هفتبرکه – نوریه بلبل: مهلت ثبت نام آزمون استخدامی ویژهی فرزندان شهدا و جانبازان ۷۰ درصد و بالاتر، امروز ۱۲ آبان به پایان میرسد. سهمیهی شهرستان گراش در این آزمون ۱۲ نفر است، عددی که در نگاه اول امیدوارکننده بهنظر میرسد، اما تجربهی سالهای گذشته نشان داده بسیاری از این سهمیهها یا با نیروهای غیر بومی پر میشوند، و یا در نهایت سوخت میشوند.
در آزمون استخدامی سال گذشته که ۲۰ اردیبهشت برگزار شد نیز شرایط مشابهی وجود داشت. آن زمان ۲۶ سهمیهی استخدامی برای ادارات و نهادهای دولتی شهرستان گراش در نظر گرفته شد، اما عملاً نتیجهای برای شهر نداشت. در پیگیریهایی که امروز از آموزش و پرورش گراش و شهرداری گراش انجام دادیم، مشخص شد که هیچیک از سهمیههای پارسال در این دو ارگان نه توسط نیروهای بومی و نه غیر بومی پر نشده و عملاً سوخت شدهاند. با توجه به این وضعیت، میتوان حدس زد که وضعیت دیگر سهمیهها در سایر ادارات نیز چگونه بوده است.
بر اساس گزارشی که اسفند ۱۴۰۲ در هفتبرکه منتشر شد (لینک گزارش) علی رمضانپور، رئیس ادارهی بنیاد شهید و امور ایثارگران گراش، توضیح داده بود که بعد از جمعبندی نیاز ادارات شهرستان، فهرست نهایی بهصورت استانی و کشوری بررسی میشود و اولویت شهرستانی در نظر گرفته نمیشود. به همین دلیل، حتی اگر سهمیهای برای گراش تعیین شود، این احتمال وجود دارد که نیروهای غیر بومی برای استخدام معرفی شوند.
به گفتهی او، در گراش بیشتر فرزندان این خانوادهها یا قبلا استخدام شدهاند یا شرایط شرکت در آزمون را ندارند. تنها یک فرزند شهید و یک فرزند جانباز ۷۰ درصد در وضعیت ورود به بازار کار هستند که هیچکدام تمایلی به کار اداری ندارند. در نتیجه، سهمیهها معمولاً پر نمیشود و یا در نهایت به نیروهای غیر بومی میرسد که این افراد ممکن است بعد از چند ماه انتقالی بگیرند.
از سوی دیگر، میتوان گفت آزمون و سهمیههای استخدامی ویژهی فرزندان شهدا و جانبازان ۷۰ درصد عملاً کارایی خود را از دست داده است. بر اساس نتیجهای که سال گذشته برای گراش رقم خورد، دیگر متقاضی بومی و حتی غیر بومی واجد شرایطی باقی نمانده است و در حالی که ادارات نیاز شدیدی به نیروی کارشناسی دارند، این پست سازمانی و سهمیه استخدامی که به سختی اختصاص داده میشود، چند سال خالی میماند.
این چرخهی تکراری بار دیگر پرسش اصلی را پیش میکشد: سهمیههایی که قرار است فرصتی چه برای استخدام و چه برای خدمت گرفت مردم باشد، چرا از دست مردم خارج میشود؟ قانونی که با هدف حمایت از ایثارگران و خانواده شهدا تدوین شده، در شهرستانهایی مانند گراش و حتی در سطح کشور نیز به بنبست اجرایی رسیده و یا پر نمیشود و یا حداکثر نصیب نیروهای غیر ثابت و موقت میشود.
به عنوان یک تجربه شخصی، با یک گشتوگذار ساده در راهرو و کلاسهای درس دانشگاه آزاد اسلامی گراش و دیدن دانشجویانی که در دههی چهارم و پنجم زندگی قرار دارند، میتوان فهمید که بیشتر آنها کارمندان شرکتی و پیمانی هستند و به دنبال مدرک کارشناسی هستند تا از طریق آزمونهای تبدیل وضعیت به استخدام رسمی در بیایند؛ یا بعضی دیگر از دانشجویان هم امیدوارند بعد از پایان دورهی چهارسالهی کارشناسی، مسیر آزمون استخدامی را طی کنند و به یک شغل ثابت و دائمی برسند.
با وجود همهی این مشکلات، آزمونهای استخدامی همچنان برای بسیاری از جوانان نماد امید به آیندهای باثبات است؛ کسانی که انتظار دارند بعد از گرفتن مدرک کارشناسی، بتوانند در شهر خود شغلی پایدار و رسمی داشته باشند. ولی قوانین تاریخ گذشته، ناکارآمد و تبعیضآمیز سد راه آنها برای اشتغال و خدمترسانی به جامعه است.
شاید وقت آن رسیده که مسئولین شهرستانی از جمله فرمانداری، دفتر نمایندهی مجلس شورای اسلامی و نهادهای تصمیمگیر ملی که در این زمینه میتوانند نقشآفرینی کنند، موضوع را با جدیت بیشتری پیگیری کنند تا هر کسی بدون اما و اگر، شانس خود را در رقابت برای پستهای اداری بیازماید و در نهایت کمبود شدید نیرو در ادارات دولتی نیز جبران شود.
