هفتبرکه: هر چند در دورههای مختلف همواره مطرحترین نامزدهای انتخابات از شهر لار بودهاند و معمولا چند نامزد لاری در انتخابات حضور داشتند، اما تجربه شیرین اجماع در دوره نهم باعث شده است که گروههایی در لار به دنبال تکرار ایده اجماع باشند. نظرات مختلفی در این مورد مطرح شده است. حسین فراست در سخنرانی خود دو فرمول برای اجماع پیشنهاد کرد که میلاد لارستان آن را منتشر کرده است.
به گزارش هفتبرکه به نقل از میلاد لارستان؛ دکتر حسین فراست یکی از کاندیداهای دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه شهرستانهای لارستان، خنج و گراش شامگاه دوم اسفند با اشاره به اینکه برای دستیابی آسانتر، سریعتر و کمشبهه دو راهکار پیشنهاد میشود، تصریح کرد: راهکار اول این است که کاندیداهای محترم در یک مکان بیطرف به صورت یک جمع خصوصی یا با تعداد محدودی از معتمدین، به گونهای که این افراد معتمد به وسیله کاندیداها (هر کدام سه نفر) معرفی شوند، حضور یابند.
وی ادامه داد: در این جمع، هر کدام از کاندیداها در یک مدت زمان مشخص مثلاً ۲۰ دقیقهای به بیان عملکرد، برنامه و دیدگاههای خود بپردازد و پس از بیان دغدغهها در میان نامزدها یک رأیگیری صورت پذیرد.
این کاندیدای دهمین دوره مجلس شورای اسلامی با توضیح بیشتر درخصوص نحوه رأیگیری، افزود: در برگه رأیگیری هر کاندیدا فقط حق نوشتن دو نام را دارد و از طرفی میبایست چند اصل را رعایت کند؛ رای سفید نباشد، نام تکراری نباشد، حتماً نام دو نفر در برگه رأی نوشته شود و رأیگیری به صورت مخفی انجام شود که در پایان جلسه رأیها در مقابل دیدگان همه باز و نتیجه مشخص شود و فرد برتر به عنوان کاندیدای همه معرفی شود.
فراست درباره راهکار دوم نیز گفت: این راهکار با راهکار نخست تقریباً یکی است با این تفاوت که هر کاندیدا حق دارد دو نفر از معتمدینی را که خود صلاح میداند به جلسه بیاورد و در پایان جلسه پس از استماع دیدگاههای طرفهای مختلف با همان شرایط راهکار قبلی و البته با داشتن حق رأی همراهان رأیگیری صورت پذیرد و کاندیدای اجماع تعیین شود.
وی با برشمردن مزایای دستیابی به اجماع و تأکید این نکته که نگاه کل منطقه به انتخاب شهر لار است، گفت: با انجام یکی از راهکارهای فوق، علاوه بر آنکه باعث رفع شبهه در جانبداری از دلسوزان میشود، جای اعتراض و بهانه واهی از برخی افراد را خواهد گرفت و مهمتر از آن مردم از سردرگمی و اضطراب خارج خواهند شد.
....
۴ اسفند ۱۳۹۴
گراش هم باید همچین کاری میکردن.اعضای کارگروه باید مثلا ۵۰ نفر انتخاب میشدن بعد از این ۵۰ نفر میخواستن که اسم ۲ نفر(نه یک نفر) رو مینوشتن و رای گیری میشد و هرکی رای بیشتری آورد انتخاب میشد.