هفت‌برکه – گریشنا: شعری از خلیل روئینا، شاعر لاری، برای صبا و سارا سعادت بخوانید.
آسمان مال من است اما زمین انگار نه
خوش به حالم که بگویم جای بالاجبار نه
خواستم بالا روم بالاتر از هر آرزو
کرکس اما گفت با حرصی که در منقار نه
من عقابی بودم و گنجشک کسرِ شٲن بود
قله را می خواستم کِز بر سر دیوار نه
ترسم از نجارها بود و قفس سازی شان
روی هر میله نوشتم عمر طوطی وار نه
دود و آتش در زمین خاکستری ام کرده بود
نقره‌ای می‌خواستم خود را سیاه و تار نه
خواستم از پله‌ی رنگین کمان بالا روم
تا بگویم به کمان و تیر لاکردار نه
سرنوشت من چنان ققنوس شد اما چه زود
فکر آتش بودم اما فکر آتشبار نه!!
با خودم کاخ بلندی ساختم تا آسمان
بر سرم کردند کاخ آرزو آوار نه؟
آسمان من را در آغوش شهابی دفن کرد
تا بگوید به زمین و خاک بی مقدار نه!!
هفت‌برکه: خلیل رویینا شاعر نام آشنای شهر لار این شهر را ۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۸ با عکسی از شکوفه چوپان‌نژاد و دختران‌اش صبا و سارا سعادت در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده بود.
۲۶ دی ۱۳۹۸
ضمن تسلیت به خانواده سعادت واقعا اشعار زیبایی را سروده اند .