هفتبرکه: دکتر عبدالله خورشیدی و همکارش منصور آشور از پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، به تازگی مقالهای را در مورد بهتر کردن دقت تصویربرداری پزشکی به روش معکوس منتشر کردهاند.
به گزارش هفتبرکه، این مقاله با عنوان مدلسازی توابع انتقال سیستم های تصویربرداری پزشکی در مجله معتبر The European Physical Journal Plus با ضریب تاثیر ۳.۸ از مرتبه Q1 در انتشارات آلمانی Springer و با مکاتبهگری دکتر خورشیدی به چاپ رسیده است. او به عنوان نویسنده مسوول در خصوص این طرح گفت: «این طرح پژوهشی را حدود یک سال و نیم پیش در سازمان انرژی اتمی تعریف کرده بودیم و اکنون به ثمر نشسته و نتیجهاش در قالب مقالهای ارایه شده است. هرچند من عضو هیات علمی پژوهشگاه نیستم، ولی با آنها همکاری علمی دارم.»
دکتر خورشیدی پیش از این نیز تعداد ۴۵ مقاله در زمینههای فیزیک و پرتوپزشکی ارایه کرده است؛ از جمله یک مقاله در زمینهای مشابه در شبیه سازی تصویربرداری پزشکی هسته ای به روش مستقیم جهت بررسی راندمان و رزولوشن اکتسابی سیستم منتشر کرده است.
به گفته دکتر خورشیدی، در این طرح از نوعی مهندسی معکوس استفاده شده است که از طریق توابع موسوم به انتقال مدولاسیون (MTF) که ویژگیهای تفکیک فضایی یا رزولوشن سیستم را بیان میکند میتوان هر نوع سیستم تصویربرداری را با استفاده از مدلسازی توابع تحلیلی ارزیابی کرد. این مهندسی معکوس برای بررسی توانایی یک سیستم تصویربرداری در ثبت یک تصویر متمایز که در آن اشیاء کوچک نیز باید با دقت نشان داده شوند، استفاده شده است. تابع تحلیلی-پارامتری برای توصیف انتقال مدولاسیون همراه با فرکانسی موسوم به فرکانس قطع معرفی شده است که منحنیهای مدولاسیون برای انرژیهای مختلف آشکارساز پرتو بررسی شده است. تابع انتقال مدولاسیون تابعی است بین صفر و یک که مدولاسیون سیگنال تصویر را به سیگنال شیء بصورت متغیر سینوسی مرتبط می کند.
سیگنالی از مدولاسیون سینوسی شی (بالا) و تصویر منتج از آن (پایین)
هرچه اندازه یک شی کوچکتر باشد، فرکانس فضایی افزایش می یابد. بنابراین مقدار MTF سیستم تصویربرداری نیز کاهش می یابد. با نزدیک شدن مقدار MTF به عدد ۱، مقدار فرکانس فضایی کاهش می یابد و سیستم، اجسام کوچک را کمتر نشان می دهد. در آزمایشات عملی، الگوهای نوار باریک تر دارای فرکانس بالاتر (جفت خط بیشتر در میلی متر) و الگوهای نوار پهن تر دارای فرکانس کمتر (جفت خط کمتر در میلی متر) هستند. تابع انتقال مدولاسیون، پاسخ فرکانسی سیستم را بین صفر و یک توصیف می کند و نوعی منحنی است که مقادیر کمتری برای فرکانس های بالا دارد که نشان دهنده ساختارهای کوچک تصویر است. در یک تصویر خروجی از سیستم، ساختارهای کوچک با فرکانسهای بالا و ساختارهای بزرگ با فرکانسهای پایین مطابقت دارند. هنگامی که مقدار فرکانس فضایی افزایش می یابد یعنی اجسام ریز قابل مشاهده بیشتر می شوند لذا MTF کاهش می یابد که منجر به کاهش عملکرد سیستم می شود. منحنی MTF هر چه در فرکانس های فضایی بالا به یک نزدیک شود، عملکرد در بهترین حالت بهبود خواهد یافت.
طبق نتایج منتشر شده این مقاله با مکاتبه گری (Corresponding Author) دکتر خورشیدی، نهایتا جهت بهینه سازی سیستم و طراحی عوامل تاثیرگذار بر بهبود رزولوشن، مقادیر تابع گسترش نقطه و خط (LSF) از طریق معکوس تبدیل فوریه ی مجموع در انرژی های خاص یک سیستم محاسبه شده اند. نتایج حاصل با نتایج تجربی منتشر شده مقایسه شده است. مقادیر تابع انتقال مدولاسیون با افزایش آستانه انرژی بهبود یافت زیرا احتمال متمایز کردن رویدادهایی که دورتر از یک پیکسل مشخص اتفاق میافتند کاهش مییابد.
هرچه پهنای منحنی تابع گسترش خط کمتر باشد رزولوشن سیستم بهتر است.
