هفت‌برکه- ارسالی خوانندگان: اعضای شورای اسلامی! دهیار! بخشدار! فرماندار! ریاست منابع طبیعی! مسئول محیط زیست! مسئول جهاد کشاورزی! دادستان محترم!
به داد ما برسید… به فریاد ما برسید…
به فکر محیط زیست ما باشید… به فکر درختان ما باشید…
تا کی باید شاهد تخریب و نابودی درختان و فضای سبز منطقه‌مان باشیم؟!
هرچه درخت و بوته خودرو و وحشی بود که نابود شد؛ درختان و نهال‌هایی که با زحمت و مشقت در بیابان‌ها کاشتیم، نابود شد… حالا نوبت به درختان داخل بلوار شهرمان رسیده؟! این انصاف است؟! این قانون است؟!
منطقه خشک و بی باران فداغ شده چراگاه دام‌های سنگینی که نه قانونا و نه عرفا اجازه چرا ندارند اما هر روز و هرجا می‌بینیم مال و صاحب مال با سر برافراشته و پوزخندی بر لب به درختان و محیط زیست‌مان حمله می‌برند و به ریش همه‌مان می‌خندند!
درختان بیابانی را با قمقمه‌های آب معدنی و با موتور سیکلت آب دادیم فقط به عشق آبادی و احیا منطقه‌مان… این انصاف است که یک شبه خوراک شترهای افراد بی منطق شود که حرف هیچ فرد و نهادی برایش ارزشی ندارد؟!
درخت سه ساله را با یک دقیقه نابود کردن چه حکمی دارد؟!
شما بگویید چه کنیم؟ خواهش کردیم، داد زدیم، مستند فرستادیم، شکایت کردیم، گزارش دادیم، پیگیری کردیم. نتیجه چه شد؟! این چه سری ست که هیچ فرد و نهادی قدرت حل این مسأله را ندارد؟!
می خواهید خسته شویم؟! می خواهید کنار بکشیم؟! بفرما… این شما و این محیط زیست منطقه…
هر زمان درختان و بوته های بیابانی تمام شد، درختان بلوار تمام شد، درختان کوچه‌ها و باغ‌هایمان تمام شد دستور دهید شترهای محترم را دعوت کنیم به حیاط خانه‌هایمان به صرف نخل و گل و گیاه باغچه و اگر نیاز شد سبزی‌های داخل یخچال‌های‌مان… امر دیگری باشد هم در خدمتیم مسئولین محترم!
امان از بی‌شعوری!!
سلام درود بر فداغی عزیز
یکی از شتران را قربانی کرده و بین مردم تقسیم نمائید شاید دیگر شتران نیامدند
سلام علیک
تا کی باید هر ماه شاهد تصادف و اتفاقات ناگوار در جاده ها توسط همین شترها باشیم و صاحبان شتر احساس مسیولیت و وجدان نکنن. تمام درختان منطقه از بین بردن. چندین ادم بی گناه در اثر برخورد با این شترها فوت نمودند. جناب دادستان لطفا به داد مردم برسین و این قضیه را تمام کنید.
درود بر مردم و وای به مسئولینی که چنین بی تدبیرانه آتش به این خاک میزنند …
انگار ضرب‌المثل شتر‌سواری که دولّا دولّا نداره، دیگه منسوخ شده.بدون هیچ خجالتی ، خیلی راحت ، حق دیگران رو ضایع میکنن و راس راس تو چشات نگاه میکنن و با خنده‌ای خبیثانه به شعور آدم توهین میکنن و حق آدمو می‌خورن. می‌دونی چی توو اون کلّه خرابشون می‌گذره؟ اینه👈 “قدرتشو دارم میخورم حقتو ، می‌تونی بیا بگیر.”
سلام
هیچ مسئولی، یا دلش نمی سوزد یا جرئت و قدرت مقابله با بعضی اهالی روستای اطراف فداغ را ندارد و یا نمی خواهد این مسئله حل و فصل شود.
کافی است یک روز، سری به مسیر بین فداغ و روستای کنگریشه بزنید تا گله شتران بی صاحب و ساربان را ببینید که با بی وجدانیِ محضِ صاحبانشان، رها شده اند و کل جاده را گرفته اند و کسی عین خیالش هم نیست.
ما که دلمان‌نمیخواهد؛ ولی شاید اگر روزی یکی از اقوام و نزدیکان مسئولین ، طعمه این گستاخی صاحبان شتر میشد، حالا شاهد اینگونه اتفاقات و صحنه های زننده و ناخوش نبودیم.