هفت‌برکه: شامگاه دوم اسفند ۱۴۰۰ غروب خلیل روئینا شاعر نام آشنای لار بود. این شعر صادق رحمانی خطاب به شاعری است که با شعرها و نوحه‌هایش شاخص‌ترین نماد شعر امروز لارستان بود.
سلام بر خلیل
سلام بر خلیل واژه‌های ناب
ای دلیل آفتاب
این چه موسمی برای کوچ کردن است
در غروبی از ملال و ناگهان
کاش یک نفر بیاید و چشم‌های خسته‌ی تو را
رو به روی جاده‌های ناتمام وا کند
تو را خطاب کند:
خلیل نگاه کن!
به اشتیاق برکه‌ها و ابرها
به نخل‌های ناشناس
به کربلای واژه‌ها
به واژه‌های کربلا
نگاه کن به زندگی که سهم اندکی برای توست
بلند شو
نگاه کن خلیل
چرا مردّدی، بلند شو
و با اذان این دریچه‌ها بیا
نسیم شو
و بر نگاه گیج این شکوفه‌ها بوَز
سری بزن به ماهتاب
ولی دریغ … از نگاه سرد تو
و ما
نگاه می‌کنیم به خاطرات خسته‌ای که
مثل یک نسیم
مثل یک پرنده
در میان بهت شاعران
به سمت دشت‌های ناگهان
روانه می‌شود
و ما نگاه می‌کنیم
فقط نگاه می‌کنیم …
سلام بر خلیل و بر جنوب آفتابی‌اش
سلام بر خلیل و بر غروب آفتابی‌اش
صادق رحمانی