لغزیان
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
اول اینکه جناب لغزیان سلام و ارادت دارد به تمامی گراشیهای مخ دار و با هوش با حواس اهم از زیر دیبلمه های “و کار ” و پر تلاش و مدارک دارن بالا بالاهای دانشگاه مثل دکتر خورشیدی اتم شناس،
–دانشگاهی عزیز مقاله نویسی به خیلی از دردها می خورد به شرط ها و شروط ها. اگر مقاله بر مبنی تحقیق و آزمایشی هدف دار و حهت دار در رستای بدست آوردن علمی باشد که کار محققان و دانشمندان آن رشته را یک قدم به پیش ببرد و در انتها به نتیجه ملموسی برسد که در ادامه اش به دنیای علم و صنعت و تولید کمک کند یقنیا با ارزش و بدرد بخور خواهد بود. حتی اگر صرفا مقاله فقط و فقط مدل سازی و یا معادله پردازی ریاضی باشد. بناراین بدرد بخوری یا نخوری یک مقاله به دانشمندان و پژوهشگران آن موضوع خاص در فلان رشته مرتبط می باشد و آنها هستند که توان تشخیص بهتری دارند ما مردمان معمولی توان تشخیص چندانی نداریم که حکمی صادر کنیم چه خوب و چه بد. گفته شما بسیار دقیق و روشن است که سیستم آموزش عالی ایران در تمامی نا کار آمد است جناب لغزیان بر این باور است که تمامی مقاطع آموزشی در ایران از کودکستان بگیر تا مقطع دکترا ضعیف و نا کار آمد می باشد و به عمد و نیت خاص به این نا کار آمدی رسیده است. اگر دانشجویانی بقول شما چند مقاله خارجی به هم می چسبانند چندان مقصر نیستند چون جامعه و نظام دانشگاهی بیشتر از این توان ندارد و طرف دنبال گرفتن مدرک دکترا است که شاید برایش فرجی شود. نظام حکومتی ایران است که زده تو سر همه چیز و از ارزش و بها و مقام آن کاسته و الا در کشور این همه مدرک دکترا بخش نمی کرد. می خواهند بگویند که همه بی سواد و ناتوان هستند به غیر از …. به هر صورت دست آقای خورشیدی درد نکند که تلاشی می کند هر چند شاید فقط دل خوش کنک نظام کشور باشد که به ما مردمان معمولی و بیخبر پز بدهند که ایران بالاترین رتبه مقاله نویسی علمی دنیا را دارد فراموش نشود که هزاران ژورنال و مجله علمی در جهان وجود دارد که کسی اعتنای به آنها ندارد و کمتر مجله علمی معروف و با اعنیار است که مقاله های ایرانی چاپ کند. البته انگشت شماری هم از نخبگان و دانشجویان که در ایران توانا هستند از کشور خارج میشوند و جدب بهترین دانشگاهها و مراکز علمی و تحقیقاتی غرب میشوند. مثل یکی از نخبه های گراشی که مدال آور المپیادی دانشجویی هم بود بعد از گرفتن مدرک دکترا در ایران چند سالی است که بی صدا و بی خبر در بزرگترین و پیشرفته ترین مرکز تحقیقاتی ژنتیک اروبا وایسته به دانشگاه کویین ( ملکه) در انگلیس مشغول است ویا مثل دکتر نادر انقطاع که همین دیروز برنده بالا ترین مدال علمی فرانکلین امریکا شده بعنوان برترین دانشمند فیزیک در امریکا که شما ها که دانشگاهی هستید از جناب لغزیان بهتر می دانید و خبر دارید.
— جناب لغزیان به شرع وند محمدی ارادت خاص دارد چون همت این را دارد که کامنتی بنویسد و این نشان خوبی است ولی می بایست توجه می کرد که موساد روش دیگری دارد برای سراغ کسی رفتن به اسم و رسم کسی کار ندارد که در ایران مردم آنها را بشناسند و یا نه او را دانشمند هسته بدانند یا نه .
دانشگاهی
۸ اردیبهشت ۱۴۰۲
مقاله نویسی به چه دردی میخوره؟صدها میلیون مقاله توی اینترنت است.کی میره اینا رو بخونه؟سیستم آموزش ایران در مقاطع ارشد و خصوصا دکترا خیلی ضعف داره.پژوهشگر رو فقط سوق میدن ب سمت مقاله نویسی بدون هیچ کار عملی و بدون تضمین شغلی.دانشجوها یا فارغ التحصیلها اکثرا چند تا مقاله خارجی رو بهم میچسپونن و خودشونم چند خط بهش اضافه میکنن و راحت اون مقاله توی بهترین مجلات هم چاپ میشه.
محمد
۷ اردیبهشت ۱۴۰۲
دانشمندان هسته ای که چیزی بلدن و بصورت عملی توی یکی از تاسیساتهای هسته ای کشور مشغول به کار هستند یا با ادمهای اونجا ارتباط دارن ک نباید اسمشون رو کسی بدونه.چون موساد میاد سراغشون