بحران اقتصادی گراش به روایت کیوان محسنی

گریشنا (هفت‌برکه): «تجربه ده‌ساله فیلم‌سازی و فیلم‌بینی من می‌گوید این متفاوت‌ترین فیلم کوتاهی است که تاکنون در ایران ساخته شده است.» این را کیوان محسنی درباره‌ی آخرین فیلم کوتاهش، «باگ» می‌گوید؛ فیلمی که به تازگی مراحل نهایی ساختش تمام شده است: یک فیلم تریلر ۲۵ دقیقه‌ای درباره‌ی یک موضوع مناقشه‌برانگیز. ساخت فیلم حدود یک سال طول کشید. در جلسه نمایش خصوصی فیلم برای عوامل، محسنی سعی کرد در کنار تشکر از عوامل، دلایل طولانی شدن ساخت فیلم را نیز توضیح دهد.

تخیل در دل بحران اقتصادی گراش

فیلم در زمینه‌ی بحران اقتصادی گراش می‌گذرد، همان بحرانی که در سال ۱۳۸۷ باعث شد پول زیادی از تعداد زیادی از افراد در چرخه‌ی معیوب شرکت برگ سبز مطهر از دست برود. روزنامه‌نگاران گراش این بحران را «باگ» نامیدند.

مسعود غفوری که در نوشتن فیلمنامه با محسنی همکار بوده است، می‌گوید: «ما در آن ماه‌های پرالتهاب سال ۸۷، در نشریه‌ی «صحبت نو» که آن زمان منتشر می‌کردیم، روی این موضوع زیاد کار کردیم. تقریبا هر شماره چند مطلب درباره این موضوع داشتیم، و به ظرفیت‌های دراماتیک قضیه آشنا بودیم. وقتی کیوان طرح یک فیلم کوتاه هیجان‌انگیز یا تریلر را بر اساس این قضیه به من ارائه داد، فکر کردم چقدر راحت می‌شود حتی یک فیلم بلند ساخت.»

اما به گفته‌ی غفوری، این فیلم کاملا بر اساس واقعیت نیست: «این یک فیلم مستند نیست. ما زمینه‌ی داستان را گرفتیم و آدم‌هایی کاملا ساختگی در آن خلق کردیم.» محسنی هم می‌گوید: «این فیلم می‌توانست هر جای دیگری هم ساخته شود، چون همانطور که در پایان‌بندی آخر فیلم تاکید می‌شود، شخصیت‌های داستان کاملا تخیلی هستند. این یک فیلم هیجان‌انگیز است، و داستانش شبیه داستان هیچکدام از افرادی که درگیر بحران اقتصادی گراش بودند نیست.»

داستان فیلم حول شخصیت محمد می‌گردد که یکی از سرشاخه‌هاست. شخصیت‌های فیلم درگیر مراسم عروسی هستند، اما خبر فرار «دکتر» و از دست رفتن پول‌های سرمایه‌گذاری شده در شرکت او در شرف انفجار است. محمد سعی می‌کند با کمک دوستان نزدیکش، بخشی از پول‌های نقد را نجات دهد.

رضایت از کار نابازیگرها

علی گراشی، محمود علیپور، صالح شهبازی و عاطفه امین‌زاده نقش‌های اصلی این فیلم را بازی کرده‌اند. مهدی صادقی، دانیال حسینی و بهنام بابایی نیز نقش‌های مکمل را داشته‌اند. آنطور که محسنی می‌گوید: «بیشتر بازیگران این فیلم، تجربه بازی در فیلم را نداشتند. مثلا علی گراشی که نقش اصلی این فیلم را بر عهده دارد، هیچ تجربه بازیگری ندارد.»

اما محسنی در جلسه‌ی نمایش خصوصی فیلم گفت از نتیجه‌ی وسواسش راضی است: «همه می‌گفتند انتخاب علی گراشی برای نقش اصلی، ریسک بزرگی است. ولی الآن من علی را موقع نوشتن فیلم‌نامه‌های دیگر در ذهن دارم. از محمود علیپور اطمینان خاطر داشتم. حضور صالح شهبازی کمک بزرگی به فیلم بود. و به همسرم، عاطفه امین‌زاده، همیشه می‌گویم بازی‌اش خوب است، اما خودش قبول نمی‌کند.»

 یک تجربه متفاوت در فیلم کوتاه

محسنی پیش از این نیز فیلم‌های کوتاه اکشن مثل «ساعت شش» را ساخته بود، اما چه در زمان فیلم و چه در تعداد شخصیت‌ها و لوکیشن‌ها، این فیلم تجربه‌ی بزرگ‌تری است. او از چند نفر که بیش از همه درگیر این پروژه بوده‌اند، تشکر ویژه‌ای می‌کند: جواد رادمرد، مدیر تولید؛ احسان فرنام، دستیار اول کارگردان و دستیار فیلمبردار؛ عدنان دلخسته، دستیار دوم کارگردان.

کارگردانی، فیلمبرداری، تدوین و بقیه کارهای فنی این فیلم با خود کیوان محسنی بوده است. تهیه‌کننده این فیلم انجمن سینمای جوان ایران شیراز است، و ریتون‌فیلم، شرکت محسنی، آن را تولید کرده است.

بقیه عوامل فیلم این افرادند: عکاس، جواد آب افکن؛ بدلکار اتومبیل، احمدرضا جبرالدینی؛ موسیقی متن فیلم، مایک هال؛ موسیقی و تنظیم ترانه، ابوالحسن حسینی؛ خواننده ترانه، عباس امانی؛ دستیار جلوه‌های صوتی، ناهید محسنی.

رونمایی از فیلم

در اکران خصوصی این فیلم، سه‌شنبه هفتم شهریور در سالن سینما فرهنگ گراش، عوامل فیلم و چند مهمان ویژه به تماشای فیلم در ساعات نیمه‌شب نشستند. کیوان محسنی قبل از شروع نمایش فیلم، چند دقیقه‌ای صحبت کرد و به سبک خودش از عوامل فیلم و کسانی که او را در ساخت فیلم یاری کرده بودند تشکر کرد. او تشکر نهایی را برای پدر و مادرش نگه داشته بود.

اما به گفته محسنی، اولین رونمایی رسمی فیلم در شیراز برگزار خواهد شد. پوستر و تیزر فیلم نیز رسما رونمایی خواهد شد. تاریخ این رونمایی‌ها به زودی مشخص می‌شود.

اما اولین جشنواره‌ای که فیلم باگ به آن ارسال شده است، جشنواره فیلم کوتاه تهران است. محسنی می‌گوید: «این جشنواره همکاری زیادی با من و انجمن سینمای جوان شیراز کرد، و به ما مهلت داد که فیلم را به جشنواره برسانیم. امیدوارم اولین حضور این فیلم در جشنواره‌ها، خوش‌یمن باشد. امیدوارم زمانی برسد که سرگرم کردن تماشاگر سینما در ایران مایه ننگ فیلمسازان و بهانه‌ی منتقدان نباشد.»