هفت‌برکه: در ۷۷۵مین شماره الف دو شعر کلاسیک از مهدی فتاحی و محمدعلی ساعیان‌نسب داریم، و یک شعر ترجمه از فاطمه احمدی. معرفی کتاب‌های هاروکی موراکامی از عارفه رسولی‌نژاد را هم از دست ندهید. الف این هفته را که هم‌زمان با جلسه ۸۷۵ امروز پنجشنبه ۱۳ اسفند ۹۴ منتشر شده است می‌توانید به فرمت پی‌دی‌اف هم دریافت نمایید (کلیک کنید).
شعر
مهدی فتاحی
دل‌گیر شـــــدم در عــــطش یار قــــــدیمی
در حســـــرت آن دامن گل‌دار قــــــدیمی
یادش به دلم تازه شـــــده، ریشه دوانده
وقتی که شنیــــدم نفس تار قــــــدیمی
هی خاطره… هی واهمه… هی دلهره… هی شور
دیوانه شدم، چشمه‌ی اشعار قـــــدیمی!
ابری ست هوای دل تنگم و چه خوب است
یک بارش از این پهنه‌ی سرشار قـــــدیمی
.
.
اشغــــــال مبادا بدنت ای گل بی‌خار
دل صید نکن! مرز گهربار قـــــدیمی
شعر
محمدعلی ساعیان‌نسب
بگذار تا عمرم به پایت خوب یا بد بگذرد
این عمر در هجران تو،در گریه باید بگذرد
در گوش دنیا ناله‌ام،آهم طنین انداخته است
بگذار تا دنیا در این آهنگ ممتد بگذرد
معنا ندارد زندگی با مردگی در چشم من
بگذار تا بعد از تو دیگر هر چه خواهد بگذرد
بگذار تا چشمان من از دوریت دریا شود
مانند دریا روز و شب در جذر و در مد بگذرد
سدی به روی زندگی با رفتنت انداختی
باور نمیدارم دگر «ساعی» از این سد بگذرد
شعر ترجمه
ترجمه سعید یعقوبی‌زاده را از این شعر در هفته پیش خواندید. اکنون یک ترجمه با وزن و قافیه کلاسیک از همین شعر بخوانید.
The Hound
By Robert Francis
Life the hound
Equivocal
Comes at the bound
Either to rend me
Or to befriend me.
I cannot tell
The bound’s intent
Till he has sprung
At my bare hand
With teeth or tongue.
Meanwhile I stand
And wait the event.
سگ تازی
فاطمه احمدی (دانشجوی کارشناسی ادبیات انگلیسی، دانشگاه تهران)
زندگی همچو یک سگ تازی است
با تو خوی دوگانه‌ای دارد
مـی‌جهد سمت تـــو، نمی‌دانی
نیت دوستانه‌ای دارد،
یا که نـه این نشــان بدخـویی است
حالت دشمنانه‌ای دارد؟
یا گـزد دست تو به دندان‌اش
کاین ز خشم‌اش زبانه‌ای دارد
یا نوازش کند تو را به زبان
کاین ز مهرش نشانه‌ای دارد
نرسد تا به تو، از این تردید
در دلت ترس خانه‌ای دارد
کتابخواری ۱۷
عارفه رسولی‌نژاد
«نفر هفتم»
نویسنده: هاروکی موراکامی
مترجم: محمود مرادی
ناشر: ثالث
موضوع:
داستان‌های کوتاه از
نویسندگان ژاپنی
قرن ۲۰ م.
قیمت: ۱۰۰۰۰ تومان
«از دو که حرف می‌زنم
از چه حرف می‌زنم»
نویسنده: هاروکی موراکامی
مترجم: مجتبی ویسی
ناشر: چشمه
موضوع:
داستان‌های ژاپنی
قرن ۲۰ م.
قیمت: ۱۳۰۰۰ تومان
از موراکامی که حرف می‌زنم از رواننویسی حرف می‌زنم. رواننویسی به معنای نوشتن به گونه‌ای که نتیجه‌اش سریع‌خوانی برای مخاطب است و دقیق‌تر منظورم این است که نمی‌شود به راحتی کتاب موراکامی را زمین گذاشت؛ نه شبیه وقتی داستانی معمایی می‌خوانی و کنجکاوی امان‌ات نمی‌دهد به زمین گذاشتنِ کتاب، بل به خاطر سادگی و سرعت در لحن و روایت و وقایع. و این است که من از خواندن آثار موراکامی با «موراکامی‌خواری» یاد می‌کنم.
به خاطر ترجمه‌ی «ناطور دشت» به ژاپنی و نوشتن «جنگل نروژی» -در سبک «ناطور دشتِ» سلینجر و «گتسبی بزرگِ» فیتزجرالد-، به «سلینجر ژاپن» معروف شد. چون ترجمه‌ی فارسی «جنگل نروژی» به بازار نیامده و نخوانده‌ام و ژاپنی نمی‌دانم، دست گذاشتم روی دو کتاب دیگرش، -امیدوارم بعدتر بروید و خودتان دست بگذارید روی کتاب‌های دیگرش!-. به اولویت:
«نفر هفتم»: مجموعه‌ی هشت داستان کوتاه سورئالی. شخصیت‌های اغلب ساده با اتفاقات اغلب معمولی و روزمره. اما روزی رخ‌دادهای کوچک معمولی، دیگر رخ‌دادهای کوچک معمولی نیستند و برای شخصیت‌ها جنبه‌ی متمایز و اهمیت تازه‌ای می‌یابند و شگفت‌زده و درگیرشان می‌کنند.
«از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم»: موراکامی کمی پیش یا پس از نویسنده‌شدن، تصمیم به دونده‌شدن می‌گیرد. همان وقت‌ها چیزی درباره‌ی دویدن‌اش می‌نویسد که می‌شود فصل اول این کتاب و بعدتر فصول بعدی را. به گفته‌ی خودش: «نوشتار صادقانه درباره‌ی دویدن و نوشتار صادقانه درباره‌ی خود». در این کتاب با خاطره‌نگاری، دو هدف دویدن و نوشتن را، انگار که یکی باشند، توامان پیش می‌برد و به این دلیل شاید برای آن‌ها که دوست دارند بنویسند، مضاعف‌لذتی باشد.
یادداشت‌های ۳:۲۱ نیمه‌شب
اینستاگردی
کل نشریه را از اینجا دریافت کنید.
