هفت برکه: همه‌ی روش‌ها برای رهایی از معضل سگهای ولگرد موقتی و محکوم به شکست است جز ساخت پناهگاه. چه در مسیر کوتاه مدت چه در مسیر بلند مدت.» این را پیمانکار شهرداری می‌گوید درست زمانی که قرار است شهرداری با ساخت پناهگاه ۱۰۰ متری جنب میدان ولایت این مشکل را به صورت موقتی حل کند و برای حل دائم آن پیگیر گرفتن زمین برای ساخت پناهگاه، از منابع طبیعی است.
به گزارش هفت برکه بعد از اعتراض‌های مداوم شهروندان به گسترش تعداد سگهای ولگرد چهارشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ کارگروهی برای حل مشکل سگهای ولگرد در فرمانداری برگزار شد. سید عبدالرسول موسوی، معاون سیاسی فرمانداری، مهدی حلیمی، شهردار گراش، سرهنگ دوم عبدالخالق فتحی از ناجا، ابوذر یوسفی شهردار ارد، محمد رضا جمالی رئیس محیط زیست، یوسف منوچهری خبرنگار، جلال زارعی پیمانکار شهرداری، محمد نوروزی نماینده معاونت بهداشت، حیدر حجازی نماینده محیط زیست، حسین عباسی نماینده محیط زیست و کوروش ایزدی ریاست دامپزشکی افرادی هستند که برای حل این مشکل درفرمانداری دور یک میز جمع شدند.
کش و قوس‌های درگیری مردم و مسئولین با سگهای ولگرد را در طول ده سال گذشته می‌توانید در این پست از هفت برکه مرور کنید. مشکلی چندین ساله که اعتراض، شکایت و داد مردم را درآورده است.
شهردار گراش: ۴۰۰ سگ جمع‌آوری کرده‌ایم
مهندس حلیمی شهردار گراش با بیان این که زنده‌گیری کار هر کسی نیست، در این جلسه گفت: «قبلا دستور معدوم کردن سگها را داشتیم که این دستور لغو شد و ملزم به زنده‌گیری شدیم. زنده‌گیری کار هر کسی نیست و تخصص خاص خود را می‌خواهد. مراجعات زیادی از سوی افراد برای بستن قرارداد زنده‌گیری داریم. با کمک مهندس زارعی، پیمانکار شهرداری، قضیه حل شد. تا همین الان هم اقداماتی از طرف شهرداری انجام شده و ۴۰۰ قلاده سگ در سطح شهر جمع‌آوری کردیم.»
بعد از شنیدن این حرف، حمید عالمی، کارشناس فرمانداری رو به سوی شهردار، پرسید: «سگها را جمع‌آوری می‌کنید کجا می‌برید؟ برای مدتی نگهداری می‌شود و دوباره رهاسازی می‌شود و هیچ اقدامی نمی‌شود. این ۴۰۰ قلاده سگ که گرفتید، هنوز آنجا هستند؟ و بودجه نگهداری از آنها از کجا تامین می‌شود؟»
مهدی حلیمی، شهردار گراش در جواب می‌گوید دست روی دست نگذاشته‌ایم: «درست است آن سگها چون جایی برای نگهداری آن نبود توسط افرادی دوباره رهاسازی شدند اما با توجه به مشکلات سگهای ولگرد در سطح شهر، رایزنی کردیم که به صورت موقت پناهگاهی در زمینی که در اختیار داشتیم به متراژ ۱۰۰ متر مربع، بسازیم. این پناهگاه تا آخر هفته به اتمام می‌رسد و از آخر هفته آینده قطعا جمع‌آوری سگهای ولگرد انجام می‌شود و در همین پناهگاه نگهداری می‌شود. البته این پناهگاه موقت، کفاف نگهداری تعداد سگهای سطح شهر را نمی‌کند. برای همین پیگیر واگذاری اراضی از منابع طبیعی به شهرداری هستیم که بتوانیم پناهگاه اصلی را به صورت اساسی بسازیم که دیگر نگرانی در این زمینه نداشته باشیم و حتی یک سگ در سطح شهر نداشته باشیم. تا قبل از این ما سگها را به شهرهایی که دارای پناهگاه بودند مانند مرودشت منتقل می‌کردیم که آنها هم به همین راحتی نمی‌پذیرفتند برای هر قلاده سگ حدود دو و نیم میلیون تومان از ما درخواست می‌شد و واقعا اعتباری که برای انتقال این سگها هزینه کنیم، نداشتیم.»
