بستن

برنده سوگواره عکس، جایزه‌اش را به مسجد زینل‌آباد بخشید

گریشنا (هفت برکه): سومین سوگواره عکس و فیلم عاشورایی گراش با معرفی نفرات برتر به کار خود پایان داد.

به گزارش خبرنگار گریشنا؛ مراسم اختتامیه سوگواره عکس و فیلم عاشورایی، که از بیست و سوم آبان‌ماه در نگارخانه آبشار اندیشه به مدت یک هفته پذیرای بازدید‌کنندگان بود، جمعه شب با حضور آیین‌افروز، سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گراش برگزار شد.

مراسم اختتامیه با سنج و دمام‌زنی جوانان حسینی هیت قمر بنی‌هاشم (ع) در سالن آمفی‌تاتر دانشکده علوم پزشکی شروع شد. فضای سالن هم‌نوا با صدای دمام و سنج لرزید و چشم‌ها باریدند. شور و گرمای این برنامه به قدری زیاد بود که تکان خوردن شانه‌ها را به راحتی می‌شد دید.

در بخش بعدی، علی‌اصغر امانی، دبیر سوگواره عکس و فیلم عاشورایی، بیانیه را خواند. بعد از او، حجت‌ الاسلام سعید بصیری از مجمع القرآن فاطمیون تنها سخنران این برنامه به پشت تریبون رفت و پیرامون موضوع هنر و هنرمند گفت: «هنر حتما نباید برای هنر باشد. با برپایی این سوگواره، جمعی از هنرمندان نشان دادند که هنر می‌تواند برای خدا و تبلیغ دین حسین (ع) نیز باشد. برپایی این سوگواره یک حرکت بسیار زیباست.»

ax ashora17

بصیری در ادامه صحبت‌هایش گفت: «هم‌جواری شهر ما با کشورهای حوزه خلیج فارس باعث شده تا دغدغه‌های نوجوان و جوانان این شهر مادی باشد، ما با هنرمان باید کاری کنیم تا جو خشک این شهر را بشکنیم.» بصیری همچنین در مورد مطلوب بودن یک هنر گفت: «گاهی با یک عکس یا فیلم، انسان را به خدا یا به قهر ضلالت می‌رسانیم. باید حواسمان را جمع کنیم که حرکت‌مان در راستای دین و مذهب باشد. شاید خیلی از حرف‌ها را نمی‌توان به مردم زد، اما با یک عکس و فیلم خیلی راحت مفاهیم را می‌توان منتقل کرد. کسانی که این سوگواره را برپا کردند اجرشان کمتر از مبلغین حسینی نیست.»

برندگان
نوبت به اعلام نفرات برتر رسید. ابتدا از نه نفر برگزیده در بخش اینستاگرام تقدیر شد. در این بخش به کاربران منتخب هدیه‌ای نقدی به همراه لوح تقدیر اهدا شد. مسلم پورشمسی با نود رای نفر اول بخش اینستاگرام شد. طاهره عالی‎زاده، عبدالرضا راستگو، زهره استوار، حمید بهرامی، ریحانه عظیمی، محدثه مهرابی، نرگس پای‌برجای به ترتیب دوم تا هشتم شدند و مهدی آب‌افکن، مهرزاد مالدار و عاطفه تراب‌پوران به صورت مشترک به مقام نهم دست یافتند.

بعد از پخش کلیپی از پشت صحنه‌ی آماده‌سازی سوگواره، از حامیان مالی نیز تقدیر شد.

از نماهنگ‌های فرستاده شده در بخش فیلم سوگواره نیز از محمدرضا خواجی با پخش کلیپ‌اش تقدیر شد. عاطفه تراب‌پوران نیز در بخش نماهنگ مورد تقدیر قرار گرفت.
تقدیر از برگزیدگان بخش اصلی، پایان‌بخش این همایش بود. زوج هنرمند و عکاس گراشی، مسلم پورشمسی و فاطمه ابراهیمی، به ترتیب مقام اول و دوم را از آن خود کردند، و جواد آب‌افکن به مقام سوم دست یافت. تندیس سوگواره به همراه مبلغ نقدی و لوح تقدیر، از جوایز این بخش بود. مسلم پورشمسی هدیه نقدی‌اش را برای ساخت حسینیه‌ای در روستای زینل آباد اهدا کرد.

با وجود تبلیغات زیاد و چهل‌‌ و پنج دقیقه تاخیر برای شروع برنامه، از این برنامه استقبال زیادی نشد که این مساله مسئولین برگزاری این برنامه را گله‌مند کرد.

ax ashora11

 

8 نظر

  1. با سلام
    تبریک عرض میکنم خدمت عکاسان به خصوص نفرات برگزیده ی این جشنواره…
    امیداوارم در تمامی مراحل زندگیشون موفق باشن….

    یه خشته نباشید هم خدمت عوامل برگزار کننده سوگواره عرض میکنیم و امیدواریم از این همه انتقاد های بی مورد، و… خسته نشده باشن….
    و لا اقل، لا اقل یه خورده رغبت واسه ی برگزاری سوگواره های اینده واسشون باقی مونده باشه…..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    البته امیدوارم….!!!

    1. اگر بخوایم به دمام زنی به چشم یک فرهنگ بیگانه با شهر ما که تازه وارد شهر ما شده و هجمه ایه به فرهنگ غنی ما باید بگم اول ببینیم این فرهنگ غنی ما و ریشه های اون چیه؟

      اگر برگردیم به سالهای خیلی خیلی دور گراش فقط مجلس عزاداری و روضه خونی داشته.
      بعدها فرهنگ بیگانگان باب شد و سینه زنی اومد. بعدش باز تهاجم صورت گرفت و زنجیر زنی هم بهش اضافه شد. بعدش دوباره زنجیرزنی با طبل و سنج بزرگ تر اضافه شد. دسته جات هم چندتا شدند.
      شب عاشورا سینه زنی دو دستی در خیابان نیمه های شب هم بعدها اضافه شد.
      شام غریبان هم راه انداختن. اول تو خیابون با لباس عربی و شمع به دست.
      و سپس هجوم شد تعزیه وارد شد.
      سپس سینه زنی بوشهری بهش اضافه شد
      ریتم سینه زنی بوشهری رو تغییر دادن و مدل خم و راست شدنش رو دیدن تفاوت داره با سینه زنی بوشهری ، تغییر نام دادن شد سینه زنی گراشی. بعدش دوباره همین سبک سینه زنی چند هیات دیگه بهش اضافه شد.
      بعدش به زنجیرزنی شتر اضافه شد.
      بعدش ترامپت بهش اضافه شد.
      بعد نی بهش اضافه شد.
      بعدش زنجیر زنی سرعتی بهش اضافه شد.
      یه مدت گذشت سینه زنی شور راه اندازی شد.
      و
      .
      .
      .
      و حالام دمام.

      حالا ما با این فرهنگ غنی که همه چیزمون از همه جا وارد شده ، با دمام مشکل داریم.

      اما بیایید ببینیم فرهنگمون واقعا چقد غنیه؟
      […]

  2. اتون پسر خاله ، باز هم بابت هدیه ممنون
    منتقد عزیز شما که میگی فرهنگ غنی کاش بدونی دمام و سنج قدمتی چهار صد ساله داره که در جنوب کشورهمیشه اغاز گر و پایان بخش مراسم روضه خوانی یا عزاداری بوده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

8 نظر
scroll to top