اعطای دو مجوز دبیرستان نمونه دولتی در شهری که دانش‌آموزانش در طول دوران تحصیل به دلایلی از ادامه درس خواندن منصرف می‌شوند و آینده خود را در بازار کار جستجو می‌کنند، باعث شد اما و اگرهای این آموزشگاه‌های جدید را از سه مدیر دبیرستان در گراش جویا شویم.
با اعطای این مجوزها هر مدرسه ۶۰ نفر در پایه اول و ۳۰ نفر را در پایه دوم تحصیلی می‌پذیرد. مکان این دو دبیرستان نیز برای پسران آموزشگاه کامروا و برای دختران آموزشگاه امام رضا (ع) در نظر گرفته شده است. با توجه به اعطای مجوز مدارس نمونه دولتی به بسیاری از شهرهای استان، به نظر می‌رسد حالا این مدارس از حالت خاص بودن خود خارج شده‌اند. محمدرضا پاک‌سرشت، مدیر دبیرستان ابدی گراش درباره اعطای این مجوز می‌گوید: از ابتدا قرار بود کار مجوز دبیرستان شاهد برای گراش انجام شود که در جریان پیگیری آقای حسنی مجوز دبیرستان پسرانه داده شد. تمام مشخصاتی هم که برای اعطای مجوز داده شده است بر اساس دبیرستان ابدی بوده و تا سال گذشته هم تصمیم به تحویل دبیرستان ابدی به عنوان نمونه دولتی بوده که الان تصمیم عوض شده است. پاک‌سرشت با اعلام موافقت خود از ایجاد این مدرسه می‌گوید: دانش‌آموزان و شهر باید به سمت قبولی دانشگاه دولتی حرکت کنند. همانطور که قبولی کنکور شهرستان‌های دیگر اکثرا از میان دانش‌آموزان مدارس تیزهوشان و نمونه دولتی بوده است.
خانم شیبانی یکی از قدیمی‌ترین مدیران دبیرستان در گراش با اشاره به اینکه بچه‌های شهر باید امکاناتی مانند شهرهای همجوار داشته باشند می‌گوید: چرا از گراش دانش‌آموز و دانشجوی نخبه کشوری نداشته باشیم؟ او با مهم خواندن نقش مدرسه در ارتقاء سطح علمی توضیح داد: ممکن است در ابتدای کار به علت کمبود دانش‌آموز مشکلاتتی ایجاد شود اما باید تلاش بیشتری باشد و باعث ایجاد رقابت بشود. شیبانی شروع کار را مهم‌تر از بحث برسر مکان مورد نظر برای این دو مدرسه می‌داند.
کمی دانش‌آموزان و ظرفیت نود نفره اعلام شده دغدغه اصلی مدیران دبیرستان‌ها است. هرچند آنان نیز موافق ایجاد فضایی رقابتی هستند که به رشد علمی شهر کمک کند. حسن‌نژاد مدیر دبیرستان شبانه‌روزی ولی‌عصر (ع) می‌گوید: از لحاظ ظرفیت ممکن است برای باقی دبیرستان‌ها مشکل‌ساز شود. حسن‌نژاد با توجه به غیربومی بودن اکثر دانش‌آموزانش این خطر را متوجه دبیرستانش نمی‌داند. او می‌گوید: نود نفر نیرو برای گراش زیاد به نظر می‌رسد. اگر مثلا اوز دبیرستان نمونه نداشت می‌شد به این امید داشت که دانش‌آموزان نخبه اوز این ظرفیت را تکمیل کنند. او با تاکید به اینکه بالاخره هر حرکتی مزایا و معایبی دارد نفس کار را خوب توصیف می‌کند و امیدوار است این حرکت نتیجه‌ای خوب برای دانش‌آموزان شهر داشته باشد.
به جز حذف برنامه‌های فوق‌برنامه و پولی شدن این کلاس‌ها، نحوه انتخاب دانش‌آموزان بر اساس معدل ۱۵ هم به نظر زیاد نخبه‌گرا نیست. به نظر می‌رسد باید منتظر شروع سال جدید و نحوه چینش دانش‌آموزان بین دبیرستان‌های شهر بود.
