مسمومیت غذایی و عدم تشخیص درست پزشکی باعث مرگ کودکی ۱۹ ماهه به اسم مرتضی عالیپور شد. پدر و مادر مرتضی اینگونه فکر میکنند اما مسئولین بیمارستان میگویند این مساله نیاز به بررسی بیشتر دارد.
برای رسیدن به جزییات بیشتر با احمد قنبری یک از نزدیکان مرتضی عالیپور تماس گرفتیم. این روایت او از این واقعه تلخ است:«کودک و مادر او به علت مسمومیت روز جمعه بیست و نه شهریور ماه ساعت نه و نیم به بیمارستان مراجعه میکنند پزشک مربوطه که با اکراه دو بیمار را پذیرفته بود در تجویز خود به چند داروی ضد تهوع بسنده میکند، روز بعد که حال کودک وخیمتر میشود دوباره او را به بیمارستان منتقل میکنند اما کودک نیمساعت بعد از مراجعه جان خود را از دست میدهد.» قنبری که از رسیدگی کم کادر بیمارستان گله داشت در ادامه حرفهایش میگوید:« بعد از فوت بچه هیچ کدام از مسئولین پاسخگوی ما که به دنبال علت مرگ بچه بودیم نبود و حتی از ما عذرخواهی هم نکردند ما برای شکایت به دادگاه مراجعه کردیم و رای به کالبدشکافی داده شد که والدین کودک راضی نشدند.»
دکتر دلاوری متخصص اطفال در این رابطه میگوید:« طبق شنیدهها کودک به طور مستقیم برای معاینه به بیمارستان منتقل نشده است و مادر کودک که او نیز به خاطر اسهال و استفراغ بداحوال بوده به پزشک مراجعه میکند و در حین مراجعهی خود به طور سطحی اشاره میکند که کودک هم دچار اسهال و استفراغ است. البته والدین باید کودک را به متخصص نشان میدادند.»
قنبری اما حرفهای دکتر دلاوری را انکار میکند و میگوید:« مادر و کودک هر دو با گرفتن ویزیت به پزشک مراجعه کردهاند و برگهی ویزیت آن نیز در حال حاضر وجود دارد و در صورت لزوم میتوانند آن را نشان دهند.»
دکتر گلستان رییس بیمارستان مسمومیت غذایی را انکار میکند و میگوید:« هیچ تشخیص قطعی برای علت مرگ وجود ندارد و صرف داشتن اسهال و استفراغ دلیل بر مسمومیت غذایی نیست و امکان دارد علایم بیماری دیگری بوده باشد.» اما در مورد تشخیص پزشک عقیده داشت« امکان کوتاهی و اشتباه در تشخیص پزشکی وجود دارد اما نه به طور یقین و برای قضاوت و نتیجهگیری در مورد این موضوع باید مراحل زیادی مانند کالبدشکافی،سمشناسی، تکمیل پرونده و تشکیل کمیتهی رسیدگی به مرگ و میر را طی کرد حتی در موارد خاص در شیراز هم کمیتهی رسیدگی تشکیل میشود و هنوز زود است که بخواهیم در مورد پزشک مربوطه قضاوتی داشته باشیم.»
با این وجود زندگی کوتاه مرتضی در ۱۹ ماهگی به پایان رسید. پدر و مادر او به دنبال پاسخ این پرسش هستند که چرا با وجود مراجعه به پزشک جان کودکشان نجات نیافت. جسد کوچک مرتضی امروز ۳۱ شهریورماه به خاک سپرده شد.
