هفت‌برکه – فاطمه یوسفی: با به دنیا آمدن امیرعلی، امیرحسین و ابوالفضل بعد از ۲۶ سال، انتظار زوج گراشی برای پدر و مادر شدن به پایان رسید.
۱۹ اردیبهشت سال ۱۴۰۲ غلامرضا اکبریان و راضیه کامیاب پدر و مادر شدند. سه‌قلوی آن‌ها به یکی از روش‌های کمک باروری در بیمارستان عسکریه اصفهان متولد شدند و در حال حاضر برای تکمیل روند رشدشان و رفع بیماری زردی در بخش NICU یا اصطلاحا در شیشه نگهداری می‌شوند. تا حالا تولد سه‌قلوها ۶۰۰ میلیون تومان خرج داشته است اما به نظر می‌رسد این تازه آغاز هزینه‌های این خانواده پنج‌نفره باشد.
سال ۱۳۷۶ غلامرضا و راضیه با هم ازدواج کردند. دو سال بعد از ازدواجشان که تصمیم به بارداری گرفتند متوجه شدند مشکلاتی سر راه بارداری‌شان وجود دارد و از همان موقع به بعد تلاششان برای داشتن فرزند آغاز شد. آن‌ها در طول این مدت و در مراحل مختلف سه بار روش‌های IVF را امتحان کردند که هیچ کدام از آن‌ها ثمربخش نبود. در نهایت، پیشنهاد پزشک‌شان در مرکز ناباروری شیراز را برای انجام روش رحم جایگزین پذیرفتند. اما این روش تازه فرزندآوری دردسرهای خاص خود را نیز دارد.
راضیه می‌گوید: «من و غلامرضا دیگر امیدمان را از دست داده بودیم. هیچ راهی ثمربخش نبود. خنده هر بچه‌ای را که می‌دیدیم حسرت پدر و مادر شدن در دلمان عمیق‌تر می‌شد و زهر حرف و حدیث‌هایی که می‌شنیدیم کاری‌تر. به روش‌هایی که دکتر‌ها پیشنهاد می‌دادند دل بستیم و امیدوار بودیم، اما زمانی که با هزار امید و دعا اقدام به درمان ناباروری از طریق روش‌های علمی و زیر نظر پزشکان می‌کردیم و باز هم نتیجه نمی‌داد. ثمره آن ناامیدی برای من می‌شد و گریه و افسردگی و استفاده از دارو‌های آرامبخش.»
اما تصمیم و اراده غلامرضا و راضیه برای چشیدن طعم پدر و مادر شدن، جدی بود. «دکتر‌ها با دادن اطلاعاتی در مورد درمان ناباروری به ما می‌گفتند مسیر را ادامه دهیم و ناامید نشویم. می‌گفتند خیلی از خانواده‌ها با طی کردن این روش‌ها نتیجه گرفتند. ما را با خانواده‌هایی که از این طریق بچه‌دار شده بودند آشنا می‌کردند تا با هم گفت و گو کنیم و از تجربیاتشان استفاده کنیم. ما هم دلگرم شدیم که تا آخر این راه را برویم. هر چند این مسیر برای ما خیلی طولانی بود و سختی‌های زیادی داشت.»
پیدا کردن فردی که جنین‌های فریز شده را ۹ ماه در رحم خود نگه دارد برای این زوج کار آسانی نبود. راضیه می‌گوید: «پیدا کردن زنی که مرکز ناباروی او را «دهنده» معرفی می‌کند و جنین‌های فریز شده را در رحم خود به مدت ۹ ماه نگهداری می‌کند برای ما سه سال طول کشید. آمدن کرونا و انجام ندادن این عمل به دلیل ریسک بالایی که داشت در تاخیری که ایجاد شد، بی تاثیر نبود. سالم بودن و مشکل شرعی نداشتن، شرایط فرد دهنده است. مورد ما زن شوهر‌دار اهل اصفهان بود. این تصمیم مرکز ناباروری بود که از سه جنین استفاده کند یعنی برای این که احتمال افتادن وجود دارد مرکز ناباروی حتما از دو یا سه جنین استفاده می‌کند. که خوشبختانه هر سه جنین تا پایان بارداری دوام آوردند و هر سه نوزاد ما سالم هستند.»
۹ ماه انتظار برای راضیه و غلامرضا شروع شد: «در کنار شوق و خوشحالی که داشتیم، دلهره و نگرانی‌های خیلی زیادی داشتیم، از اینکه قلب جنین‌ها تشکیل شود و فرزندی به وجود بیاید، از این که دهنده در طول حاملگی از خودش و جنین مراقبت کند، از این که زایمان زودرس نداشته باشد، از اینکه هر سه جنین سالم باشند، از اینکه در تاریخ زایمان مشکلی برای دهنده و بچه‌ها پیش نیاید و خیلی نگرانی‌های دیگر. روز اول احتمال می‌دادیم دوقلو باشند ولی خدا برای ما خواست و هر سه نوزاد ماندند و بعد از ۲۴ سال دوا و درمان بالاخره تلاشمان به ثمر نشست.»
