حمید محمودزاده: امروزه در سطح اول فوتبال جهان و با بالاترین سطح امکانات و امنیت، باز هم شاهد اشتباههای تاثیرگذار و مهلک داوری هستیم. گواه آن لیگ قهرمانان اروپا در سال گذشته است که با وجود تیم داوری شش نفره باز هم بازیها با قضاوتهای نهچندان مطلوبی همراه بود. همهی اینها حساسیت امر قضاوت را تایید میکند. یک داور فوتبال باید همیشه از فیزیک مناسب، آمادگی بدنی، ذهنی و علمی مطلوبی برخوردار باشد و همچنین اصول مدیریتی و روانشناسی داوری را آموخته باشد و بهوسیلهی کلاسهای ارتقا و بازاموزی، آنها را بهروزرسانی کند و برای حرفهی داوری ارزش قائل باشد. در این بین اما کاستیهایی در بین داوران مشاهده میشود که برای رفع آن باید اهتمام لازم را به خرج داد.
آفتهای داوری در گراش
در چند سال اخیر داوری فوتبال گراش با چالشهای زیادی رو به رو بوده است. به نظر میرسد مهمترین مشکل داوری در گراش را باید در دو چیز جستوجو کرد: اول پایین بودن تعداد داوران؛ داورانی که عمدتاً منتسب به تیمهای مختلف هستند و البته گریزی هم به استفاده از آنها نیست. و دوم دانش فنی داوری؛ داوران بایستی همواره در کلاسهای آموزشی شرکت کنند و خود را همواره بهروز نگه دارند. اتفاقی که در گراش فراگیر نیست و داوران یا در این کلاسها شرکت نمیکنند و یا به مدارج پایین داوری بسنده میکنند.
در کنار این مسئله، کمبودهایی نیز مانند دستمزد ناچیز و تجهیزات ناکافی برای داوری مزید بر اشتباههای داوری شده است. علت کیفیت زمین و نور استادیوم که چندان مطلوب نیست را نیز به این دلایل اضافه کنید، این مساله علاوه بر کیفیت فنی بازی، بر کیفیت داوری نیز تاثیرگذار بوده است.
همهی این مشکلات دست به دست هم داده تا ما الان در پایینترین وضعیت امنیت داوری باشیم. توهین و فحاشی بعضاً هتک حرمت داوران از طرف بازیکنان و کادر فنی بدل به اتفاقی دنبالهدار و عادی شده است. اتفاقاتی که با وجود همهی مشکلات ذکر شده قابل توجیه نیست اما متاسفانه اتفاق میافتد.
بایدها
اما چه کنیم؟ اگر بخواهیم واقعبینانه نظر بدهیم، در همه جای دنیا داور را فقط بهخاطر اشتباهات تاثیرگذار مواخذه میکنند و نه با هر اشتباه کوچکی که رخ میدهد. متاسفانه بعضی از بازیکنان و مربیان ضعف بدنی و تاکتیکی تیم خود را با اعتراض به داور توجیه میکنند و همه ی اینها باعث شده داوری در گراش از لحاظ کمی دچار ریزش شود و کمیته داوران با کمبود شدید داور مواجه شود. البته در این بین عدم حمایت کافی مسولان مربوطه در بهوجود آمدن چنین جوی بیتاثیر نبوده است.
باید بیینیم در کنار پیگیری آموزش توسط خود داوران، مسئولین برای داوران گراش چه امکانات، امنیت و حمایتی را داشتهاند تا متقابلا توقع یک قضاوت بی نقص داشته باشیم. آیا با وجود حجمهای از توهین ها و فحاشی آرامش و تمرکزی برای داور باقی میماند تا از او انتظار قضاوت بدون اشتباه داشت؟ البته که پاسخ خیر است و البته که داوران چشمانتظار حمایت مسئولین و خاصه هیات فوتبال و کمیته انضباطی است.
امیدواریم با انجام حمایتهای لازم و همکاری بازیکنان و مسولین تیم ها، از میزان حواشی فوتبال گراش کاسته شود و شاهد کیفیت بالای داوری و فوتبال و البته اخلاق در گراش باشیم.
✍️حمید محمودزاده
داور درجه دو فوتبال
حمید محمودزاده
۲۷ شهریور ۱۳۹۶
در جواب کامنت دوستمون اقای فوتبالیست باید عرض کنم اگر تعداد داوران کافی بود قطعا رییس کمیته داوران مجبور نمی شد در هفته اخر از کمک داوری که به زعم شما امادگی جسمانی مناسبی نداشت در دو بازی استفاده کند،چون کار داور مصدوم یا نااماده استراحت و تمرین است،نه قضاوت
هم چنین تعداد کافی داوران باعث بوجود امدن رقابت و ایجاد انگیزه برای دانش افزایی و امادگی جسمی و علمی می شود.
در کنار اینها حجمه بر علیه همین تعداد کم داوران را در نظر بگیرید که چگونه باعث ریزش و بر هم خوردن تمرکز و کاهش انگیزه ی داوران می شود.
تشکر از توجه شما به یادداشت
فوتبالیست
۲۵ شهریور ۱۳۹۶
اینکه بگوییم تعداد داورانمان کم هست یک حرف بیخودیست.شما توجه کنید که در هفته پایانی،یک کمک داور با وجود شرایط بدنی نامناسب ،دو دیدار از چهاردیدار را پرچم زده .
و دیگر اینکه بعضی داوران به دنبال دانش افزایی نیستند و اتکا به تجربه خود دارند.
سطح داوری گراش روز به روز داره پایین تر میاد
على شكرى
۲۱ شهریور ۱۳۹۶
اى کاش هفته اول بازى ها این مطلب رو درج مى کردین نه هفته آخر
در ضمن ،بى برنامه بودن مسولین ورزشى موج میزنه.
تغییر زمان بازى تیمها در هفته آخر و برنامه اختتامیه رو با برنامه پیروزى هلال احمر جور مى کنن!!!