محمود
۳ مهر ۱۳۹۲
تسلیت عرض میکنم به خانواده داغدار مرتضی کوچولو
فقط از خدا میخوام که به همه مخصوصآًخودم، مسوولیت پذیری حتی تو جزیی ترین مسایلی که به دیگران مربوطه عطا کنه
قدرت عالی پور دایی مرتضی کوچولو
۲ مهر ۱۳۹۲
باسلام:
درجواب من-گراشی بایدعرض کنم که خدای نکرده اگر این اتفاق برای خودشمایانزدیکان شما بود خدایی شماقبول می کردیدکه بدن جگرگوشه پرپرشده شما روتیکه پاره بکنن برای کالبدشکافی؟
فقط خدایی خودت راجای پدر ومادرش بگذار بعدجواب بده!؟
احمد رضا قنبری
۲ مهر ۱۳۹۲
من اینجا خیلی خیلی برای مسئولین بیمارستان متاسفم که در انعکاس خبرهای داخل بیمارستان به دروغ به دکتر دلاوری اطلاعات غلط داده اند و به جای اینکه اشتباه خود را گردن بگیرند دکتر دلاوری را با اطلاعات اشتباه به عنوان معرف و سخنگوی بیمارستان به گریشنا معرفی کردند و خود حاضر به جوابگویی مسقیم به گریشنا نشدند واقعا به خلق خدا نمیتوانید جواب دهید به خدا چه جوابی می دهید
رضا اذرايين
۲ مهر ۱۳۹۲
سلام . اینکه جان مردم برای بیمارستان گراش ارزشی ندارد جای تعجب ندارد نه مسئولی جوابگو جان دادن جوانهای عزیزمان دارد نه دکتر. دکتری اورزانسی که نتواند تشخیص دهد چه نوع دارویی به بیمار در حال استفراغ دهد باید به مدرک دکتری شک کرد. اگر با اقای دکتر دلاوری تماس گرفته بودندالان خانواده ای داغدار نبود من از دکتر دلاوری تشکر میکنم که تا اخرین لحظه تلاش خودر برای باز گرداندن علائم حیاتی بیمار انجام داد.انشاالله که اینچنین دکتری شهر ما بیشتر داشته باشد
سعید
۱ مهر ۱۳۹۲
باسلام بایدبه طورجدی برخوردبشه تااین پرستارها ودکتراازغرورشون کم بشه
رضا از دبی
۱ مهر ۱۳۹۲
سلام با کفتن تسلیت و معذرت خواهی دردی دوا نمیشود باید بامسئولین و مرتکبین برخورد جدی شود تا دوباره شاهد چنین مواردی نباشیم لازم بذکر است که برخورد پرسنل محترم بیمارستان گراش به هیچ عنوان مودبانه نیست و پولکی هستند وقتی مسئولین اینطور بی مسئولیت باشند جز این انتظار نمیرود
احمد رضا قنبری
۱ مهر ۱۳۹۲
با عرض سلام
جای بسی تامل است که شعار تکریم ارباب رجوع که اینقدر در بوق و کرنا می زنند اینجا خریداری ندارد وفقط در بیمارستان حکمهای توهین به پرسنل توضیح داده شده است حال قضاوت با شما که آیا نباید در برابر جان انسان های بیگناه پاسخگو باشیم مگر ارزشی برای جان انسان ها قائل نمی شویم ببینم اگر کودک و بچه خودتان هم بود اینجور قضاوت می کردید
قضاوت برای هر وجدانی که بیدار باشد واضح است نمی خواهم داغ دل مادر و پدری را تازه کنم که نوزده ماه از حرف زدن راه رفتن صدا کردن اولین کلمه بابا یا مامان را زنده کنم چون مرتضی دیگر بر نمی گردد ولی وجدان بیدار کجاست
جواد عالی پور عموی مرتضی کوچولو
۱ مهر ۱۳۹۲
دکتر با سلام
بسم الله الحی القیوم
متعجبم از این زمانه،دلم گرفته از این…….