پدر و مادر شدن برای این زوج هزینه‌ی زیادی داشت. راضیه می‌گوید: «ایستادن روی این نقطه برای ما هزینه‌ی زیادی داشت. در طول حاملگی حدود ۵۰۰ میلیون هزینه شد. طبق قراردادی که بسته شد ۳۰۰ میلیون دستمزد دهنده تعیین شد. یعنی به ازای قل اول ۲۰۰ میلیون و به ازای قل دوم ۱۰۰ میلیون. این جدا از هزینه‌‌هایی است که در طول بارداری برای خورد و خوراک و انجام آزمایش و سونو و رفت‌وآمد و گرفتن پرستار برای او هزینه کردیم. از طرفی دهنده وقتی متوجه شد هر سه قل به دنیا آمده‌اند اصرار دارد که برای قل سوم نیز ۳۰ میلیون هزینه کنیم. ۳۵ میلیون نیز هزینه‌‌ای بود که به واسطه پرداخت کردیم. واسطه فردی است که معمولا در مرکز ناباروری فعالیت دارد و واسط بین دو خانواده است و کارش این است که فرد دهنده را پیدا و معرفی کند و تا پایان بارداری راه ارتباط بین دو خانواده باشد.»
راضیه می‌گوید: «بعد از زایمان نیز چون نوزادان نارس بودند، لازم بود دو شب را در شیشه بمانند. هزینه نگهداری آن‌ها در شیشه هر شب ۸ میلیون بود که برای سه نوزاد هر یک شب ۲۴ میلیون هزینه شد و بعد از آن در حال حاضر در دستگاه دیگری نگهداری می‌شوند و مشخص نیست تا وقتی که نوزادان در بیمارستان بستری هستند چه خرج‌های دیگری برای ما تراشیده می‌شود.»
۲۴ سال انتظار برای این زوج گراشی به پایان رسیده است: «از پشت شیشه‌ها می‌دیدمشان. شبیه معجزه بود. رسیدن به لحظه‌ای که سال‌ها به آن فکر کرده بودیم و از تجربه آن ناامید بودیم. به چهره‌ی بچه‌ها نگاه می‌کردم. نمی‌دانم چه کلمه‌ای بیان کنم که اوج احساسم را نشان دهد. نتوانستم حرفی بزنم. به گریه افتادم. تمام وجودم پر از هیجان بود.»
ذوق و شوق را در صدای مادر سه‌قلوها حس می‌کنم. می‌گوید: «با وجود این که هنوز نوزادان را تحویل نگرفتیم و در بخش NICU تحت مراقبت هستند هر کسی با ما تماس می‌گیرد، اولین چیزی که می‌گوید این است که دیگر خواب تمام شد. اما برای ما ثمربخش بودن تلاشمان بسیار شیرین است. هر چند مشکلات بزرگ کردن سه‌قلوها را می‌دانیم.»
راضیه و غلامرضا قرار نیست برای نگهداری از سه‌قلوها دست تنها بمانند. راضیه می‌گوید: «هر چند داشتن فرزند چندقلو نادر است و هیجان و شیرینی خاصی دارد. اما همه می‌توانند درک کنند بزرگ کردن سه نوزاد با هم، چه کار سخت و طاقت‌فرسایی است. برای همین، همه خانواده دل ما را که تازه پنج‌نفره شده‌ایم قرص می‌کنند که در بزرگ کردن بچه‌ها کمک حالمان می‌شوند.»
راضیه معتقد است خانواده‌ها به امتیازهای دولت برای حمایت از فرزندآوری نیاز دارند: «بعضی‌ها فکر می کنند با آمدن سه بچه مزایای زیادی شامل والدین می‌شود و آن‌ها می‌توانند از امتیازهایی که دولت برای حمایت از فرزندآوری در نظر گرفته است استفاده کنند؛ اما باید بدانند خانواده‌ها واقعا به این امتیازها نیاز دارند. ما حتی هنوز دقیق نمی‌دانیم با این اتفاق چه امتیازهایی شامل حال ما می‌شود و خوشحال می‌شویم اگر کسی مطلع است ما را برای استفاده از آن راهنمایی کند.»
غلامرضا پدر بچه‌ها می‌گوید: «پزشکان پیش‌بینی کرده‌اند تا دو هفته دیگر نوزادان را مرخص می‌کنند و می‌توانیم به گراش برگردیم. از چهارماهگی خرید سیسمونی را شروع کردیم، اتاقشان در خانه آماده است و داریم لحظه شماری می‌کنیم که زودتر بچه‌هایمان را ببریم به خانه.»
