هفت‌برکه: نمایشگاه گروهی سه استاد نقاش، با تحلیل و بررسی آثار آنها در گالری اَ به پایان رسید.
به گزارش هفت‌برکه، ۲۰ اسفندماه، اختتامیه‌ی نمایشگاه آثار سه استاد نقاشی؛ علی قنبرپور، اسدالله آهنی و داریوش آرمان‌مهر برگزار شد. نقاشی‌های این هنرمندان در این نمایشگاه به مدت پنج روز در معرض دید علاقه‌مندان به هنر نقاشی در گراش قرار داشت و مراسم پایانی آن با حضور رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان گراش، کارشناسان اداره و چند تن از هنردوستان به صورت گفتگومحور برگزار شد. در این مراسم، علی قنبرپور و اسدالله آهنی از برگزاری نمایشگاه انفرادی خود تا سال آینده خبر می‌دهند اما داریوش آرمان‌مهر، که یکی از باسابقه‌ترین نقاش‌های شهر است و توقع بیشتری از مردم برای دیده شدن هنر نقاشی در گراش دارد، تاریخ دقیقی برای برگزاری نمایشگاه خود تعیین نمی‌کند. او می‌گوید ایده و طرحی که او در نمایشگاه بعدی خود روی آن کار خواهد کرد، فضای شهری، سنتی و طبیعت گراش است.
در ابتدای جلسه، مهدی آینه‌افروز، رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان گراش، به حاضرین این جمع خودمانی خوش‌آمد گفت و از سه نقاش گراشی که دعوت اداره برای برپایی این نمایشگاه را قبول کرده بودند تشکر کرد. رییس ارشاد از این هنرمندان خواست در سال‌های آتی نیز روند برگزاری نمایشگاه‌ها را ادامه بدهند.
علی قنبرپور در صحبت کوتاه خود گفت: «به صورت کلی اگر قرار است کاری را پیاده کنم، می‌خواهم خودم ایده‌پرداز آن باشم. تصمیم من بر این است که تا سال آینده نمایشگاه دیگری را برپا کنم و اثرهایی که آنجا ارائه خواهم کرد روی ام‌دی‌اف و سطوح دیگر که دارای فرورفتگی و برجستگی است و در اندازه‌های دو متری، سه متری و پنج متری آماده می‌کنم.»
اسدالله آهنی، که قرار است نسبت به قبل به صورت جدی‌تر این هنر را دنبال کند، می‌گوید: «برای شروع به خصوص وقتی هدف نشان دادن شیوه‌ی کار برای بچه‌ها و هنرآموزان باشد نیاز نیست از یک کار سنگین شروع کنیم. همه‌ی وسایل، ابزار، اشیای پیرامون می‌توانند مدل نقاشی باشند. با کمال‌گرایی درگیر این نباشیم که توانایی خودمان را به رخ بکشیم. در ابتدای کار می‌توان اثری را انتخاب کرد که اتمام آن تنها، طی دو، سه ساعت ممکن باشد. مثلا من با تکنیک آلاپیرما در زمان محدود، همان موقع سعی می‌کنم نقاشی را تمام کنم یعنی در فاصله حداکثر سه ساعت و آن لذت آنی که از آن کار می‌برم برای من خیلی مهم است.»
موضوعی که آهنی برای نمایشگاه بعدی خود در نظر گرفته است، طبیعت بی‌جان است. آهنی می‌گوید: «نمایشگاه بعدی من در سال آینده نمایشگاه انفرادی از طبیعت بی‌جان به صورت مدل زنده خواهد بود. یکی دو تا از اثرهایم کپی و تمرینی از بین اثرهای استاد محسنی است، چون شیوه استاد خیلی به دل می‌نشیند و برای یادگیری و تمرین بیشتر روی آن کار می‌کنم. تا الان حدود ۲۷ اثر از طبیعت بی‌جان کار کرده‌ام.» سوررئالیسم سبکی است که آهنی به آن علاقه‌مند است: «ذهنیت من در مقوله‌ی هنر بیشتر سوررئالی است، اما اثرهایی که در این نمایشگاه چیدمان شده است زیاد به این سبک نزدیک نیست؛ یعنی در واقع من به عنوان یک تمرین به آن نگاه می‌کنم تا اثر اصلی که در آینده خلق می‌شود. این ذهنیت سوررئالیستی تقریبا از پنج سال پیش شکل گرفت. در آینده با تمرین بیشتر در این سبک بیشتر کار خواهم کرد.»