مشکل اصلی ساخت پناهگاه، زمین است
شهردار می‌گوید ساخت پناهگاه دردسر زیادی ندارد اما مشکل اصلی پیش پای شهرداری،گرفتن زمین است: «روند اصلی و پیچیده فقط واگذاری سه، چهار هکتار زمین برای این منظور است که به اداره منابع طبیعی بستگی دارد. ما درخواست را ارائه می‌دهیم. همه موارد ضروری در این پناهگاه دیده شده، اگر منابع طبیعی یک قطعه زمین در اختیار ما بگذارد و مکان از طریق اداره محیط زیست مورد تایید قرار بگیرد. ساخت پناهگاه خیلی زمان نمی‌برد. سعی می‌کنیم نهایت تا ۴ یا ۵ ماه پروژه را تمام کنیم.»
شهرداری مسئولیت جمع‌آوری و نگهداری سگ‌هایی که قرار است در پناهگاه موقت نگهداری شود را پذیرفته است:«کل مسولئیت نگهداری با خود شهرداری است ما نگهبان می‌گذاریم حتی در زمینه تامین غذا و انجام کارهای بهداشتی و پزشکی با دامپزشکی هماهنگ می‌کنیم که انشاالله مشکلی نداشته باشد.»
شهردار با اشاره به این که شهرداری سگ کشی نمی‌کند، گفت:«گله‌ای که از دوستان محیط زیست داریم این است که با وجود این که دغدغه‌ی آنها به جاست. اما مدتی قبل سگی توسط افراد ناشناس کشته بودن و به نام شهرداری تمام کرده بودند شهرداری اقدام به کشتن سگ نکرده و نخواهد کرد این جز دشمنی نبوده است.»
انجمن محیط زیست: جایی که غذا نیست، سگ هم نیست
حیدر حجازی، نماینده محیط زیست اما این موضوع را انکار میکند:«آقای شهردار فیلمی به من نشان دادند و گفتند این فیلم را محیط زیست پخش کرده، گفتم ما پخش نکردیم. حتی برای درست شدن وجه شهرداری حاضریم یک تیم بازرسی تشکیل دهیم و گزارشی از محلی که برای ساخت پناهگاه در نظر گرفته شده است بگیریم.»
چرا بعضی از محلات تعداد سگها بیشتر است؟ حجازی با مطرح کردن این سوال گفت:« برای رسیدن به جواب این سوال یک آمارگیری میدانی انجام دادیم. خیلی عجیب بود مثلا در محله ما شاید فقط ماهی یک بار صدای سگ را می‌شنویم یا محله پشت استادیوم که سوال کردم گفتند این سمت صدا سگ نمی‌آید. فقط چند محله است که تعداد سگها زیاد است. بعد از انجام آمارگیری فهمیدیم عمده‌ترین دلیل آن این است که در آن محله پسماند انسانی وجود دارد. اگر مدیریت پسماند داشته باشیم در حل این جریان تاثیرگذار است. چون ما وارد اکوسیستم آنها شدیم. شما آمارگیری کنید جایی که غذا نیست سگها هم نیستند و می‌روند جای دیگر.»
رییس محیط زیست: ما فقط با زجرکشی مخالفیم
جمالی، رئیس اداره محیط زیست نیز در تایید حرف‌های حجازی گفت:«دفاعیه‌ای که از انجمن حافظان محیط زیست دارم این است که این دوستان دغدغه مبارزه با زجرکشی سگها را دارند وگرنه افزایش تعداد سگ خودش در تعارض با محیط زیست است. محدود کردن جمعیت سگهای بی صاحب به نفع محیط زیست است. دیدیم یک گله سگ از سر گرسنگی حمله‌ور می‌شوند به حیات وحش حتی ممکن است یک گرگ را از پا دربیاورند. این عزیزان صحبتشان این نیست که باید سگ زنده باشد و در بهترین شرایط نگهداری شود ما فقط با زجرکشی مخالف هستیم.»
