هفتبرکه – مهدی جعفری: قاعده این است که خوردن مال دیگری بدون اذن و اجازه جایز نیست. اما آیه ۶۱ سوره‌ی نور به ضمیمه‌ی روایات، تخصیص و استثنایی بر این قاعده وارد کرده‌اند. ظاهر این آیه برای مردم در صحنه‌ی معاشرت و روابط اجتماعی، حقی شبیه «حقّ المارّه» قرار داده است و آن حق این است که مردم می‌توانند در خانه خویشاوندان یا کسانی که ایشان را امین می‌دانند یا خانه‌ی دوستان خود، چیزی بدون اجازه بخورند، البته به مقداری که احتیاج دارند، بدون زیاده‌روی.
خانه‌هایی که در آیه ذکر شده عبارت هستند از:
۱. بیتوکم: خانه‌های خودتان (این مورد را در روایت بر خانه‌ی فرزند و همسر تطبیق داده‌اند).
۲. بیوت آبائکم او بیوت امهاتکم: خانه‌های پدر و مادر، خانه‌های پدربزرگ و مادربزرگ.
۳. بیوت اخوانکم او بیوت اخواتکم: خانه‌های برادران و خواهران.
۴. بیوت اعمامکم، او بیوت عماتکم، او بیوت اخوالکم، او بیوت خالاتکم: خانه‌های عموها، عمه‌ها، دایی‌ها و خاله‌ها
۵. ما ملکتم مفاتحه: خانه کسانی که شما را امین دانسته‌اند و کلید آن خانه را به شما سپرده‌اند.
۶. صدیقکم: خانه‌های دوستان.
البته جواز خوردن بدون اجازه از این خانه‌ها در صورتی است که عدم رضایت صاحبان این خانه‌ها برای ما مشخص نباشد. اما اگر بدانیم که راضی به خوردن ما نیستند، این حق دیگر برای ما وجود ندارد.
هفتبرکه: در هشتگ #منشور، حجت الاسلام مهدی جعفری سعی می‌کند استفاده از آیات و روایات را در زندگی روزمره به زبانی ساده بیان کند.
