هفتبرکه: رییس دانشکده علوم پزشکی گراش در نشست خبری، با اشاره به ایجاد رشته پزشکی و همچنین داشتن سه دانشکده، گفت این دانشکده آماده ارتقا به دانشگاه علوم پزشکی است و در این مورد اقداماتی انجام شده است.
نشست خبری دانشکده علوم پزشکی ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ به مناسبت روز روابط عمومیها و با چند روز تاخیر برگزار شد. در این نشست، رییس دانشکده، دکتر مهدی محسنزاده، و معاونین مجموعهی علوم پزشکی گراش و رییس بیمارستان حضور داشتند و به سوالات نمایندگان رسانههای شهرستان پاسخ دادند. گزارش بخشی از این جلسه در خبری با عنوان «اخراج ۲ پزشک متخصص زنان از بیمارستان گراش، به دلیل دریافت زیرمیزی» در هفتبرکه منتشر شد. اکنون گزارش مفصلتر جلسه را میخوانید.
به گزارش هفتبرکه، در بخش اول این نشست، دکتر محسنزاده به دو مناسبت این جلسه، یعنی روز روابط عمومیها و روز ملی جمعیت اشاره کرد و گفت: «۲۷ اردیبهشت روز روابط عمومی بود. این نشست، به مناسبت روز روابط عمومی، البته با چند روز تاخیر امروز برگزار شد. مناسبت دیگر امروز، ۳۰ اردیبهشت، روز جوانی جمعیت و ابلاغ دستور مقام معظم رهبری برای موضوع جوانی جمعیت است. آنقدر این موضوع رشد جمعیت مهم است و کاهش رشد جمعیت که یک بحران ایجاد کرده است، باعث شده در آینده جمعیت پیری داشته باشیم. اگر این کاهش جمعیت را متوقف نکنیم و شاهد رشد جمعیت نباشیم، نیروی جوان فعالی که بتواند جامعه را مدیریت و اداره کند نخواهیم داشت و شاهد یک جمعیت پیر خواهیم شد. تا فرصت است بتوانیم با تبلیغاتمان و با اقدامات اساسی که در قانون جوانی جمعیت پیشبینی شده، جلوی این فاجعه را بگیریم.»
بخش اول: تشریح ساختار و معاونتهای مجموعهی علوم پزشکی گراش
رییس دانشکده سپس به تشریح بخشهای مختلف مجموعهی علوم پزشکی گراش پرداخت و گفت: «علوم پزشکی گراش تنها اداره کل شهرستان است که یک سطح بالاتر از بقیه سازمانها و ادارات شهر فعال است. وجود اداره کل در یک شهرستان یکی از آیتمهای ارتقای آن شهرستان است که بایستی قدر این نعمت دانسته شود. تمامقد پای آن ایستادهایم تا بتوانیم با ارائهی خدمات خوب در زمینههای مختلف، این جایگاه را ارتقا بدهیم. اثرات مجموعه علوم پزشکی بر روی شهر در زمینههای مختلف قابل بررسی است. اثرات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سایر اثراتی که بر روی شهر و شهرستان میگذارد.»
دکتر محسنزاده سپس ساختار و معاونتهای فعال در مجموعهی علوم پزشکی گراش را معرفی کرد و گفت: «همین که اسم دانشگاه و دانشکده روی مجموعهای آمد، ذاتش بحث آموزش است و تربیت نیروهایی که تحصیلات عالیه را بگذرانند و فارغالتحصیل و وارد جامعه بشوند. به دلیل اینکه داریم از دانشکده به دانشگاه شدن گذر میکنیم، خیلی از لحاظ عملکردی تفاوت خاصی ندارد. همان انتظاراتی که وزارتخانه از دانشگاههای علوم پزشکی دارد، با یک ساختار کوچکتر از دانشکدههای علوم پزشکی هم دارد.»