مهندس زارعی پیمانکار شهرداری می‌گوید: «یکی از عامل‌هایی که سگها دارند زیاد می‌شوند بچه‌های محیط زیست و مردم هستند، مردم به سگها علاقه دارند و به آنها غذا می‌دهند و نمی‌فهمند بعد چه می‌شود. من در یک محله می‌روم سگ می‌گیرم یک سمت کوچه می‌گویند بیایید این سگ را بگیرید و یک سمت کوچه با من دست به یقه می‌شوند و می‌گویند چرا می‌خواهی این سگ را بگیری ما به این سگ غذا می‌دهیم و این سگ محله ما است. یک عده علاقه دارند یک عده فراری هستند. خانمی به من زنگ میزند، گریه میکند و می‌گوید چرا این سگ را دارید می‌گیرید؟ و دوباره یک ساعت بعد یک نفر دیگر زنگ میزند و گریه میکند و می‌گوید چرا نمی‌آیید این را بگیرید. من بچه‌های محیط زیست را درک می‌کنم من در کل گروه‌های محیط زیست هستم. نامه از استان آمده که مرگ با ترحم مانعی ندارد ما نمی‌خواهیم این‌ها را زجرکش کنیم ولی اگر همین جوری پیش برود خود شما هم امنیت ندارید.»
شهردار نیز در تکمیل صحبت‌های او گفت:«نکته‌ای که باید اشاره کنم این است که ما از استانداری مجوز این را هم داریم که در شرایط بحرانی و خطرآفرین، به صورت آرام و با ترحم معدوم کنیم ولی به این مرحله هنوز وارد نشدیم.»
دورریزهای پروتئینی را چه کار کنیم؟
تفکیک دورریزهای پروتئنی پیشنهادی است که جمالی برای کنترل افزایش سگهای ولگرد دارد: «سگ حیوان باهوشی است. کافی است تشخیص دهد جایی غذایش آماده است همه هجوم می‌آورند همان‌جا و حتی نیاز به گذاشتن تله نیست. من سگ دیدم که می‌داند زباله‌های خانه چه کسی معمولا گوشت دارد این سگها سر زمان مشخصی به همراه توله‌هایش به کوچه مشخصی وارد می‌شوند و به محض گذاشتن زباله آن را تکه پاره می‌کنند.»
جمالی گفت: «شهرداری در این زمینه باید تبلیغاتی داشته باشد تا مردم مواد پروتینی زائد را به صورت جداگانه در پلاستیک بگذارند و همکاران نیز زمان جمع آوری آن را تفکیک کنند. ضایعات زیادی از ماهی‌فروشی‌ها، مرغ‌فروشی‌ها و کشتارگاه جمع می‌شود و این طوری سگها نیز در سطل‌های زباله دنبال غذا نمی‌گردند چون نیست. شاید یکی از معضلات اصلی بودن مواد پروتئنی در دسترس سگ است.»
شهردار در جواب به پیشنهاد او می‌گوید: «فرمایش شما متین است ولی ممکن است تا مردم می‌آیند این دورریزهای پروتئنی را کنار کوچه بگذارند تا جمع آوری آن، زمان ببرد و تبعات بدتری داشته باشد. ولی با برنامه‌ریزی، شدنی است. ما می‌توانیم مکانی مشخص کنیم و نگهبان بگذاریم تا عزیزانی که بخواهند در این راستا کمک کنند مواد پروتینی دورریز را به جای گذاشتن در سطل آشغال، تحویل نگهبان ما بدهند. مثلا در همین پناهگاه موقت، تا نیاز روزانه سگهای این پناهگاه نیز تامین شود.»
پیشنهاد دیگری که ایزدی، رئیس دامپزشکی برای جلوگیری از ازدیاد سگها دارد، عقیم‌سازی است، او می‌گوید:«عقیم‌سازی یکی از راه‌های موثر است اما باید شرایط آن آماده شود. همکاران ما می‌توانند انجام دهند ولی چون زیرساخت آن را نداریم، بی فایده است.»
عالمی، از طولانی بودن روند اجرایی این پیشنهاد می‌گوید:«تا به این مراحل برسیم نزدیک دو سال دیگر باید بگذرد. ما چهار سال است که این وضعیت را داریم.»ایزدی رو به سوی او می‌پرسد:«الان باید چیکار کنیم؟» و یکی از اعضای کارگروه جواب می‌دهد:« آنها را بگیرید به آنها غذا کم بدهید تا بمیرند.»
جواب او غلغله‌ای را در کارگروه راه می‌اندازد: یک نفر می‌گوید:«این روش درستی نیست الان بچه‌های محیط زیست اینجا هستند. حتی از لحاظ فقهی هم اشکال دارد.»
و یک نفر دیگر در جواب به او می‌گوید:«اگر سگی، انسانی را گاز بگیرد چی؟ از لحاظ فقهی باید چیکار کند؟»
پناهگاه راه حل نهایی است
کار که به این جا کشید، مهندس زارع، پیمانکار شهرداری با تاکید روی تجربیاتش در شهرداری‌های گراش، خنج، اوز و لار گفت:«همه این راهکارهایی که دارید می‌دهید موقتی است. این که شما بیاید یک اپلیکیشن جور کنید، سطل زباله در محله بگذارید این ها هیچ کدام جواب نمی‌دهد من ۷ سال است دارم این کار را انجام می‌دهم. این روش‌ها مثل یک مسکن است برای شخصی که سرطان دارد. ما باید برویم ریشه‌ای این را حل کنیم، نه این که دنبال راهکارهایی باشیم که موقتی است. تا زمین به شهرداری تخصیص نشود و پناهگاه خوب ساخته نشود این وضع تا زمانی که نسل ما منقرض شود، ادامه دارد. باید یک پناهگاه خوب بسازیم سگهای سطح شهر را جمع کنیم.»
او ادامه می‌دهد:«حتی اگر روش زنده‌گیری را انتخاب کنیم، آقای شهردار، من سگ را بگیرم کجا ببرم؟ بعضی‌ها می‌گویند ما نمی‌توانیم از پس هزینه نگهداری آن بربیایم، ولی خوب این جوری که نمی‌شود! کارگر من زنگ زده می‌گوید من ۵۰ سگ گرفتم. می‌پرسم چه طوری صبح تا ظهر ۵۰ سگ گرفتی؟ رفتم دیدم ۵ سگ ماده ۴۵ توله دارد این ۴۵ توله، طی سه ماه بالغ می‌شود. خیلی زاد و ولدشان زیاد است. اپلیکیشن، سطل زباله در محلات، راهکار نیست. ما باید سگها را وقتی در سطح شهر هستند بگیریم و ببریم در پناهگاه. معاون فرمانداری لار که با من تماس گرفت، جواب دادم، پناهگاه را بسازید تا بیایم سگها را برای شما بگیریم الان هم دارند می‌سازند. گراش هم ما یک پناهگاه موقت ساختیم. مشکل زمین باید حل شود. تنها راهکار این است فرماندار شخصا خودش برای زمین پیگیر شود وقتی زمین بدهید تحویل شهرداری، این بهانه را از شهرداری می‌گیرید و شهردار نمی‌تواند اینجا بگوید؛ من زمین ندارم.»
عالمی با گفتن این که آقای زارع ظاهرا متوجه نیستید این شهرداری است که باید درخواست زمین بدهد نه فرمانداری، در جواب به او گفت:«ما از شهرداری گله داریم که چرا زودتر درخواست نداده است ما متولی این کار نیستیم. مصوبه جلسه قبل کارگروه همین بود آقای زارعی. که شهرداری درخواست زمین بدهد حالا نمی‌دانم چرا درخواست نداده است.»
همه باید همکاری کنند، تنهایی نمی‌شود
این بار مهندس زارعی با تاکید روی جمع‌آوری سگهای ولگرد از هفته‌ی جاری ادامه می‌دهد:« از همین هفته جمع‌آوری سگها را شروع می‌کنم. ما یک پناهگاه کوچک به صورت موقت در حد ۱۰۰ متر مربع، جنب میدان ولایت ساختیم تا این مشکل حل شود. این فرهنگ هم باید جا بیافتد. ما نمی‌خواهیم سگ را معدوم کنیم اصلا یک تعداد را نگه می‌کنیم. مردم می‌توانند غذای پسماند خودشان را بیاورند پناهگاه حتی بچه کوچک هم می‌تواند به آنها غذا بدهد. مشکلی هم برای کسی پیش نمی‌آید.»
هر چند متولی حل این مشکل در حال حاضر شهرداری است اما مهندس زارعی می‌گوید شهرداری به تنهایی از پس حل این مشکل برنمی‌آید: «مردم، اداره محیط زیست، فرمانداری، دامپزشکی، همه باید همکاری کنند تا این مشکل حل شود و این بار، تنها روی دوش شهرداری نباشد. مثلا دامپزشکی تنها به واکسیناسیون اکتفا نکند، معدوم کردن راه و روش دارد. این طور نیست که ما یک اسلحه برداریم و یک فشنگ بزنیم. دامپزشکی می‌تواند کمک کند این‌ها را با یک آمپول راحت کنیم. یا برای تهیه‌ی داروی بیهوشی با ما همکاری کند، ما نمی‌خواهیم زجرکش کنیم یا به آنها غذا ندهیم که بمیرند. یا حتی خود مردم با غذا ندادن به سگها یا مدیریت زباله‌هایشان می‌توانند همکاری خوبی با ما داشته باشند.»
سگهای خیابانی، سگهای زینتی و سگهای گله
کوروش ایزدی، رئیس دامپزشکی گراش با تقسیم‌بندی سگها به سگهای زینتی، خیابانی و گله، گفت:«تنها سگهای، بلاتکلیف، بلاصاحب و ولگرد مشکل‌ساز هستند. این سگها از کجا آمدن اینجا؟ یا از شهرهای دیگر سرازیر می‌شوند اینجا یا هم نتیجه زاد و ولدی است که در محیط شهر انجام می‌شود و باید فکری به حال آنها کنیم. سگهای زینتی و صاحب‌دار از روز اول که دنیا بیایند شاسنامه‌دار هستند و واکسن‌های یک ماهه و شش ماه و یک ساله و سالیانه دارد و در زمینه بیماری انگلی دائم تحت نظر هستند.»
او با بیان این که یکی از راه‌های کنترل سگهای ولگرد، تغییر مکان دامداری‌ها در حوزه شهر است، گفت:«سگهای دیگر سگهای گله هستند که بیشتر در مناطق روستایی داریم. معضلی که با توجه به توسعه و پیشروی شهر در گراش داریم، بودن دامداری‌ها در حوزه شهر است، که باید فکری به حال آن شود. مثلا در خیابان بسیج و خیابان آبیاری وقتی با آنها صحبت می‌کنیم، می‌گویند جهاد کشاورزی به ما زمین بدهد، ما نقل مکان می‌کنیم. همین دامداری‌ها سگ دارند و همین سگها دو ماه یک بار زایش دارند که باعث می‌شود تعداد آنها زیاد شود. دامدار، یک سگ نگه میکند، دو سگ نگه میکند، باقی آن در شهر پخش می‌شود.»
او با بیان این که واکسیناسیون، مهم‌ترین وظیفه‌ی اداره دامپزشکی است، گفت:«اگر قرار باشد من دامپزشک کمکی انجام دهم، اولین مرحله مهیا کردن محلی برای انجام خدمات است که وظیفه شهرداری است. ما باید محلی برای انجام کارهای اولیه داشته باشیم تا مطمئن باشیم سگ‌هایی که مثلا در پناهگاه نگهداری می‌شوند حتما واکسن هاری را زده‌اند. و یا اگر نگهبانی دائم با سگها سروکار دارد واکسینه شده است.»
ایزدی تقسیم‌بندی دیگری هم از سگها داشت؛ سگهای قیمتی و سگهای بی‌ارزش: «سگ‌هایی هستند که باید نگهداری شوند، با چه دید؟ با این دید که قیمتی هستند یا می‌توان از آنها برای نگهبانی باغ‌ها استفاده کرد. مثلا مدتی قبل سگی را دیدم از نژاد روسی، این سگ حداقل ۵ میلیون قیمت داشت. این سگ باارزشی است. از ۱۰۰ سگ ممکن است ۲۰ سگ ارزشدار باشد. سگهای باارزشی که صاحب ندارد شهرداری می‌تواند برای فروش آن تبلیغ کند و کسب درآمدی هم داشته باشد.»
عالمی در جواب به او می‌گوید:«البته این طور نیست که این سگها مشتری داشته باشد.» و رئیس اداره‌ی محیط زیست هم می‌گوید:«اگر بدانید چه تجارتی در بخش سگها وجود دارد.حتی در همین شهر خودمان، گراش.»
رئیس دامپزشکی در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید:« اما سگ‌هایی که ارزش ندارند به روش کشتار آرام باید از بین بروند. سگهای باارزشی که قرار است زاد و ولد نداشته باشند، هم نر و هم ماده می‌توان با عمل جراحی موضوع را حل کرد، معمولا عمل جراحی را بخش خصوصی انجام می‌دهد و هزینه هم با شهرداری‌ها است. هزینه‌ی جراحی حیوان نر ارزانتر و حیوان ماده چون باید شکمش جراحی شود گرانتر است.»
هر ماه ۸ مورد حیوان گزیدگی ثبت شده است
محمد نوروزی، نماینده معاونت بهداشت با بیان این که از ابتدای سال جاری ۸۷ مورد حیوان گزیدگی ثبت شده است، گفت: «از ابتدای سال ۸۷ مورد حیوان گزیدگی ثبت شده است که از این ۸۷ مورد بالای ۹۰ درصد مربوط به گزیدگی سگ است و از این سگها باز ۹۰ درصد بدون صاحب هستند. سال قبل بالای ۱۰۰ مورد حیوان گزیدگی داشتیم. این آمار با تغییر فصل و افزایش دما بالاتر می‌رود. و این گزش‌ها هزینه‌های زیادی برای سیستم بهداشت و درمان دارد. پریشب ساعت ۴ صبح حیوان گزیدگی داشتیم که همکار من آنکال رفته است بیمارستان و کارهای مداوا را انجام داده است.آخرین مورد حیوان گزیدگی منجر به مرگ مربوط است به سال ۷۶ به دنبال گزش گرگ در منطقه ارد بوده است.»
او در ادامه با بیان این که هر کاری از معاونت بهداشت بربیاد آماده‌ی خدمتگزاری است، ادامه داد:«هر کاری از دست ما ساخته باشد درخدمتیم. در این جلسه تاکید می‌کنم دوستانی که می‌خواهند عملیات زنده‌گیری انجام دهند و به نحوی با حیوانات درگیر هستند می‌توانند به مرکز بهداشت مراجعه کنند و دوز پیشگیری واکسن هاری را بزنند. بچه‌های دامپزشکی چند سال قبل همه واکسینه شدند. حداقل این اقدام را انجام می‌دهند در معرض خطر نباشند و مشکلی برای افراد پیش نیاید. اعلام می‌کنیم هر گونه حیوان گزیدگی برای شهروندان اتفاق بیافتد هر ساعت از شبانه‌روز که باشد می‌توانند بیمارستان حضور پیدا کنند ما آنکال داریم تا اقدامات شست و شو، سرم درمانی و واکسیناسیون را انجام دهند.»
سگها را از شهرهای دیگر در گراش رها می‌کنند
سرهنگ دوم عبدالخالق فتحی از ناجا با بیان این که با خودروهایی که حامل سگ است برخورد می‌کنیم گفت:«کاری که از دست ما برمی‌آید این است که با خودروهای حامل سگ برخورد و جریمه کنیم، در حد تذکر کار دیگری نمی‌توانیم انجام دهیم.»
