هفت‌برکه: به ابتکار انجمن حافظان محیط زیست، سه درخت به یاد آیدا، آتنا و سمیه، ازدست‌رفتگان خانواده‌ی خوشبختی در حادثه تصادف، و یک درخت به شکرانه‌ی بازیابی سلامتی فاطمه غلامی، بیمار بهبودیافته، در تنگ آب کاشته شد. قرار است این حرکت برای تولدها نیز ادامه پیدا کند و خانواده‌ی افراد در آبیاری و نگهداری نهال‌ها همکاری کنند.
به گزارش هفت‌برکه، ۲۵ خردادماه به مناسبت روز گل و گیاه، طی یک حرکت ابتکاری از انجمن حافظان محیط زیست، با حضور اعضای انجمن حافظان محیط زیست به همراه خانواده، چند تن از معتمدین و چند بازیکن از تیم گراش جوان، علاقه‌مندان به محیط زیست و مردم به یاد عزیزان از دست رفته‌ی تصادف ماه پیش (+) و به شکرانه‌ی سلامتی فاطمه غلامی، بیمار بهبود یافته در ورودی تنگ آب درخت کاشته شد.
اسد محسنی، از اعضای فعال انجمن حافظان محیط زیست، گفت: «انجمن حافظان محیط زیست گراش در یک اقدام ابتکاری قصد دارد به یاد هر عزیزی که از بین ما رفته و در جنت الهی ساکن می‌گردد، درختی یا درختانی را بکارد تا با همکاری خانواده داغدیده آن عزیزان سفر کرده و یا به پاس بازیابی سلامتی بعد از حوادث دردناک، در طول سال آبیاری‌شان کند. دعوت می‌کنیم همشهریان نیز در این مسیرِ سبز و طبیعت دوستانه، ما را همراهی کنند.»
دکتر احمد عبدالهی، رییس دانشکده علوم پزشکی گراش، که در این مراسم حضور داشت با بیان این که در زمان هجوم اخبار بد، شنیدن این خبر، امیدبخش بود، گفت: «در زمانی که جامعه پر از خبرهای بد است، امروز آمدیم برای کاشت نهال به مناسبت درگذشت چند عزیزی که از بین ما رفته‌اند. من لازم می‌دانم اگر خدا فرزندی به ما داد نیز یک نهال برای او بکاریم یا وقتی بیماری از بیماری شفا پیدا کرد یک نهال برای او بکاریم. هر نیتی داریم یک نهال بکاریم به این امید که آینده روشن‌تر باشد. خوشا به حال آن افرادی که آمدند و آمدنشان در دنیا باعث می‌شود آینده برای افراد روشن‌تر باشد. فکر کنم کاشت نهال و آبیاری آن یکی از این اهدافی است که امروز باید به آن توجه کرد. من توصیه می‌کنم به مناسبت شادی به مناسبت عزا به هر مناسبتی، یک نهال بکارید و آبیاری کنید.»
دکتر ابراهیم مهرابی نیز در سخنانی کوتاه در این مراسم با تقدیر از اعضای انجمن و سنت درختکاری گفت: «قدیم، همت جوانان ما صرف بریدن درختان داخل تنگه‌ها می‌شد و بر آن کار می‌نازیدند و احساس پیروزی بر طبیعت می‌کردند؛ اما امروزه باور مردم زیباتر شده و عده‌ای از جوانان ما همت خود را مصروف کاشت و داشت درخت و حفظ طبیعت میکنند. این کار شما علاوه بر اجر دنیا و آخرتی، حکایتگر بالندگی فرهنگ و رشد بینش عمومی است به نحوی که اینک طبیعت را رفیق خود می‌دانند و نه رقیب.»
»
۲۶ خرداد ۱۴۰۱
در جواب جناب نوبهار
پیشتر تنگ آب را تسخیر و تخریب کردند و در این زمان و پس از مرگ سهراب، انجمن در صدد کاهش آثار دخل و تصرف ، تخریب و تهدید است.
اینک مردم را نمیتوان از تنگ آب گرفت ، فقط باید به همه آموزش داد و فرهنگ سازی کرد تا بیش از این تخریبش نکنند .
چه انجمن و دوست داران طبیعت بروند و حضور داشته باشند و چه نروند و رهایش کنند، مردم خواهند رفت پس بیایید در بین مردم باشیم و حمایت آنان در حفظ باقیمانده طبیعت تنگ آب را جذب کنیم. همین!
و بعد جناب نوبهار شما که بلد هستین به چه شکلی محیط زیست رو حفظ میکنند چرا نمیرید با اقای…… صحبت نمیکنید تا بخاطر گرفتن چند میلیون پول از انغوزه کوشها نیریزی رو در کوه گراش اسکان ندهد تا محیط زیست و درخت پرنده از شر همچین افرادی در امان باشد
۲۶ خرداد ۱۴۰۱
درود بر بچه های مخلص و پای کار تو این گرمای تابستان واقعا ادم از خود گذشتگی میخواد عده ای هم هستن از خدا بی خبر که بخوان این بچه ها را دلسرد کنن اگه این جوانان مخلص نبودن بحث زمین خواری تا بن مرک هم رفته بود و سندش زده بودن بنام ایشون هم مثل یکی از اعضای شورا چهارم دخت کاشتن ممنوع کنید تو تنگ اب خیلی خنده اور بود واسه بچه ها خودشون حوصله کار نداشتن بچه های محیط زیست هم منع میکردن
۲۶ خرداد ۱۴۰۱
خداقوت واقعا
احسنت به دکتر عبداللهی، دکتر مهرابی، مهندس مهرابی، مهندس حجازی و همه اعضای انجمن
واقعا امید کاشتن مرحبا خوشحال شدیم
۲۶ خرداد ۱۴۰۱
با احترام به دغدغه‌های فعالان انجمن محیط‌زیست، به‌نظر می‌رسد این گروه تنگ‌آب را به عنوان پارک عمومی در نظر گرفته و به‌دلیل دسترسی، فعالیت‌های غیرحرفه‌ای در این مکان در حال انجام است. درختکاری در طبیعت، ایجاد آب‌گیر برای حیات‌وحش و از این دست کارها، نصب لوح سنگی و… تماما فعالیت‌هایی است که در بوستان‌های شهری قابل درک است و در منابع طبیعی اشکال دارد. به‌نظر می‌رسد این گروه تحت تاثیر جو حاکم بر شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های مجازی فعال محیط‌زیست، بی‌خبر از آسیب‌های احتمالی، دست به انجام کارهایی می‌زند که در درازمدت بوم را با مشکلاتی روبه‌رو می‌کند. بهتر است انجمن محیط‌زیست این فعالیت‌های عمومی را در زمین‌هایی چون پارک‌های شهری انجام دهد و محیط‌هایی مثل تنگ‌آب را همان‌طور که صدها سال بوده است، حفاظت کند. ساخت‌و‌ساز و کشت‌وکار در این محیط‌ها و جلب توجه عمومی به این مکان‌ها موجب تخریب این فضاها خواهد شد. البته که فعالیت‌های تبلیغی و کمک به حفظ وضعیت پایدار این مناطق راهگشا خواهد بود. اما کارهای اخیر این مجموعه مصداق دستکاری است و هیجان‌زدگی است. امیدوارم متخصصان اکولوژی و محیط‌زیست، عمیق‌تر از فعالیت‌های اینستاگرامی و بازتاب‌های خبری، محیط‌زیست را همان‌طور که هست و بوده است بپذیرند و در حفظ آن کوشا باشند.