اخطاریه برایش فرستاده‌ایم.»
دانشور با گلایه می‌گوید: «کاری که باید انجام شود انجام داده‌ایم اما آقا نیامده پای کار. ما گفتیم آقای فرجی طراحی پارک باید به تاییدیه شهرداری برسد و همه‌ی ضوابط و کارهای دیگر. قبل از مساله‌ی پارک و کلنگ‌زنی هم ۷۰ تا ۸۰ درصد فضاسازی کرده بود. ما از روی حسن نیت آمدیم و طراحی و نقشه آوردیم و طرف گفت من خیرم و می‌خواهم پارک بسازم. گفتیم باشد و نقشه‌هایت را باید شهرداری تایید کند و سه چهار مرتبه هم بازدید رفته‌ایم. اما دیدیم در عمل خبری نیست.»
رییس شورای شهر گفت: «آخرین اقدام ما این است که تذکر داده‌ایم و باید مهلت اعلام شده طی شود. در این مدت یا باید اجرا کند و یا اینکه تخطی از معبر کرده است و باید جمع شود. اگر اقدام کرد که هیچ. اگر نکرد می‌رود کمیسیون و تصویب دادستان و آنجا تصمیم‌گیری می‌شود که چه کار کند و خارج از شورای شهر و شهرداری است.»
عکس‌های کلنگ‌زنی بوستان‌ها در سال‌های گذشته را هم دوباره مرور کنید. با این امید که شورای ششم بتواند حداقل تعدادی از پارک‌های وعده داده شده را تا چند ماه باقی مانده از عمر شورای ششم به پایان برساند.
۴ آذر ۱۴۰۳
بابا چه توقعی از این شورا دارید یه تعداد خودشون رو دکتر مینامن یکی که دکتر تربیت بدنی ربطی به شورا نداره یکی دیگه که اصلا دکترا نداره بهش دکتر میگن