ایزدی، رئیس دامپزشکی در جواب به او می‌گوید:«اگر کسی در خیابان سگ داشته باشد نیروی انتظامی می‌تواند گیر بدهد. اما ما دیدیم سگ داخل ماشین است و آن را دارند می‌برند دامپزشکی که به او گیر می‌دهند اینجا نباید همکاران نیروی انتظامی به آنها گیر بدهند، چون سگها زیر نظر هستند.»
جمالی نیز خطاب به سرهنگ فتحی گفت: «سگهای ولگرد با سگهای خانگی فرق میکند. گاهی از شهرها و روستاهای همجوار زنده‌گیری می‌کنند می‌آیند در نقطه خاصی از شهر رهاسازی می‌کنند، برخورد نیروی انتظامی در این موارد باید باشد. که معمولا نصفه‌های شب یا دم دم‌های صبح می‌آیند شاید نزدیک به ۱۰۰ قلاده سگ در شهر رها می‌کنند بحث برخورد نیروی انتظامی با این موارد است.»
مهندس حلیمی، شهردار گراش با بیان این که مهندس جمالی اشاره خوبی کردند، گفت:«در شهر گراش ما با توجه به تعداد سگ‌هایی که از سطح شهر جمع‌آوری و به پناهگاه شیراز منتقل کردیم قطعا باید تمام می‌شد. ولی یکدفعه دیدیم تعداد سگها افزایش پیدا کرد. طی تحقیقاتی که انجام شد، مشخص شد که سگها را از مکان‌ها و شهر و روستای دیگر وارد شهر گراش کرده بودند و همین قضیه باعث شد مردم فکر کنند، شهرداری، اقدامی نکرده است.»
سید عبدالرسول موسوی، معاون سیاسی فرمانداری با این درخواست که همه ارگان‌های مرتبط برای کنترل سگها با هم همکاری کنند، گفت:«اگر می‌خواهیم ازدیاد سگها را کنترل کنیم باید همه همکاری کنیم این که شهرداری بیاید سگها را جمع کند اولین مرحله جمع آوری است ولی مرحله سخت آن نگهداری، تغذیه، واکسیناسیون و قرنطینه آن است که جز مراحل سخت است. نباید مردم جوری با سگها اخت پیدا کنند که کسی جرات نکند اقدامی بر علیه سگها انجام دهد. شهرداری گراش، ارد و دهیاری‌ها می‌بایست مشکلاتی که سگها به وجود می‌آوردند را اطلاع‌رسانی کنند. از آن جایی که تنها شهرداری مجوز داشن سلاح بیهوشی دارد باید چند نفر آموزش ببینند که بتوانند سگ را بیهوش کنند و تحویل پناهگاه دهند.»
ابوذر یوسفی، شهردار ارد به عنوان شهرداری که در کنترل سگهای ولگرد موفق عمل کرده است در این کارگروه حاضر است، او می‌گوید:«در ارد سگ نیست. من در یک جمله همه حرف را می‌زنم. جان مردم شهر من برای من خیلی عزیزتر است تا جان سگ. من دوستدار مردم هستم نه دوستدار سگ. عزیزترین شما هم ممکن است سگ گاز بگیرد، حاضرید بچه‌ی شما جلو چشمتان زجر بکشد به خاطر یک سگ؟ حتی سران کشور نیز در حل این موضوع ماندند.کلان شهرها هم دارند سگ می‌گیرند و زیر سیبلی می‌کشند.»
چرا پناهگاه قبلی به نتیجه نرسید؟
معاون سیاسی فرماندار با اشاره به این که اگر چند سال پیش از حبیب بهار که اقدام به ساخت یک پناهگاه کرد، حمایت می‌شد، شاید حالا این مشکلات حل شده بود، گفت:«در مورد آقای بهار حتی اگر تقاضای زمین هم داشت که مختص نگهداری سگ باشد باید از او حمایت می‌شد به هر حال بخش خصوصی هم می‌تواند کمک شهرداری کند که کار شهر انجام شود. اگر خود آقای بهار این کار را انجام می‌داد شاید تا الان خیلی از کارها حل شده بود.»
