هفتبرکه (گریشنا): خونه کدیم ۳ با نوای لالایی قرار نیست ما را به خواب فرو ببرد. این بار نوای لالایی تا رسیدن به دنیای خاطرات شیرین، ما را بیدار نگه میدارد. «خونه کدیم ۳» از ۲۶ اسفندماه به مدت پانزده روز در انتظار بازدیدکنندگان است و نوای لالایی گراشی، اولین برنامه اعلام شده عوامل اجرایی خونه کدیم در خانه شهیدان عظیمی است.
نرگس اسدی که سال قبل با برنامهی «کائت شو» در خونه کدیم ۲ حضور داشت، این بار ایده و اجرای نوای لالایی را در خونه کدیم ۳ برعهده دارد. او در توصیف این برنامه نوشته است: «گاهی چیزهایی را کم میآوریم و برای نسل آینده دستمان خالی میماند، چون کمتر از آنها استفاده کردهایم یا چیزی بهشان اضافه نکردهایم. برای مثال لالاییهای گراشی. برای تعداد زیادی از ما، مدتها میگذرد از آخرینبار که لالایی را به زبان مادری شنیدیم و برای کسی خواندیمش. بیست و هفتم اسفند، خانهی شهیدان عظیمی، فرصتی است برای دوباره شنیدن لالاییهای کودکیمان. یا بهتر است بگوییم گردآوری و حفظشان.»
اسدی در ادامه میگوید: «این برنامه در قالب مسابقه اجرا نمیشود؛ بلکه معرفی اشخاصی که آمادگی اجرای لالایی را در شب برنامه دارند و همینطور ارسال لالاییها به صورت متن، صدا و ویدیو از طرف شما برایمان جای تقدیر دارد.»
افرادی که تمایل دارند در این برنامه شرکت کنند تا بیستم اسفندماه برای ارسال لالایی مهلت دارند. ارسال فایلها به ایمیل Narges.asadi66@gmail.com یا تلگرام gerash@ شیوه اصلی ارسال لالایی است. یا در نهایت به دفتر هفت برکه، ساختمان جابری، خیابان امام بیایید و اثر خود را تحویل دهید. لالاییهای گراشی ۲۷ اسفند در خانه شهیدان عظیمی یا همان موزه مردمشناسی گراش خوانده میشود. در برگزاری برنامه لالاییهای گراشی، انجمن ایکوموس، انجمن دوستداران میراث فرهنگی، اداره میراث فرهنگی گراش و موسسه فرهنگی هنری هفتبرکه همکاری کردهاند.
انجمن ایکوموس خونه کدیم یک را در خانه علیپور و خانه کدیم دو را در خانهی سعادت برگزار کرد. امسال نیز خانهی شهیدان عظیمی و موزه مردمشناسی گراش میزبان میراثدوستان و افرادی است که میخواهند از امروز به گذشته سفر کنند.
سعید شیروان
۳ اسفند ۱۳۹۵
واقعا به مهندس ارمان مهر و گروه بی نظیر ایکوموس گراش باید ای ولا گفت..من پارسال از دیدن خونه کدیم واقعا لذت میبردم..دست همه دست اندر کارهای فهیم و پرتلاش این مجموعه درد نکنه…
علیرضافتحی
۳ اسفند ۱۳۹۵
برنامه خوب وجالبیه
اما بهتر بود طرح روی پوستر از یک عکس قدیمی استفاده میشد
بند قنداق نگینی که در قدیم نگینی نبوده
زاغ طلا گرفته شده در قدیم با کرک عمدتا سبز وقرمز کار میشده نه با گلابتون که در عکس هست
سوزن طلا طرح شمشیر وماشا الله که کاملا مشخصه امروزیه
ببخشید مقصود انتقاد نبود چون گفته بودین لالایی قدیم بهتر بود عکسی انتخاب میشد که به قدیم بیشتر بیاد
خدا قوت
افسانه
۴ اسفند ۱۳۹۵
خود قنداق کردن دیگه الان خیلی استفاده نمیشه. این عکس یه جورای سبک قدیم و جدید ادغام شده.
م_مهیایی
۳ اسفند ۱۳۹۵
خونه کدیم ایده بسیار خوب برای آشنایی نسل های امروزی با فرهنگ و نوع زندگی پیشینیان است.
گراشی
۳ اسفند ۱۳۹۵
کسانی درباره زبان گراشی و کارهای قدیم گراشی دارن برنامه میریزن که خودشون با بچه هاشون فارسی حرف میزنند و خجالت میکشن باهاش گراشی حرف بزنند و برای ادامه زندگی میرن خارج از کشور.
از خودتان شروع کنید و اینکارهای مقطعی هیچگونه بازدهی مناسبی نداره.
حرفی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند