هفت‌برکه: شهید احمد جعفرزاده نخستین شهید گراشی دفاع مقدس بود. احمد هشت ماه بعد از آغاز جنگ، ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۰ در دفاع از آبادان به شهادت رسید.
بعد از شهادت احمد در ۱۷ سالگی، پدرش حاج محمد جعفرزاده گراشی برای عمل به وصیت او کل ۹۰ هزار تومان اموال شهید به تهران سفر کرد. حاج محمد جعفرزاده و همسرش ۱۹ اسفند ۱۳۶۰ به حضور حضرت امام (ره) رسیدند. بنیانگذار انقلاب اسلامی در متنی کوتاه که روی عکس شهید احمد نوشته شده بود به این پدر شهید پاسخ داد. این متن در کتاب صحیفه امام منتشر شده و در پرتال امام خمینی نیز در دسترس است.(لینک)
شهید احمد جعفرزاده اولین شهید خانواده جعفرزاده بود. بعد از او برادرش علی اصغر جعفرزاده نیز ۲۱ دی‌ماه ۱۳۶۵ در ۱۹ سالگی در عملیات کربلای چهار به شهادت رسید. چند روز بعد در ۲۷ دی‌ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ زینل جعفرزاده داماد این خانواده نیز به جمع شهدا پیوست.
نامه به پدر شهید احمد جعفرزاده گراشی (تقدیر از شهدا)
زمان: ۱۹ اسفند ۱۳۶۰ / ۱۴ جمادی الاول ۱۴۰۲
مکان: تهران، جماران
موضوع: پاسخ نامۀ پدر یک شهید
مخاطب: جعفرزادۀ گراشی، محمد
بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت آیت الله العظمی روح الله الموسوی الخمینی ـ روحی فداک
سلام و درود بر شما ای رحمت خدا بر مسلمین و مستضعفین جهان. اینک به عرض می رساند این بندۀ کمترین محمد جعفرزادۀ گراشی، پدر شهید احمد جعفرزاده متولد ۱۳۴۳ ه . ش . که در تاریخ ۲۵ / ۲ / ۶۰ در جبهۀ آبادان در سنگر مبارزه شربت شهادت را نوشید و ندای حق را لبیک گفت، مفتخرم که در چنین عصری و در وقت قیام امامی چون شما و رهبری پیامبرگونه، توانستم فرزندی تحویل جمهوری اسلامی دهم که آیۀ وَ جاهَدوُا فی سَبیلِ الله ِ بِاَمْوالِهِمْ وَانْفُسِهِمْ درباره‌اش وفق می کند. و مرا وصی خود نموده، تا آنچه مایملکش باشد جمله در ید تصرف رهبر عالیقدر قرار دهم. اینک کلاً مبلغ نود هزار تومان ترکۀ مرحوم شهید بوده، بنده و مادرش نیز از ارث شهید صرف نظر کرده و خالصانه دون الاکراه و الاجبار در سه قطعه چک تقدیم نموده و در اختیار شما قرار می دهم، تا به وصیت فرزندم عمل کرده باشم. در پایان، عمری پر برکت از خدای توانا جهت رهبر بزرگ انقلاب اسلامی ایران خواهانم.
پدر شهید احمد جعفرزادۀ گراشی
پاسخ امام خمینی (ره) به نام حاج محمد جعفرزاده
بسمه تعالی
خدای را شکر که مثل شما پدران و مادران شهیدپرور و متعهد در راه اسلام را دیدیم. خداوند تعالی به شهید عزیز بزرگترین رحمت خود را عطا، و به شما و مادر محترمش و سایر بازماندگان صبر و اجر بزرگ عنایت فرماید.
۱۹ اسفند ۱۳۶۰ ـ روح الله الموسوی الخمینی
درود بر شهیدان راه حق و سلام بر والدین انها که صبورانه زیستند /
و حسن اولئک رفیقا
دوستتان دارم برادران دینی‌ام.
خویشان عزیزم هنوز یادتان در دلم زنده است.
مخلصان دوست‌داشتنی هنوز تشییع پیکر احمد اولین شهید شهرم از خیابانی که اکنون خیابان تمیز است جلو چشمانم تداعی میشود وقتی از آن خیابان گذر می‌کنم. هنوزم هر موقع از خیابان امام روبروی سپاه عبور می‌کنم تمام لحظات غمبار و اندوهناک ورود پیکرتان به داخل سپاه برای وداع آخرینمان با شما عین فیلم از جلو دیدگانم به وضوح نمایان میشود.حال و هوای دردناک و حزن‌انگیز آن روزها وقتی تابوت خالیت(اصغر) را همراه پیکر همرزمان شهیدت تشییع کردیم و اندکی بعد از مفقود شدنت در حالیکه در تب و تاب جانسوز فقدان تو بودیم خبر شهادت زینل را آوردند. وای که چه‌ها کشیدیم که کلام و الفاظ یارای گفتن و نوشتن آن لحظات نیست.و اکنون چندین سال از آن می‌گذرد ولی جریحه‌ی دل ما و روح ما همچنان در فراق شما هویداست.دوستتان دارم 🌷🌹