ایزدی در جواب به او می‌گوید:«یکی از علت‌های ازدحام سگهای ولگرد همین جمع‌آوری آقای بهار است ایشان یک مرتبه ۲۰۰ قلاده سگ را رها کرد. این ۲۰۰ قلاده سگ در سطح شهر زاد و ولد داشتند و منشا اصلی این ازدحام از آنجا شروع شد.»
عالمی جواب می‌دهد:«می‌دانید چرا رها کرد؟ چون به شهرداری گفته بود من دو نیرو می‌خواهم و درخواست او پذیرفته نشده بود.»
جمالی نیز در تایید حرف‌های ایزدی می‌گوید:«مشکلات آقای بهار به همین سادگی نبود و مشکلات قانونی دیگری هم داشت. پناهگاهی که ایشان ساخت، انگیزه شد برای شهرهای اطراف که سگهای ولگرد را بیاورند گراش و این جا رهاسازی کنند.»
مردم به دنبال نتیجه هستند
یوسفی، خبرنگار هفت برکه با بیان این که بازخورد انتشار این خبر برای ما روشن است، گفت:«فکر کنم همه بدانید بعد از انتشار این خبر چه بازخوردی از مردم می‌گیرید. هم مشکلاتی که مطرح شد برای مردم آشناست و هم راه‌حل‌ها،همه راه‌حل‌هایی که اعضای کارگروه مطرح کردند بارها شنیده‌ایم و به مردم منتقل کرده‌ایم. مردم دیگر به ستوه آمده‌اند. سوالی که ما از شما داریم این است چه موانعی سر حل این مشکل وجود دارد که هر راهکاری که پیش گرفته می‌شود به بن‌بست می‌خورد؟ قرار است بعد از این چه اتفاقی بیافتد که تعداد این سگها در سطح شهر کمتر شود و آیا ثمربخش است یا نه؟ و بعد از گردآوری سگها در پناهگاه قرار است چه اتفاقی برای آنها بیافتد؟»
حلیمی در جواب به او می‌گوید:«اتفاق خوبی که می‌توانید به مردم اطلاع دهید این است که در سال‌های گذشته حتی همین پناهگاه موقت هم نبود. ما حدود دو ماه است که استارت را زدیم و حالا این پناهگاه فعال است و این امیدوارکننده است هر چند فعلا به صورت موقت است و فضای آن کم است. حداقل این امتیاز را دارد که سگ‌هایی که از سطح شهر گردآوری می‌شوند بار دیگر در سطح شهر رها نمی‌شوند. این که این سگها را چیکار خواهیم کرد نیز یا برای روش صحیح معدوم شدن آن تصمیم‌گیری می‌شود و یا به جای دیگری انتقال داده می‌شوند اما این قول را می‌دهیم که ما کار جمع‌آوری را شروع می‌کنیم و دیگر سگها در سطح شهر رها نمی‌شوند.»
این متن عدم تعهد و عدم تخصص به واقع نشون میده و یک مساله مهم اینکه وقتی ارگان های دولتی اینجور ناهماهنگ هستند و باهم اختلاف دارند و در شعار و آمار از هم پیشی می‌گیرند وای بحال مردمی که با این ارگانها سر و کار دارند.
شهردار ارد شهرداری موفق هست؟ ارد ربع گراشه، بعد ببینید چکار میکند یا می‌کشد یا در گراش رها میکند، آقای زارع مرد باش شواهد را بگو
آقای زارع و شهردار هم فقط زور زدن یه زمین از دولت بگیرن
محیط زیست گراش که دم از زجر کش نکردن حیوانات میزند چرا جلو زجر کش شدن مردم به خاطر فاضلاب شهری سکوت کرده کنی وسعت دیدتون رو ببرید بالا و زمینهای که به گند کشیده شده به خاطر فاضلاب رو ببینید.در آخر کاری مثبتی اگر اداره محیط زیست انجام داده رو برای مردم توضیع دهید یدک کشیدن نام هیچ فایده ای ندارد
من میگم فقط بگیریر و معدوم کنید
همین