هادی نیکخو: نام خانوادگی ما «نیکخو» است ولی هنوز قدیمی‌ترها ما را به نام «کانور» می‌شناسند. نام خانوادگی ما را پدربزرگِ پدربزرگم، عالی نیکخو (۱۲۴۰ تا ۱۳۱۳ شمسی) انتخاب کرده است.

ظرف سفالی یا کاکانور؟

عالی و اجداد او گرایش به تصوف داشته‌اند و بیشتر اقوام ما نیز در قبرستان شیخ مشدی اسماعیل دفن هستند. احتمال می‌دهیم همین مشی صوفیانه باعث شده است که رفتار و گفتار خوبی با مردم داشته باشند، به همین دلیل است که در شناسنامه، فامیلی نیکخو را برای آن‌ها انتخاب می‌کنند، که من شخصا از این انتخاب راضی هستم. 

قبل از رسمی شدن شناسنامه و حتی هنوز هم، خانواده نیکخو بین مردم به نام خانواده کانورها شناخته می‌شود. به طور مثال پدر عالی نیکخو، زینل کانور و پدربزرگ او، مَد کانور یا محمد کانور نام داشته‌اند.

کانورها از نظر اجتماعی در میان طبقات مرفه جامعه نبوده‌اند. مردمی ساده‌دل بوده‌اند که سفالگری پیشه اصلی آن‌ها بوده است.

در مورد این که کانور به چه معنی است، دو احتمال می‌دهیم: در قدیم کانور (kanuor) به ظرفی بزرگ و سفالی گفته می‌شده است که در آن غلات نگهداری می‌کرده‌اند. این واژه در لغت‌نامه دهخدا هم به همین نام آمده است. احتمال دوم که به نظر من بیشتر می‌تواند بر ان تکیه کرد، این است که شاید نام یکی از اجداد یا بزرگان این خانواده (نور) یا (نورالله) یا (نورالدین) بوده که مردم او را کاکانور یا به اختصار کانور صدا می‌زده‌اند و همین نام او روی فرزندان و نوادگان او که ما باشیم هم باقی مانده است. 

Kanoor Nikkhoo 01

یادگارهایی در گُبه

عالی نیکخو دو پسر به نام زینل و حسن داشته است که اکثر نیکخو‌های گراش فرزندان حسن هستند چون زینل فقط دو دختر به نام‌های صغری و بمان (بیمون) داشته است که بمان‌خانم (مادر حاج جعفر شهبازی) که چند سال پیش فوت کرد آخرین بازمانده نسل اول نیکخوها بود.

عالی نیکخو برادری هم به اسم عبدالله داشته است که او برای خود فامیلی محمدیان را انتخاب می‌کند. از همین رو ما نیکخوها با خاندان محمدیان که بیشترشان در خیابان آبیاری هستند، یک ریشه داریم و عموزاده هستیم و هر دو با هم با نام کانور هم شناخته می‌شویم.

بقعه‌ شیخ مشدی اسماعیل در پشت مدرسه حسنی قرار دارد و بین مردم به گبه نیز شناخته می‌شود. آنجا گورستان اختصاصی اهل تصوف گراش بوده است. عالی نیکخو و برادرش و همچنین دو پسرش و یکی از نوه‌هایش در قبرستان مشدی اسماعیل در کنار هم به خاک سپرده شده‌اند که هنوز خویشان شب‌های جمعه یادی از آنان می‌کنند. این قبور توسط نوه‌ی عالی نیکخو یعنی مرحوم حاج غلامحسین نیکخو بازسازی شده است.

 

هفت‌برکه: در پرونده‌ی ثبت احوال، تاکنون قصه‌ی چند فامیلی از جمله بلبل و نوبهار و سیاح را منتشر کرده‌ایم. این پرونده را با هشتگ #فامیلینیا در این صفحه ببینید. شما هم اگر قصه‌ی نام خانوادگی‌تان را شنیده‌اید، آن را برای هفت‌برکه بنویسید.