انتخابات مجلس، سیاست علوی یا سیاست اموی؟

هفت‌برکه – مجتبی بنی‌اسدی*: با نزدیک شدن به ایام انتخابات، در فضای مجازی و گاهی فضای حقیقی، صحبت‌­ها یا رفتارهایی شنیده یا دیده می‌­شود که در شأن یک دوست­دار امیرالمؤمنین نیست. اسم حضرت علی «علیه‌­السلام» را آوردم چون در این یادداشت خیلی با آن کار داریم.

مگر می‌شود؟

«سیاست کثیف است. مگر می‌شود آدم سیاسی باشد و سالم باشد و دروغ نگوید و کلک نزند؟»

این جمله‌ی بالا را زیاد می‌شنویم و شاید خودمان هم به زبان آورده‌ایم. حال باید ببینیم واقعا به این شکل است یا خیر. در لغت‌نامه‌ی دهخدا برای واژه‌ی سیاست معانی زیادی آورده شده از جمله حراست، داوری، حکمرانی و… . ولی در عرفِ جامعه‌ی ما به کسی سیاسی می‌گویند که استاد دوز و کلک و نیرنگ باشد. درست است که ما (بشر) این واژه را از معانی اصلی خود تنزل داده‌ایم، ولی دلیل نمی‌شود بگوییم هر آدمِ سیاسی، استاد نیرنگ است! چرا؟

وقتی به زیارت عتبات می‌رویم و روبروی ایوان نجف ایستاده‌ایم، زیارت‌نامه را به دست می‌گیریم و امیرالمؤمنین را این‌گونه زیارت می‌کنیم: «عناصرالابرار و دعائم‌الأخیار و ساسه‌العباد و ارکان‌البلاد» یکی از این ویژگی‌ها که در زیارت جامعه‌ی کبیره، امیرالمؤمنین را با آن می‌خوانیم، سیاست‌مداران جامعه یا سیاست‌کنندگان بندگان می‌باشد. پس حضرت علی(ع) یک انسان سیاسی است. انسانِ سیاسی‌ای که پاک‌تر از او و فرزندانش کسِ دیگری نیست. شاید گفته شود: «ما که حضرت امیر نیستیم که در سیاست پاک باشیم؟ آدم وقتی وارد سیاست می‌شود دیگر دست خودش نیست.» اگر نمی‌توانی و اگر دست خودت نیست، وارد این عرصه نشو. یا اگر وارد می‌شوی، لکه‌ی ننگ نباش و اسم علی را نبر و از اسم علی استفاده‌ی ابزاری نکن. «کونو لنا زینا و لا تکونو علینا شینا.»

آیا معاویه زیرک است؟

مطلب بعدی که امام جمعه محترم هم در نماز جمعه ۲۹ آذر هشدار دادند، تخلفات آشکار انتخاباتیِ بعضی از نامزدهای منطقه است. در این خصوص بعضی از همشهریان معتقدند که : «چون او (نامزد متخلف از فلان شهر) پیش از موعد شروع به تبلیغ کرده ما هم باید تخلف کنیم و نامزد شهرِ ما (نامزد واحدِ شهر ما) هم باید پیش از موعد تبلیغات را شروع کند و گرنه شکست می‌خوریم. چون او (نامزد متخلف) سیاست‌ بلد است و خیلی باهوش.» و از این قبیل صحبت‌ها.

آیا ما باید مثل نامزد متخلف، تخلف کنیم تا پیروز شویم؟ جواب را امیرالمؤمنین می‌دهند. آمدند محضر حضرت و در خصوص زیرکی‌های معاویه چند کلمه‌ای صحبت کردند. حضرت فرمودند: «به خدا سوگند اشتباه می‌کنید. معاویه از من زیرک‌تر نیست. او دغل‌باز و فاسد است. من نمی‌خواهم دغل‌بازی کنم و از جاده‌ی حقیقت منحرف شوم و مرتکب فسق و فجور شوم. اگر خدای تبارک و تعالی، دغل‌بازی را دشمنی نمی‌پنداشت، در آن وقت می‌دیدید که زیرک‌ترین مردم دنیا، علی است.»

مطالعه‌ی خطبه ۱۹۸ نهج‌البلاغه برای نامزدهای انتخاباتی، از ضروریات است.

شهامت، فتوت و مردانگی؟

جوانان در شهر تلاش می‌کنند که نامزد اصلح را بشناسند و او را به جامعه و شهرهای اطراف معرفی کنند تا بدون پراکندگی رأی، نتیجه‌ی مطلوبی از انتخابات حاصل شود. در این بین، ممکن است شنیده ‌شود که: «اگر ان‌شالله نامزد شهر ما رأی آورد، باید حق‌مان را از شهر کناری بگیریم. آن‌ها سال‌ها در مجلس نماینده داشتند و گاهی حق ما و دیگر مناطق را ضایع کردند، پس ما هم باید مثل آن‌ها عمل کنیم و اگر نماینده فرستادیم باید مثل خودشان سهم بیشتری از اعتبارات برداریم.»

در جنگ صفین، شامیان (یاران معاویه) آب را بر یاران حضرت امیر بستند. پس از دستور حضرت، به فرات حمله کردند و آب آزاد شد. شهید مطهری در جلد ۱۶ مجموعه آثار، بعد از ذکر این قضیه می‌نویسند: «بعد اصحاب می‌گویند: ما حالا دیگر مقابله به مثل می‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم این‌ها آب بردارند. علی«علیه‌السلام» می‌گوید: ولی من این کار را نمی‌کنم چون آب یک چیزی است که خدا آن را برای کافر و مسلمان قرار داده. این کار به دور از شهامت و فتوت و مردانگی است. آنها چنین کردند، شما نکنید. علی نمی‌خواهد پیروزی را به بهای یک عمل ناجوانمردانه به دست بیاورد.»

موارد و مثال‌های دیگری نیز در تاریخ داریم که امیرالمؤمنین حاضر نیست حتی حق حقیقی خودش را ولو با یک دروغ ساده به دست بیاورد. پس اگر از شهر ما و هر یک از شهرهای منطقه، نامزدی با رأی اکثریت انتخاب شد، ما امیدواریم که با عدالت، پیگیر حقوق واقعی همه‌ی شهرهای مناظق انتخابیه باشد و بین شهر اوز، خنج، لار و گراش تبعیض قائل نشود.

پس رأی ما کیست؟

ما به دنبال این هستیم که نماینده‌ی منطقه‌ی ما در مجلس شورای اسلامی، واژه‌ی سیاست را به پایین‌ترین درجه‌ی خود تنزل ندهد. ما نماینده‌ای نمی‌خواهیم که به هر دری بزند تا پیروز شود. این رویه‌ی حضرت امیر(ع) نیست. ما (مردم حوزه‌ی انتخابیه‌ی چهار شهرستان، مردمی که علی را با جوانمردی‌اش می‌شناسد) کسی را را انتخاب می‌کنیم که شهامت، فتوت و مردانگی را در سیاست سرلوحه‌ی خویش قرار دهد. پس رأی ما کسی‌ست که الگوی سیاسی‌اش امیرالمؤمنین باشد.

*مجتبی بنی‌اسدی: فعال اجتماعی و دبیر دبیرستان‌های گراش

**تیتر این مطلب انتخاب سایت گریشناست.