پرواز سه پرنده‌‌ی گمنام بر دست‌های گراشی‌ها به سوی اوز

۳ دیدگاه

1. حمیدرضامقیم کرمان
   ۲ مرداد ۱۳۹۶

   سلام قولامن رب رحیم
   علارغم مشخص شدن هویت تعدادی ازشهدای گمنام (شهیدحسین خان احمدی بعداز۲۷سال ازطریق ازمایش DNAشناسایی شدو…)ولی کماکان چندین هزارشهدای ایرانی هنوزپیدانشده ومفقودند؛لذاطبیعی است که هرازگاهی این شهدای گمنام تفحص شده توسط مردم تشییع بشود.
   البته اینگونه نیست که هرجسدی که پیداشدبگن شهیدایرانی است بلکه تفحص این اجساد بیشتر درمناطقی صورت می گیرد که نیروهای ایرانی حضورداشته اند وباکمک مشورت دادن همخدمتی های شهید بدین گونه که همرزم شهیدکه هم اکنون زنده است اززمان سال های جنگ خاطراتشان تعریف میکنندومناطق عملیاتی بیان شده واکاوی می شود.همچنین ازاشیای باقی مانده کنارشهیدمعلوم می شودکه جسدایرانی است چه آنکه خودکار،کلاه،شلوار،سربند ودیگرمواردیافت شده سربازان ایرانی با عراقی ها تفاوت داشته است ؛بااینهمه،ازمتدنوین ازمایش برروی جسدنیزبهره برده می شود.
   وچه بسا بدین دلیل هرازگاهی اجسادشهدای گمنام رو میارن نه یکباره ،چونکه اجساد تحویل مرکزازمایش DNAداده می شود وبدان خاطر که سالهاست ازعمرجسدمی گذرد وشناسایی هویت اجسادزمان برمی باشد فلذا بعدازکدگزاری اجساد شروع می کنند به بررسی هویت شهید وبعدازموفقیت درشناسایی براساس کدمذکورتعیین می شود که این شهید گمنام چه شهیدی است.
   وبرخی شهدانیزباالگوبرداری ازسیره حضرت زهراس خودخواسته اند گمنام بمانند.
   جمع بندی :اولاباتوجه به اینکه درامرتفحص دقت وتلاش زیادی صورت می گیرد باید این شهدای گمنام راایرانی بدانیم وچون شهدا مقام ویژه وعندربهم یرزقون دارند فلذاازاین فرصت استفاده کنیم وباتشییع پیکرشان درتوسل به سوی خدا بهره ببریم.
   برفرض اینکه عراقی باشند (که احتمال ضعیفی است )ما وظیفه خودکه درقبال زحمات شهدابرگردن داشته ایم عمل کرده ایم ولی این فاتحه خواندن ها ودعاهای ما به حال ظالم سربازان عراقی سودی ندارد کما اینکه درکنارقبرامام رضاع قاتل اهل بیت خوابیده دعای زائران به حال قاتل اثری نداردوازعذابهایش تخفیفی صورت نمی گیرد.
   همیشه موید باشید

   پاسخ به دیدگاه

2. سعید
   ۱ مرداد ۱۳۹۶

   اگه اهل فن پاسخ بدن ممنون میشم این سوال سالهاست ذهن خیلی ها رو به خود مشغول کرده اینکه هر از گاهی چند قطعه از بدن یک فرد بیارن به عنوان شهید گمنام، از کجا معلوم این قطعات بدن سربازان بعثی عراق نباشند؟ !چون پلاک هم ندارند دیگه.

   سوال دوم اینه که با گذشت ۲۹ سال از جنگ تحمیلی خب مکانهای جنگی مشخص هست و همه اینها رو در عرض یکسال میشه اون مناطق رو پاکسازی کرد، چه هدف و انگیزه ای پشت این مراسمها هست که هر چند ماه یا جندسال یکبار اینها رو میارن؟ آیا احساس داغ دیدگان که فرزند و پدرشون رو در جنگ از دست دادن با این کار تحریک نمی کنید؟! چه سیل اشکهایی دیدم از بچه ها که ساعتها و روزها داشتن به این جنازه ها فکر میکردن و ترس و اضطراب چنان همه وجودشان رو فرا گرفته که از زندگی و تحصیل افتادن. خدا کنه سوءاستفاده ابزاری و سیاسی از شهیدان نشه که چون خودمم خانواده شهید هستم نه خودم و نه خانواده مون هرگز نمی بخشیم.
   امیدوارم پاسخ قانع کننده ای بشنویم
   یا حق

   پاسخ به دیدگاه

3. گراشی
   ۱ مرداد ۱۳۹۶

   خوشا بحالشان و بدا ب حال ما

   پاسخ به دیدگاه