هفت برکه – مبینا پزشک: در تقویم جهانی، پنجم تیرماه یادآور نبردی خاموش و دردی جانکاه است. «روز جهانی مبارزه با مواد مخدر» روزی است که زنگ خطری برای آگاهی از بلای خانمان‌سوز اعتیاد به صدا در می‌آید. این پدیده شوم نه تنها سلامت جسم و جان آدمی را به تاراج می‌برد، بلکه بنیان‌های اجتماع را نیز متزلزل می‌کند. به مناسبت این روز، با یوسف سبزواری، مدیر کمپ مهر گراش، گفتگو کرده‌ایم.
کمپ خیریه مهر گراش با مدیریت یوسف سبزواری در سال ۱۳۹۸ تأسیس شده است. او درباره ظرفیت پذیرش کمپ گفت: «قبلا ۳۰ نفر را می‌توانستیم پذیرش کنیم اما با امکانات جدید، توانایی پذیرش ۶۰ نفر را داریم. در حال حاضر ۴۵ الی ۵۰ نفر در کمپ در تلاش برای تولدی دوباره‌اند. در این کمپ ۱۵ درصد افراد گراشی‌اند و ۸۵ درصد آنها غیر بومی.»
سبزواری ادامه داد: «یک دکتر، دو روانشناس و دو مددیار در کمپ مشغول به کار هستند. رویکرد درمانی اصلی کمپ، سنتی است. ما از قرص و موارد غیره برای ترک اعتیاد افراد استفاده نمی‌کنیم. فرد با دوش گرفتن درمان می‌شود.»
سبزواری بزرگترین موفقیت کمپ را ترک بین ۵۰ تا ۶۰ افراد دانست: «اگر بتوانیم فقط ۱۰ درصد خروجی داشته باشیم در این زمینه موفقیت کسب کرده‌ایم، اما کمپ مهر گراش بین ۵۰ تا ۶۰ درصد خروجی داشته است.»
او شرایط پذیرش افراد را نیز چنین توضیح داد: «طول دوره درمان ۲۸ روز است. این دوره برای همه افراد یکسان است. ما در کمپ سه دوره ترک اعتیاد داریم. ما افراد زیر ۱۸ سال و افراد بالای ۶۰ سال را نمی‌توانیم پذیرش کنیم. هر فردی که برای پذیرش به ما مراجعه می‌کند باید یک ضامن داشته باشد (پدر، مادر، خواهر، برادر، همسر، فرزند). همه افراد یک دوره کامل را می‌گذرانند و با توجه به صلاح‌دید، روانشناس تصمیم می‌گیرد که دوره اول برای فرد کافی‌ست یا به دوره دوم یا سوم نیازمند است. اما گاهی اوقات برخی از خانواده‌ها افراد را ۲۰روزه ترخیص می‌کنند که به نظر ما چنین فردی هنوز به طور کامل به روال عادی بازنگشته است.»
او قوانین و مقرارت داخلی کمپ را این چنین توضیح داد: «فرد بعد از گذشتِ ۱۲ تا ۱۵ روز حق ملاقات دارد و استفاده از موبایل به هیچ عنوان جایز نیست. فرد بعد از اینکه یک دوره ۲۸روزه را گذراند، اجازه‌ی یک روز مرخصی را دارد که معمولاً خانواده‌ها می‌گویند اگر فرد به مرخصی آمد به کمپ باز نمی‌گردد. اما به طور قانونی، هر فرد بعد از گذراندن یک دوره حق یک روز مرخصی را دارد.»
او در مورد نقض کردن قوانین نیز گفت: «اگر فردی قانون و مقررات ما را رعایت نکند، ما یا به ضامن او زنگ می‌زنیم و یا با نیروی انتظامی تماس میگیریم که بعد از نوشتن صورت‌جلسه، فرد را به خانه بازگردانند.»
او در مورد هزینه‌ی اقامت در کمپ گفت: «قبلا هزینه اقامت برای هر فرد سه میلیون و ۴۱۱ هزار تومان بود؛ اما در حال حاضر هزینه اقامت پنج میلیون و ۳۵۵ هزار تومان است که این هزینه خرج خود کمپ می‌شود.»
سبزواری از کمک مردمی هم استقبال کرد و گفت: «کمک‌های مردم عمدتاً پولی نیست. مثلاً بسیاری از افراد یک دیگ برنج، ۲۰ کیلو مرغ یا ۱۰ کیلو گوشت می‌آورند. اگر خانواده افرادی که در کمپ هستند دست‌تنگ باشند یک تا دو ماه اول را به سبدهای غذایی برای خانواده این افراد اختصاص می‌دهیم که معمولا ۴۰ درصد به این کمک نیاز دارند.»
مدیر کمپ از مهم‌ترین چالش‌هایش نیز سخن گفت: «درمان افراد با آب است و فردی که ۴ تا ۱۰ روز اول خمار می‌شود، باید به صورت مداوم زیر دوش بماند که خماری فرد کمتر شود. چالش ما هزینه‌ی بالای قبض آب است. در طول سه ماه، ما باید ۱۲۵ میلیون تومان پرداخت کنیم. متاسفانه امکان تعطیلی کمپ یا قطع آب هم وجود دارد که من از مسئولین مربوطه خواهش دارم که این قضیه را پیگیری کنند. من واقعا نمی‌توانم این همه هزینه را پرداخت کنم. قبض آب کمپ بسیار زیاد است و هیچ مسئولی هم پاسخگو نیست.»