او در مورد امکانات رفاهی و تسهیلات تحصیل برای دانشجویان در مجموعهی علوم پزشکی گراش هم گفت: «از این لحاظ نسبت به سایر مراکز استان که کمبودهایی وجود دارد، نسبتا وضعمان خوب است و توانستهایم شرایط ایدهآلی را فراهم کنیم.» او افزود معاونت فرهنگی هم در بحث تربیت و رشد فرهنگی و اجتماعی دانشجویان فعال است.
او سپس گفت: «معاونت سوم ما که شاید خیلیها علوم پزشکی را با آن عنوان بشناسند، حوزهی درمان ما است. شاید بیش از نیمی از نیروها و پرسنل ما در حوزهی درمان فعال هستند و بیشترین ارتباط مردم با این حوزه است که یک کلینیک و یک مجموعهی آموزشی – درمانی امیرالمومنین داریم که نه فقط بار شهرستان، بلکه بار جنوب استان و استانهای همجوار را هم به دوش میکشد. در بخشهای مختلف آمار بیماران بستری که برآورد میشود، شاید ادعا بشود حدود ۲۰ درصد از بیماران از شهرستان است و مابقی از بقیه مناطق مراجعه میکنند و اعتماد خوبی به مجموعهی درمانی گراش دارند. این بیست درصد در بخشهای مختلف البته متفاوت است.»
او در ادامه به معرفی معاونت بهداشت پرداخت و افزود: «حوزهی دیگر که بیشتر با سلامت عمومی مردم سر و کار دارد، چه در شهر و چه در روستا، معاون بهداشت است که در زمینههای مختلف فعالیت دارد و دورترین نقاط شهری و روستایی هم پایگاه داریم و یک پوشش خیلی خوبی از لحاظ خدمات بهداشتی- درمانی توسط معاونت بهداشت به انجام میرسد.»
او در مورد معاونت توسعه و مدیریت غذا و دارو هم افزود: «یک معاونت هم نیاز است که بتواند پشتیبانی و تامین نیرو و بودجه را به عهده داشته باشد که معاونت توسعه ما است. یک مدیریت هم که در سطح معاونت فعالیت میکند، مدیریت غذا و دارو است که هم نظارت بر مراکز تولیدات غذایی و بهداشتی است و هم بحث نظارت بر داروخانهها و تامین دارو شهرستان را بر عهده دارد.»
او سپس در مورد روند رو به رشد دانشکدهی علوم پزشکی گراش از ابتدای فعالیتش گفت: «از زمان راهاندازی اولین رشته این دانشکده که در سال ۱۳۷۹ با رشتهی علوم آزمایشگاهی اتفاق افتاد، الان حدود ۲۴ سال میگذرد و وقتی نگاه میکنیم میبینیم یک روند رو به رشد داشته است. ابتدا یک دانشکدهی اقماری علوم پزشکی شیراز بودیم با یک تکرشته. بعد شدیم دانشکدهی پیراپزشکی و چارت تشکیلاتی و بودجه تصویب شد و سپس به دانشکده علوم پزشکی و انشاالله در آینده شاهد ارتقای آن به دانشگاه علوم پزشکی باشیم.»
دکتر محسنزاده از ایجاد یک رشتهی جدید از مهرماه سال آیندهی تحصیلی خبر داد و گفت: «امیدواریم بتوانیم رشتهی کارشناسی رادیولوژی را برای مهر مجوز بگیریم ولی هنوز صادر نشده است.»
رییس دانشکدهی علوم پزشکی گراش سپس از خیرین هم یاد کرد و گفت: «اسم گراش جدا از اسم خیرین نیست و نمیشود اسمی و گزارشی از علوم پزشکی ببریم بدون اینکه اسمی از خیرین ببریم و در راس آنها بزرگخیر شهرمان مرحوم حاج شیخ احمد انصاری و سایر خیرینی که شاید دیگر در بین ما نباشند اما با کمکهای مادی و معنوی خود ما را حمایت کردهاند و اگر همت خیرین نبود شاید ما الان شاهد این نبودیم که دانشکدهی علوم پزشکی در یک شهرستان کوچک وجود داشته باشد و آماده کردن این زیرساخت برای تاسیس دانشکده، تاثیر به سزایی داشته است که مجوز صادر شود و اگر دانشکده علوم پزشکی در شهرستان نبود مطمئنا وضعیت بهداشتی و درمانی ما در این سطح نبود.»
