صدایی آشنا که نوید می‌دهد نیمه شعبانی دیگری آمده است. «یا مهدی ادرکنی» همان قدر که روی نوارها کپی شده است در ذهن و خاطرات ما نیز تکرار شده است. صدایی زیر و تیز که دیگر فقط تک بیت‌هایی از آن قابل تشخیص است با این وجود این صدا در کنار کوزه های سفالی که حالا جای خود را به لیوان های چینی داده‌اند، مهمترین نشانه برات است.

یکی از مراسم‌های پر شور ما شیعیان برگزاری جشن‌های اعیاد شعبانیه است. جشن هایی که در سوم، چهارم و پنجم شعبان با ولادت امام حسین(ع)، حضرت ابوالفضل(ع) و امام زین‌العابدین(ع) شروع و با ولادت حضرت علی‌اکبر(ع) به نیمه و در نیمه شعبان و هم زمان با سالروز ولادت امام زمان(عج) به اوج خود می‌رسد. گراش ما نیز همواره در این ایام جشن‌های گسترده ای را به همت هیئت‌های امنای مساجد و حسینیه‌ها تدارک می‌بیند.

اولین مراسم جشن نیمه شعبان در شهرمان به قبل از انقلاب و اوایل دهه پنجاه برمی‌گردد، این جشن‌ها نه در مساجد و حسینیه‌ها بلکه در برخی خانه‌ها نظیر خانه حاجیه شاجان (محله دروازه)، خانه امام، خانه علی‌رضا خان و خانه کربلایی علی افشار برپا می‌شد. دلیل محدودیت برگزاری این مراسم را می‌توان در رژیم سابق و محدودیت‌های مذهبی آن زمان جست و جو کرد. اما اولین مساجدی که جشن نیمه شعبان در آن برگزار شد، مسجد آخوند و بعد  مسجد حوض و مسجد دروازه بوده است. در بین این سالها شاید تنها یک سال جشن نیمه شعبان با شور و شوق کمتری برگزار شد. سال ۱۳۵۷ بود که به فرمان امام و در پی پاس‌داشت از شهدای قم و تبریز، این مراسم تقریبا در سراسر ایران به شکل کاملاً آرام برگزار شد که گراش ما نیز از این قضیه مستثنی نبود.

با توجه به وجود سنت دیرپای براتی سابقه گرامی‌داشت نیمه شعبان به سال‌ها پیش‌تر بر می‌گردد. زن‌ها با فرستادن کوزه برات یا خیرات نقل و شیرینی و پخش آن در مساجد و مردها با آذین‌بندی مساجد و سطح شهر هر کدام به سهم خود ارادت خود را نسبت به امام زمان(عج) ابراز می‌کنند. اما یکی از خاطره‌انگیز ترین بخش‌های جشن نیمه شعبان، پخش سرود زیبا و دلنشین «یا مهدی، ادرکنی» است. این سرود را اولین بار گروه سرود مهدیه تهران با سرپرستی مرحوم کافی و در دهه چهل اجرا و ضبط کرد. اما اولین باری که این کاست در گراش پخش شد به سی و هفت سال پیش بر می‌گردد. سال پنجاه و چهار و زمانی که رضا ایزدی آن را از شیراز، خیابان داریوش و از «نوار فروشی نغمه‌های آسمانی» خریداری کرد. این نوار اولین بار در همان سال و مصادف با پانزدهم شعبان ۱۳۹۵ هجری قمری از گلدسته‌های مسجد حوض پخش شد. این سرودها که ظاهراً شامل چهار قطعه شعر هستند، با وجود دلنشینی، کیفیت چندان مطلوبی ندارد. علت آن احتمالاً در نحوه کپی برداری از این کاست باشد؛ به این ترتیب که در یک اتاق کوچک دو ضبط صوت را روبه‌روی یکدیگر قرار می‌دادند که یکی کار پخش را انجام می‌داد و دیگری ضبط و همین روند مجدداً تکرارمی شد. عمده این کاست‌ها  که همچنان به همان شکل کاست از آن استفاده می‌شود، در مسجد و حسینیه ولی‌عصر  و در اوایل سال پنجاه و پنج کپی شده‌اند.

اما یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای شهرمان در این ایام، برگزاری همایش به سوی ظهور است که امسال دهمین دوره خود را سپری می‌کند. این همایش به همت هیئت عاشقان مهدی، مجمع القرآن و هیئت امنای حسینیه ولی‌عصر برگزار می شود. به‌سوی ظهور کار خود را از سال هشتاد و یک و با دعوت از آیت‌الله دری نجف آبادی رییس وقت سازمان بازرسی کل کشور و آیت الله صدیقی آغاز کرد و گفته می شود که امسال حجت الاسلام و المسلمین بی آزار سخنران این مراسم است.

در این سال‌ها افراد زیادی در برپایی این جشن‌ها نقش داشته‌اند. آیت‌الله سید محمود علوی تلاش‌ها و فعالیت های فرهنگی زیادی در بین سالهای ۵۵ تا ۶۰ داشت. جوانانی که در آن سالها دو گروه «انجمن انصار المهدی» و «هیئت جوانان ناساگ» را ترتیب می‌دادند و فعالیت های مهدوی خود را در این گروه ها آغاز کردند. شاخص‌ترین فعالان مهدوی این سال‌ها جعفر خواجه، علی اکبر فانی، غلامحسین درویشی، میرزا عالمی، غلامعباس عالمی، علی محسنی، مهدی خدادادی و کریم جعفری در یک سوی شهر و زینل محمدزاده، علی دیباچی، سید عباس معصومی، سید صادق معصومی و مسعود محسن زاده در سوی دیگر شهر بوده‌اند.

جا دارد یادی کنیم از کسانی که دیگر در بین ما نیستند اما یادشان همواره در خاطر محبان و منتظران امام عصر(عج)است. کسانی همچون مرحوم آقا سید حبیب افقهی، مرحوم محمدعلی فروزان، مرحوم حاج حسن محسنی، مرحوم حاج محمد جعفرزاده، مرحوم حاج حسینعلی جعفرزاده، مرحوم حمید رایگان، مرحوم حاج حسین کهنسال و مرحوم حاج ابراهیم فقیر.

منتظران ظهور همچنان نیمه شعبان را گرامی می‌دارند و این رود عاشقی جاری است. نوایی که از گلوی گروه سرود مهدیه تهران بیرون آمد همچنان بر گلدسته‌های شهر گراش نشانه فرارسیدن نیمه شعبانی دیگر است. شعری که بعد از سال‌ها و بارها کپی شدن فهمیدن آن کمی سخت است:

 Ya Mahdi

فرزند زهرا مهدی

دلدار و دلخواه مهدی

آه

از شوق وصال امام زمان

دستی برآریم به سوی آسمان

گوییم ادرکنی ادرکنی ادرکنی

الغوث الامان الامان الامان

بقیه الله آمد

فرزند زهرا مهدی

تو یوسف زهرایی

تو نور چشم مایی

اما چرا تو عمری، سرگردان صحرایی

آه

ای یادگار زهرای مرضیه

از هجران تو بر لب آمده جان

الغوث الامان الامان الامان

آه

قید علایق شده پا بست ما

گیرم شکسته دلت از دست ما

اینقدر مکن از جهان رخ نهان

الغوث الامان الامان الامان