رییس انجمن هنرهای تجسمی در پایان گفت: «خوشبختانه استقبال مردم خیلی خوب بود و روز آخر یکی از کارهای آقای قنبرپور هم به فروش رفت. ولی واقعیت این است که توقع توجه بیشتری از مردم داریم. جا دارد از زحمات آقای آیینه‌افروز، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد، تشکر کنیم که واقعا زحمت کشیدند و خیلی درگیر کار بودند و اگر اصرار ایشان نبود شاید نمایشگاه را برپا نمی‌کردیم. فضای گالری اُ به استثنای پله‌های زیادی که دارد، فضای مناسب و خوبی برای برگزاری نمایشگاه بود.»
داریوش آرمان‌مهر نیز در آیین اختتامیه‌ی نمایشگاه با اشاره به نمایشگاه‌های پیشین خود، گفت: «اولین نمایشگاه من در سال ۷۷ برگزار شد و دومین آن سال ۷۸. بعد از آن در سال ۹۰، نمایشگاه دیگری را در سالن شهرداری برگزار کردم که هیچ بازخوردی نداشت. حالا هم بعد از ۱۰ سال در این نمایشگاه حضور دارم. شاید یکی از دلایلی که باعث شده است برای برگزاری نمایشگاه تردید داشته باشم این است که متاسفانه مردم چندان میانه‌ی خوبی با نقاشی ندارند و از طرفی هنر در جامعه‌ی خودمان هیچ بازخورد مادی هم ندارد در حالی که نقاشی کار سنگینی است، به خصوص کسی که می‌خواهد در سبک رئال و هایپررئال کار کند. من قصد داشتم یک نمایشگاه انفرادی هم کار کنم، ولی فهمیدم تنهایی از پس آن برنمی‌آیم؛ تا این که دو سال پیش ارتباطم با دوستان نقاشم بهتر شد و تصمیم گرفتیم که نمایشگاه را به صورت گروهی برگزار کنیم.»
او در ادامه در مورد نمایشگاه بعدی هم گفت: «من ادعای زیادی در هنر نقاشی ندارم. شخصا نقاشی را دوست دارم و در این حیطه کار می‌کنم که بیشتر یاد بگیرم. فکر می‌کنم اثرها نسبت به گذشته بهتر شده و سعی می‌کنم باز هم بهتر شود. اما در مورد نمایشگاه بعدی، از سال‌های دور دوست داشتم راجع به طبیعت گراش و فضای سنتی و مدرن گراش به صورت رئال کارهایی را انجام دهم و این ایده را حتما در نمایشگاه انفرادی کار می‌کنم. البته یک سری اثر دارم که نیمه‌تمام است، و البته برای برپایی نمایشگاه عجله‌ای هم ندارم.» آرمان‌مهر به جز نقاشی به هنر مجسمه‌سازی نیز علاقه‌مند است، او می‌گوید: «در رشته‌ی مجسمه‌سازی بیشتر نقش‌های برجسته کار کردم و فعلا تاکیدم روی مطالعه پیرامون آن است تا اثرهایم بهتر شود.»
مصطفی خورشیدی، مسئول کمیسیون فرهنگی شورای شهر، با تاکید روی این موضوع که هنرمند نباید دغدغه‌ی نان داشته باشد، گفت: «در نظر گرفتن محلی برای برگزاری نمایشگاه و عرضه و فروش آثار هنرمندان کمک بزرگی به هنرمندان خواهد بود. شورای پنجم در تلاش بود تا محلی را برای این منظور اختصاص دهد. معمولا در پارک‌ها قسمتی را به عنوان نگارخانه و محل فروش آثار هنرمندان تعیین می‌کنند اما متاسفانه ما جایی که بشود از آثار حفاظت کرد را نداشتیم. همچنین ما در شورای ششم نظر داریم غرفه‌ای را در خیابان دکتر شیبانی به عنوان فروشگاه آثار هنری راه‌اندازی کنیم. روز گراش و یا ایام بهار موقعیت و شرایط مناسبی برای عرض و فروش آثار هنرمندان است و می‌شود از این فرصت‌ها استفاده کرد.» او در پایان از حمایت شورای اسلامی شهر گراش از این سه هنرمند نقاشی، با خریداری تعدادی از آثار آنها خبر می‌دهد تا ساختمان شورا به هنر هنرمندان گراشی مزین شود.
خبر مرتبط:
https://www.gerishna.com/archives/119143
۲۷ فروردین ۱۴۰۱
البته نام استاد قنبرپور، علی است نه مهدی!
در متن نام ایشان مهدی ذکر شده