عباس امانی: مسجد کل شیخ علی در گوشه‌ی محله بیدله قرار دارد همان دور و بر مسجد حاج شهباز هم است. مسجد کل شیخ علی را بعد از نوسازی به نام مسجد ابوفاضل می‌شناسند. مسجد کهنه با حوض معروف‌اش را پسر شیخ علی به نام حاج اکبر فروزش در سال ۱۳۸۵ کامل باسازی کرد. رمضان ۱۳۸۷ که مسجد بازگشایی شد هر شب برای افطار از نمازگزاران پذیرایی می‌شد. حالا که چهار سال گذشته است بیشتر حاضرین از اهالی محل هستند.
وارد سالن که می‌شوی سقف که کامل آیینه‌کاری شده اولین چیزی که به چشم می‌خورد. سالن‌‌های این مسجد کوچک از نظر سرمایشی و گرمایشی کامل است. در صف نمازگران هم کسانی مثل حاج‌حسین فانی، حاج نواز استوار و آقایان سعادت و آقای ناصری، مدیر دبیرستان کامروا دیده می‌شوند و بقیه هم بیشتر از همسایه‌های مسجد هستند.
برای افطار معمولا با دوغ و خرما و شیرینی و … از مردم پذیرایی می‌شود. در این مسجد پنج‌شنبه به مردم افطاری می‌دهند و صف‌های نماز که در روزهای دیگر به سختی به سی نفر می‌رسد، در این روز بسیار بیشتر می‌شود. از گفتگوها و رفتار مردم با هم می‌توان به وجود جوی صمیمی و خانوادگی در مسجد پی برد، شاید به دلیل فامیل بودن بیشتر افراد با هم است.
مسجد به جز سالن اصلی، یک آشپز‌خانه و سرویس بهداشتی هم دارد.
به گفته‌ی آقای فانی، تنها عضو هیات امنا مسجد، از اتفاقات خاصی که در مسجد افتاده می‌توان به شفا پیدا کردن فرزند آقای موسوی، پیش‌نماز سال هشتاد و نه این مسجد، اشاره کرد. که طبق گفته‌ی آقای فانی، فرزند عقب‌مانده‌ی آقای موسوی سلامتی خود را به دست آورد.
مسجد به طور مرتب در بیشتر مراسم های مذهبی فعالیت دارد به خصوص شب‌های نوزده، بیست‌و‌یک و بیست‌و‌سه‌‌ی رمضان برنامه‌ی شب‌ها احیا در مسجد برقرار است. مسجد پیر‌مردهای با سابقه‌ای دارد که میکروفن را کمتر به جوان‌تر‌ها می‌دهند و با وجود این جوان‌های داوطلب برای خواندن اذان و دعا، ترجیح می‌دهند خودشان بخوانند.
شناسنامه
نام مسجد: ابوفاضل
نام قدیم: کل شیخ علی
محله و نشانی: جنوب شرقی محله بیدله
مساحت: ۵۰۰ متر مربع زیربنا
تاریخ تاسیس: ۱۳۴۸ هجری شمسی
بازسازی و تخریب: ۱۳۸۵
افتتاح: اول رمضان ۱۴۲۹هجری قمری- ۱۲ شهریور ۱۳۸۷ هجری شمسی
نام بانی: حاج اکبر فروزش
هیات امنا: حاج حسین فانی
مؤذن: اصغر یحیی‌پور
پیش‌نماز رمضان امسال: حاج‌آقا رضوانی
پیش‌نماز ماه‌های دیگر: حاج‌آقا باقری
من فضای قدیمی این مشجد را خیلی دوست داشتم. از همان مساجدی که حالا دیگر نظیرش خیلی کم است در شهر. حوض و حیاط و شبستان و… اما حالا دیگر نیست.