بخش دوم: سوالات رسانهها
نابنیوز: چرا در اورژانس پزشک و در بیمارستان وسایل گرمایشی و سرمایشی نیست؟
در بخش دوم و اصلی این نشست، پرسش رسانههای حاضر در جلسه و پاسخگویی مجموعهی ریاست دانشکدهی علوم پزشکی و معاونان شروع شد. در ابتدا قاسم ایزدیان از رسانهی نابنیوز، با انتقاد از عملکرد بیمارستان و با توضیح تجربهی شخصی خودش از مراجعه به اورژانس بیمارستان، سوالش را مطرح کرد و گفت: «چیزی که خودم شاهد و ناظر بودم و نسبت به خودم اعمال شده، انتقاد از آقای رییس بیمارستان است. چرا در اورژانس پزشک نیست؟ موضوع دیگر کمبود وسایل گرمایشی و سرمایشی است. چه دستهایی در کار است که میخواهد مجموعهی علوم پزشکی را تخریب کند؟ الان نباید این طوری باشد که مردم از بیمارستان ناراضی باشند.»
دکتر سمیعی: اگر پستی را قبول کردهام، آمدهام کار را بهتر کنم.
دکتر حسن سمیعی، رییس بیمارستان، در پاسخ به انتقاد ایزدیان، به سوابق و پستهای مدیریتی خودش اشاره کرد و گفت: «من سالها پست اجرایی داشتم و قبل از اینکه بیایم اینجا پنج-شش سال رییس یکی از بزرگترین بیمارستانهای شیراز بودم و در وزارتخانه هم پست اجرایی داشتم و ارزیاب بیمارستانی کشور بودم. اینکه به اینجا آمدم، طرح تخصصم اینجا افتاد و نیازی به گرفتن پست نبود. از قبل با این مجموعه آشنایی داشتم و به درخواست دوستان آمدم. دیدم مجموعهای است که میشود در آن کار کرد و آن را بهتر کرد و نتیجه گرفت؛ آمدم کمک وگرنه الان در این وضعیت کشور ما، کمتر کسی پست ریاست بیمارستان را قبول میکند به خاطر چالشهای بسیار زیادی که در نظام سلامت وجود دارد. علیرغم همهی اینها گفتم اگر شیخ احمد انصاری اینجا زحمتی کشیده، من پولی ندارم، ولی میتوانم تجربهام را بگذارم.»
او گفت در این دو سال چندین بار تقاضای کنارهگیری از پستش را داشته است اما موافقت نشده است و افزود: «اگر پستی را قبول کردهام، آمدهام کار را بهتر کنم. هیچ دستی در کار نیست. در این بیمارستان دو سال است من دارم کار میکنم و همه در تیمهای مختلف که کار میکنند کمک کردهاند بیمارستان بهتر شود.»
