هفت‌برکه – مهدی جعفری: در گراش و جنوب فارس از قدیم الایام از روزهای نحسی در اواخر ماه صفر با عنوان «روزهای پیرزن» یاد می‌کنند و مردم با گذاشتن اسفند روی زغال آتشین در کنار دیوار کوچه‌ها، در صدد رفع نحوست این روزها هستند و در کنار زغال آتشین و اسفند معمولا قند، شیرینی و پول هم که نماد صدقه است، قرار می‌دهند.

درباره آیین‌ها این روز بین گراشی‌ها در هشتگ چارشمبد هفت‌‌برکه بخوانید.

آیا این رسم ریشه‌ی دینی هم دارد؟

در برخی تفاسیر قرآنی که عمدتا تفاسیر اهل سنت هستند در ذیل آیه‌ی ۶ و۷ سوره‌ی حاقّه «که خداوند بیان می‌کند، قوم عاد با بادی سرد و ویرانگر هلاک شدند و آن باد ۷شب و ۸ روز بر آن‌ها وزید و قوم عاد مانند کنده‌های نخل از جا کنده شده، نابود شدند.» آمده است که این ۸ روز عذاب قوم عاد را (در اواخر زمستان و ظاهرا در اواخر ماه صفر بوده، از صبح چهارشنبه تا غروب چهارشنبه هفته بعد)، عرب‌ها «ایام العجوز» یا «روزهای پیرزن» نام گذاری کرده‌اند و دلیل این نام‌گذاری هم این است که پیرزنی از قوم عاد که مستحق عذاب بوده با شروع عذاب به حفره یا کانالی در زیر زمین پناه می‌برد اما باد شدید پیرزن را در رور هشتم از حفره به بیرون پرتاب می‌کند و او را از بین می‌برد.

در پایان باید گفت: روزها به خودی خود نحس نیستند بلکه اگر گاهی از نحوست روزهایی حرف می‌زنیم به خاطر حوادث تلخ و عذاب‌هایی است که در آن روزها رقم خورده‌اند.

این رسم که در منطقه است هم نمی‌توان با برچسب بدعت تخطئه کرد، اما مراسم‌های نیک تر و بهتری می‌توان جایگزین آن کرد.

Charshambed Manshoor