هفت‌برکه : غلامرضا کامیاب، از چهره‌های شناخته‌شده و محبوب اوز که بیش از هفت دهه عمر خود را صرف درمان بیماران و خدمت به مردم جنوب فارس کرده بود، ۱۰ مهرماه ۱۴۰۴ دار فانی را وداع گفت.
به گزارش هفت‌برکه سال‌ها هر وقت یک شکستگی و آسیب‌دیدگی برای کسی رخ می‌داد، گزینه اول رفتن پیش «کامیاب اوز» بود. حتی با آمدن دستگاه‌‌های تشخیص پیشرفته و پزشکان متخصص، بسیاری از پدر و مادرها در جنوب فارس به تشخیص کامیاب بیش از هر چیزی اعتماد داشتند.
غلامرضا کامیاب، فرزند محمدنور و متولد ۱۳۱۲ هجری شمسی در اوز بود. از سنین جوانی حرفه شکسته‌بندی را نزد پدر خود آموخت و در روزگاری که خبری از بیمارستان و متخصصان ارتوپدی نبود به درمان شکستگی‌ها و دررفتگی پرداخت. او با بهره‌گیری از ابزارهای سنتی همچون چوب، پارچه، گیاهان دارویی و ضمادهای محلی، ده‌ها هزار بیمار از شهرها و روستاهای لار، گراش، خنج، بستک، لامرد و دیگر نقاط جنوب فارس را درمان کرد.
با درگذشت کامیاب دو فرزند او کاووس و خدیجه با آنچه از پدر آموخته‌اند راه او را ادامه می‌دهند.
این شکسته‌بند مردمی که به دلیل روحیه سخاوت و خدمت، شهرتی فراتر از حرفه خود داشت، هیچ‌گاه مبلغی مشخص برای درمان دریافت نمی‌کرد و همواره می‌گفت: «هر کس به کَرَم خود هر چه بدهد، همان برای تهیه وسایل کافی است. از فقرا هیچ نمی‌گیرم.»
کامیاب در کنار شکسته‌بندی، به کشاورزی و باغداری نیز مشغول بود و از یادگارهای او می‌توان به توسعه سد قدیمی “دروای انوه” و کاشت درختان بسیار در آن منطقه اشاره کرد. او همچنین در سال‌های ۵۵ تا ۵۷ عضو انجمن شهر اوز بود.
فائزه رضایی، مهر ۱۳۹۷ با کامیاب گفتگویی داشت که در پیام دانش اوز منتشر شد. کامیاب در این گفت‌وگو خدمت به مردم را بهترین سرمایه زندگی خود می‌دانست و گفت: «دعای عاقبت‌بخیری بیماران، بهترین پاداشی است که گرفته‌ام.»
۱۴ مهر ۱۴۰۴
روحش یاد و یادت گرامی باد آرامشی ابدی وبهشت جاودان بران این مرد بزرگ آرزومندم در روزگاری که پزشکان و جراحان با دست مزدهای آنچنانی از جیب این مردم که وضعیت اقتصادیشان اصلا به کام روزگارشان نیست ودرد آنان را هیچ نمی فهمند باید قدر این فرزانگان را دانست البته بودند پزشکان بزرگ وپاک سیراب مانند دکتر قریب و فیاض بخش که دغدغه جیب مردم را داشتند روح تمام انسانهای پاک سرشت شاد وگرامی باد
۱۲ مهر ۱۴۰۴
سلام و عرض ادب . خدا روح شریفشونو شاد کند چه مرد بزرگی خدا به بازماندگان بزرگوار صبر جمیل و اجر جزیل عطا فرماید. این بزرگمرد آن جای تقدیر ،تحسین و قدردانی بی نهایت دارند که برای بشریت افتخارن . دلم می خواست احساس واقعی ام را بگویم و سر تعظیم و سپاس گزاری به درگاه خداوند متعال فرو بیاورم و برای خلق این انسان های والا مقام و سایر مخلوقات محترم از صمیم قلب شکر گذار باشم
۱۲ مهر ۱۴۰۴
روحش شاد و یادش همیشه جاویدان….
خیلی زحمات زیاد و ارزشمندی واسه منطقه جنوب انجام داده بود.
روحش قرین رحمت الهی….