هفت‌برکه: مراسم یادبود و آیین بزرگداشت حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر عبدالرضا زاهدی عصر پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۰ در حسینیه شهدا در گلزار شهدا گراش برگژار شد.
دکتر زاهدی استاد دانشگاه و از شخصیت‌های موثر سیاسی و اجتماعی گراش بود که ۶ مرداد ۱۴۰۰ در سن ۶۲ سالگی در اثر کرونا درگذشت. ۵۰ روز بعد از درگذشت او مراسم یادبودی با حضور اعضای خانواده، دوستان و مدیران شهرستان گراش برگزار شد.
زاهدی رییس اخلاقی من بود
دکتر محمدمهدی گرجیان، که در زمان معاونت آموزشی دکتر زاهدی، ریاست دانشگاه علوم و معارف قرآنی را بر عهده داشت، مهمان ویژه این برنامه بود. گرجیان در مورد زاهدی گفت: «از زمانی که با ایشان آشنا شدم جز نیکی، جز انسانیت، جز عالم بودن از ایشان ندیدم و هر چند معاون من بود اما رییس اخلاقی من بود.»
دکتر گرجیان با اشاره به بعضی روایت در بززگداشت عالم گفت: «زاهدی عبدالله بود. چقدر خون دل‌ها باید خورده شود تا کسی مثل استاد زاهدی تحویل جامعه داده بشود.»
گرجیان در تفسیر حدیثی از پیامبر اکرم(ص) گفت: «عالم شما را از پنج چیز به پنج‌چیز می‌رساند. شما را از شک به یقین برساند و این عالم این گونه بود. ریا نداشته باشد. رویگردانی از دنیا داشته باشد و زاهدی با همه امکانات در دسترس‌اش زاهد بود. از کبر دور باشد یک نفر نمی‌تواند بگوید آقای زاهدی مغرورانه حرف زند چون مجسمه تواضع بود. ریا نداشته باشد. زاهدی خیر مردم را می‌خواست.»
شخصیتی بی‌ریا و گمنام
سید محمدباقر بخشایش‌پور امام جمعه گراش در ابتدای برنامه ضمن خوش‌آمدگویی گفت: «جلسه امروز جلسه گرامی‌داشت عالمی مبرز اما گمنام است. ایشان به دنبال گمنامی بود و خیلی‌ها نمی‌دانستند ایشان جایگاه جانبازی دارند.»
امام جمعه گراش گفت: «در قران ۱۶ آیه در مورد اولالباب آمده است. آن‌ها کسانی هستند که انفاق در گوشت و پوست آن‌ها عجین شده است و این شخصیت معنوی هم از علمش و هم از مالش انفاق می‌کرد و تا آخرین دقایق حیات در خدمت دانشجویان خود بود.»
سکوت عالمانه
آیت‌الله سید جواد معصومی از دوستان همدرس شیخ رضا زاهدی در معرفی او گفت: «شخصیتی بی‌ریا و ساده زیست که مرگ ایشان ما و کسانی که با ایشان حشر و نشر داشتند را غافلگیر کرد.»
معصومی گفت: «از ابتدا نورانیتی در زندگی ایشان بود. ارزش‌های هر فرد بیش از استعداد به انتخاب‌ها بستگی دارد. خانواده ایشان به گونه‌ای بود که امکان هر شغل و تحصیلاتی داشت ولی علوم و معارف حوزه را انتخاب کرد. ایشان سال ۱۳۶۰ رفت سربازی و سال ۶۲ مرخص شد تابستانی بود که به من گفت تصمیم دارد وارد حوزه شود. من خیلی ایشان را تحسین و تشویق کردم و چند وقت بعد به قم آمد و یک‌سالی با طلبه‌های گراشی همخانه بودیم.»
آقا جواد معصومی در پایان سخنرانی در مورد شیخ رضا گفت: «واقعا خودساخته بود و روی خودش کار کرده بود. خیلی بی‌ریا، کم حرف و ساکت بود.»
در این مراسم کتابچه یادنامه روحانی فاضل و جانباز دکتر عبدالرضا زاهدی با عنوان «زاهد و مجاهد» توزیع شد. این کتابچه محموعه یادداشت‌های دوستان، همراهان، بستگان و شاگردان آن مرحوم است که به تازگی منتشر شده است. فایل این کتاب را می‌توانید از هفت‌برکه دانلود کنید.
ای کاش مرده پرست نبودیم و بزرگانمان را تا زنده هستند قدرشان را می دانستم و به نسل جوان معرفی می کردیم.
باسلام خدا رحمتش کنه. چقد خوبه آدم نون کسی رو آجر نکنه بخدا خیلی ثواب داره……