تاسیسات بیمارستان نیاز به نوسازی دارد
دکتر سمیعی در پاسخ به انتقاد ایزدیان دربارهی نبود سیستم گرمایشی و سرمایشی، به نبود سیستم تاسیساتِ بهروز در بیمارستان گراش اشاره کرد و گفت: «شما چیزهای پنهانی از بیمارستان را ندیدید و نمیدانید. بیمارستانی که سی-چهل سال پیش ساخته شده، الان تاسیساتی ندارد. تاسیسات چیزی بالغ بر چهل میلیارد برآورد کردهایم. این کجا میخواهد تامین شود؟ هیچ جا! ما سیستم سرمایشی نداشتیم و مجبور شدیم پارسال اسپلیت بزنیم. اما سازمان ارزیابی درمان ایراد گرفته و میگوید استاندارد نیست. چهل میلیارد مبلغی نیست که بچههای شیخ بتوانند همین فردا بگذارند. بله، کمک میکنند، ولی در حد چیزهای روتین بیمارستان. ما اصلا سیستم گرمایشی در بیمارستان نداریم و پارسال برای بخشها بخاری خریدیم ولی بیمارستان قرار نیست با بخاری کار کند، باید سیستم تهویه داشته باشد. بیمارستانی که ۳۰ سال پیش ساخته شده و بسیاری از استانداردهایی که آن موقع دیده نشده است. دو برج خنککننده در بیمارستان کار نمیکند. ظاهر بیمارستان تمیز و زیبا نگه داشته شده است، اما بسیاری از چیزهای اساسی را ندارد. اگر بخواهیم قضاوت کنیم یک کمی منصفانهتر باشد.»
آمار رضایت از بیمارستان بالای ۸۵ درصد است.
دکتر سمیعی در پاسخ به انتقاد ایزدیان از نبود پزشک اورژانس برای ویزیت بیمار هم گفت: «در مورد تخت و پزشک هم دکتر خدادادی بهترین متخصص طب اورژانس منطقه است. اصلا ما متخصص طب اورژانس نداشتیم. ما چون اینجا مرتب پزشکان طرحی میآیند، با تجربهی کمی که دارند و میروند، از بچههای شیخ خواهش کردیم یک بودجه کنار بگذارند تا ما متخصصین باتجربه را بیاوریم و اینجا به کار بگیریم. یکی از بهترینها دکتر خدادادی است و مسئول اورژانس است. ایشان مسئول آنجا است و باید ایشان ویزیت کند و باید دوازده ساعت مقیم آنجا باشد و مریض را ویزیت کند. کارش هم عالی است و برای همین هم جذب شده است.»
او در مورد میزان اشغال تخت در بیمارستان گراش هم گفت: «خیلیها رد بشوند فکر میکنند تختها خالی است. اینجوری نیست که همهی تختها در اختیار مریضهای اورژانس باشد. بیمارستان یک سری از تختهایش خالی میماند برای یک سری از مریضهایی که فردا از اتاق عمل میآیند. نمیشود مریض را ببری روی تخت جراحی بخوابانی و فردا صبح اتاق عمل را کنسل کنیم.»
دکتر سمیعی به نظرسنجی روزانه از بیماران بیمارستان اشاره کرد و افزود: «ما یک نفر داریم که روزانه در بیمارستان نظرسنجی میکند و مستقل هم گذاشتیم. از بیماران هر روز برای من گزارش میفرستد، چون من نمیتوانم تمام بیماران را ببینم. نظرسنجی روزانه و ماهانه و بعد نظرسنجی فصلی انجام میدهد. آمار رضایت از بیمارستان بالای ۸۵ درصد است. این همه از شهرستانهای دیگر میآیند و کسی عاشق ظاهر بیمارستان که نمیشود، بحث خدمات بیمارستان است. تنوع خدمات این بیمارستان در سطح یک استان است. من ادعا میکنم. وقتی به شیراز و وزارتخانه میروم، میگویم ما اندازهی تهران و شیراز خدمات ارائه میکنیم؛ تعداد نه، تنوع. چیزی که مثلا در بیمارستان نمازی دو تا بخشش تعطیل میشود، ما باز داریم اینجا انجام میدهیم. بیمارستانهای فقیهی و نمازی شیراز هم نتوانستهاند تنوع خدماتشان را حفظ کنند. این همت خیر و علوم پزشکی و همه بوده است. من هم مدیریت کردهام.»
