هفت‌برکه – گریشنا: «یک ماه بعد از مراسم ختم انجمن شاعران و نویسندگان گراش، انجمن شعر چشمه‌ی گراش متولد شد.» این جمله را مصطفی کارگر، مدیرا موسس انجمن چشمه می‌گوید. نهصد و نود و نهمین برگ از دفتر انجمن شاعران و نویسندگان گراش در تاریخ ۹ آذر ۱۳۹۷، آخرین برگ دفتر این انجمن بود (خبر در گریشنا) و شاعران گراشی دفتری نو برای شعر خواندن و شنیدن گشوده‌اند.
دوشنبه‌شب سوم تیرماه است و ساعت ۹ و نیم، هفدهمین جلسه‌ی انجمن تازه‌تاسیس چشمه در نگارخانه‌ی سینما فرهنگ آغاز می‌شود. مصطفی کارگر, مدیر انجمن، مریم قاسمی‌زادگان و فوزیه ثابت، عضو هیات موسس انجمن ادبی چشمه گراش هستند که در این جلسه حضور دارند. آن‌ها دیگر اعضای هیات موسس را معرفی می‌کنند و می‌گویند: «ابوالفضل دیباچی، طاهره ابراهیمی و معصومه بهمنی دیگر اعضای هیات موسس این انجمن ادبی هستند.»
مریم قاسمی‌زادگان از شروع فعالیت این انجمن ادبی در یک گروه واتس‌آپی حرف می‌زند: «دو سال قبل، یک گروه واتس‌آپی با سی عضو تشکیل شد و اعضا در آن گروه، اشعار و نقدها و اطلاعات خود را به اشتراک می‌گذاشتند. تا این که یک ماه بعد از مراسم ختم انجمن شاعران و نویسندگان گراش، از دی‌ماه سال گذشته، به این فکر افتادیم که به صورت حضوری نیز جلساتی را تشکیل دهیم. اوایل جلسه‌ها به صورت دو هفته یک بار برگزار می‌شد. اما از تاریخ ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۷، جلسات به صورت هفتگی و دوشنبه‌شب‌ها برگزار می‌شود.»
مصطفی کارگر فعالیت انجمن را محدود به جلسات نقد و بررسی اشعار شاعران گراشی نمی‌داند و می‌گوید: «این انجمن متولی برگزاری شب شعر منطقه‌ای رضوی که قرار است ۱۵ تیر ماه برگزار شود، است انجمن چشمه گراش در بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان ثبت شده است. فعلا این انجمن نوپاست، اما در صورت فراهم شدن شرایط، ما به برگزاری برنامه‌های ادبی و فرهنگی در سطح شهر نیز فکر می‌کنیم. ما به صورت جدی روی شعر کار می‌کنیم اما اگر علاقه‌مندان به داستان‌نویسی نیز عضو انجمن شدند می‌توانند آثار خودشان را ارائه دهند و ما به آن‌ها گوش می‌دهیم.»
این جلسه با خواندن شعری از علیرضا قزوه و معرفی او شروع شد، با مرور خاطرات انجمن ادبی شاعران و نویسندگان گراش جان گرفت، و با نقد و بررسی اشعار شاعران حاضر در جلسه به پایان رسید.
انجمن شعر چشمه‌ی گراش هر هفته دوشنبه‌ها ساعت ۲۱:۳۰ در نگارخانه سینما فرهنگ، جنب ورودی سینما، محفلی است برای دیدار و گفت‌وگوی شاعران.
بعضی ها چقدر دلشون خوشه .اتاق که در نداره .یه اتاق سفیدکاری شده با چند تا صندلی پلاستیکی مضحک گذاشتن.این بهش میگن شعر یا …شعر .دیگه دوره اینکارا و بی نمکی ها گذشته کمی به خودتون بیایید کاش بجای همین جلسات یه جلسه می گذاشتید برای کنترل بازار و اقتصاد پویا و اشتغال پویا و احداث شهرک به نفع اقشار کم درآمد .حیف که وقتتان برای این چرت و پرتا هدر بدید
سلام. راستش من که تخصصی ندارم توی مسایل اقتصادی.
مقام معظم رهبری در دیدار شاعران فمودند: شعر ثروت ملی ما ایرانیان است.
ما دیدگاهمان هنری‌ست. ممنون که با این ادبیات نوازش کردید.
یک انجمن سیاسی تشکیل بدین که مباحث سخت و جدی مطرح بشه شعر به چه دردمون میخوره شعر زیاده لطیف و حساسه مردم نیاز به فضای باز سیاسی دارند
هیچ کدوم از این هایی که گفتید جای همدیگه رو نمی گیرن. جلسات اقتصادی یا انجمن سیاسی یا انجمن شعر هر کدوم مخاطبان و علاقه مندان خاص خودشون رو دارن. اگر دغدغه و موردپسند شما نیست دلیل بر اینکه نباید وجود داشته باشه نیست. شما هم دنبال دغدغه ها و پسندهای خودتون باشید حتی شده با اتاق ساده سفید با صندلی های پلاستیکی.
شعر هم سیاسی هست. ولی سیاست، شعر نیست. درد شما را نمی دانم چیست که آیا شعر به دردتان می‌خورد یا نه. ولی شعر برای ما زندگی ست.
چرا وقتی یه نفر چند تا میز و صندلی میبینه ارجاعات ذهنی اون به طرف مسائل اقتصادی و اجتماعی و معضلات و مشکلات روز و بحث های اینچنینی بر می گردد ؟!!زندگی کردن چیزیست که در این میانه و شلوغی و هیاهو گم شده و کسی دنبال آن نمی گردد ! هر چیزی جای خود را دارد و با این که اولویت طرح مسائل اولیه معیشتی و مشکلات همه درگیر ! را از بعضی دوستان محترم می شمارم ولیکن با تعصبی خاص به هنر و ادبیات!!باید بگویم کسانی را که وارد این عرصه از ادراکات و احساسات بشری نشده اند و از درک و حس و دریافت آن عاجزند از مفهوم زندگی همانقدری را می فهمند که می خورند و می پوشند و … پس باید والبته که هم و غمشان تماما فقط در مسائل جاری و روزمره زندگیست و چیزی فراتر از تصورات و امیال خود را ارزشی قائل نخواهند بود و شور و فعالیتی را از امثال مصطفی کارگر شاعر خوب شهرمان را به درد نخور و عبث و بیهوده تلقی می کنند