خدایا وجدان و انصاف را از ما مگیر
جهت تنویر افکار عمومی مطالبی عرض میشود
اولا روز اتفاق(شنبه)دکتر گلستان که علاوه بر ریاست مرکز آموزشی امیر المؤمنین گراش،مسولیت پزشکی قانونی گراش را نیز به عهده دارند در شیراز به سر می برده اند،در ثانی مطالبی که به دکتر دلاوری منتقل شده سراسر کذب و غیر واقع می باشد؟البته ایشان شخص بسیار محترم و جا دارد از زحمات ایشان تشکر کنم.گفته شده کودک به مستقیم برای معاینه به بیمارستان منتقل نشده است؟پس روز جمعه مرتضی کوچولو را مستقیم برده ایم گلزار!پزشک اورژانس در روز جمعه سر پرسنل داد می کشد چرا بیمار ویزیت کرده اید!!!!همچنین عنوان شده مادر کودک که او نیز……..؟؟؟لازم به ذکر است مرتضی شب جمعه تا صبح چندین بار مادر خود را صدا می زند و طلب آب می کند،هر بار پس از نوشیدن جرعه ای آب بالا می آورد.حال قضاوت با شما ؟حال کدامیک وخیم تر بوده؟همچنین روز جمعه پزشک متخصص در بیمارستان حضور نداشته و شماره همراه ایشان را نداشته ایم.جالب است خود دکتر دلاوری عنوان کردند حافظ و سعدی شماره همراه مرا دارند چطور ممکن است پرسنل بیمارستان نداشته باشند و حتما میبایست با ایشان از طرف بیمارستان تماس گرفته میشد.به هر حال این حرف و حدیث ها، داغ هجران این غنچه پرپر شده را بیشتر می کند و احساساترا جریحه دارتر.بنده به فضل الهی در چند روز آینده مطالب مفصلتری اعم از تماس پزشک نامعالج اورژانس با پزشکی قانونی و صحبت کردن پزشک دیگر اورژانس در روز شنبه با پزشکی قانونی به زبان انگلیسی و نیز از برخورد نامناسب مسؤل بخش عنوان خواهم کرد.در پایان از دست اندر کاران گریشنا در بازتاب این واقعه تلخ و دیگر بزرگوارانی که ابراز همدردی کرده اند کمال تشکر را دارم.
و آخر دعوانا ان الحمد الله رب العالمین
من- گراشی
۱ مهر ۱۳۹۲
سلام.
من به خانواده آقای عالیپور تسلیت میگم…
بقول گراشیها میگن چه شیری چه میری.. سختی و ناراحتی خودشو داره. درسته ۱۹ماهش بیشتر نبوده اما واسه پدر و مادر کمتر از ۱۹ساله نیست. (انشالله خدا عوض بهتری بهتون بده)
اما خانواده عالیپور… شما که خیلی پافشاری میکنین واسه پیگیری این اتفاق، چرا واسه کالبدشکافی اجازه ندادین؟
میخواین با چندتا برگه بازی بر علیه شما بلند شدن دکترا؟
به جای چندماه طولانی بدوین واسه این موضوع، با ۱کالبدشکافی نتیجه را ۱هفته ای فوقش میگرفتین. دیگه چرا خودتون رو به دردسر بندازین. (البته حق دارین شماها).گاهی وقتا عقلمون کم میاره.
مثل حادثه مرحوم حسن عظیمی.
گفتن بابا بیاید رضایت بدین واسه کالبدشکافی گفتن نه. دلمون نمیاد.
حالا باید ۱عمر, همسر، پدر مادر و کل خانواده تو تعجب این موضوع بمونن. (که آیا خودکشی بوده؟ کسی کشتتش؟ چرا کشته؟ و…)
امیدورام بنتیجه برسین.
علي
۱ مهر ۱۳۹۲
خداوندبه خانوادهش صبردهد
مهدي
۱ مهر ۱۳۹۲
مورد موثق داریم که در همین بیمارستان گراش به بیمار قلبی امپول ضدبارداری تزریق شده بوده است…
محسن ازلار
۱ مهر ۱۳۹۲
ضمن عرض تسلیت ازخداوند متعال جهت این خانواده داغدار صبرجزیل آرزومندم
esi
۱ مهر ۱۳۹۲
البته این اشتباهات مرگبار پزشکی در بیمارستان گراش نه برای اولین بار است و نه برای آخرین بار.
و جالب اینکه همیشه از سوی رؤسای بیمارستان و مسئولین رد میشه.
از این به بعد توصیه میکنم کسانی که میخوان خودکشی کنن نیازی به حلق آویزکردن خودشون نیست فقط یه سر برن بیمارستان و ۲۴ساعت صبر کنن تا نتیجه بگیرن.