دکتر سمیعی در ادامه صحبتش گفت: «علوم پزشکی افتخار این شهر است. من به عنوان کسی که از بیرون آمدهام میدانم. سالها که اینجا نمیمانم. دو سه سال طرح من است و میروم اما همیشه افتخار میکنم در این مجموعه خدمت کردهام و توانستهام کمک کنم. تمام عیبهای بیمارستان را میدانم. اگر جای دیگری کار نکرده بودم [نمیدانستم] اما میدانم چه فاجعهای در بیمارستانهای دیگر است. تمام بیمارستانهای دولتی کشور ورشکسته هستند، به خاطر اینکه این تعرفهها با چیزهای دیگر به هم نمیخواند. ما اینجا خیلی وقتها پزشک را با چنگ و دندان نگه میداریم. پزشک بیسواد در اورژانس بگذاریم کی ضرر میکند؟ همین شماهایی که در این شهر زندگی میکنید! اگر من نیایم و کمک نکنم پزشک در این شهر ماندگار بشود کی ضرر میکند؟ مردم بلند بشوند و بروند شیراز و تهران در صفهای خیابان زند، در تهران بایستند و با هزینههای گزاف آنچنانی که یک ویزیت ساده بشوند که اینجا خیلی راحت دارد برایشان انجام میشود. اینجا مردم خدمات را راحت دارند.»
دکتر کلگار: مصرف داروهای اعصاب و آنتیبیوتیک در شهرستان خیلی بالا است
ایزدیان در سوال دومش، موضوع داروهای اعصاب را مطرح کرد و پرسید: «چرا داروهای اعصاب حتما باید با نسخه باشد؟ چون فقط باعث گرانی دارو میشود.»
محمد حسین کلگار، معاون غذا و داروی دانشکده، در پاسخ گفت: «برای ما راحتتر است که بگوییم هر بیماری هر شخصی که مراجعه کرد، داروخانه موظف باشد دارو به او بفروشد و بدون نسخه دارو را در اختیار او قرار دهد و هزینهاش هم دریافت کند. ولی آیا این درست است و به نفع آن بیمار است؟ داروهای اعصاب یکی از پرخطرترین داروها است. داروهایی که من خودم به عنوان پزشک، اصلا تجویز نسخهاش نمیکنم. یعنی اگر کسی بیاید و دارو بخواهد میگویم برو پیش همان پزشکی که دارو را نوشته، چون پزشک دارو را برای مدت مشخصی به بیمار داده است و انتظار داشته وقتی دارو تمام شد، بیمار برگردد پیش خودش و ببیند آیا آن میزان دارو تاثیرگذار بوده یا نبوده و آیا نیاز است ادامه پیدا کند؟ خیلی از بیماران متاسفانه یک دارو را که دریافت میکنند، سالها ادامه میدهند و این به ضرر بیمار تمام میشود. ما الزام کردیم داروخانهها را که هر بیماری مراجعه میکند و میخواهد داروی اعصاب دریافت کند، حتما بدون نسخهی پزشک دارو ندهید. نه فقط داروی اعصاب، بلکه آنتیبیوتیک هم همینطور. چون اینها کارشناسی شده است. یعنی ما بررسی کردیم و دیدیم میزان مصرف داروهای اعصاب و آنتیبیوتیک در شهرستان خیلی بالا است و این عواقبی به دنبال دارد. اما ما این الزام را کردیم و با مقاومت داروخانهها حتی مواجهه شدیم. الان ملزم شدهاند صرفا با نسخهی پزشک و دلیلش هم بهرهای است که بیماران از این مساله میبرند.»
هفتبرکه: آیا برنامهای برای احداث بیمارستان دوم وجود دارد؟
محمد خواجهپور، مدیر رسانههای هفتبرکه، در ابتدای این نشست، با تشکر از روابط عمومی علوم پزشکی و معاونتهای مجموعه که گاهی در نقش روابط عمومی هستند، گفت: «به ویژه در دورهای که دکتر محسنزاده حضور داشتند، یک تفاوتی که احساس کردیم این بوده که معمولا انتقاداتی که مطرح میشود چون بخشی از فرهنگ رسانه است، روال صحیحی برای پاسخدهی وجود داشته است. یعنی مثلا ما دو یا سه مورد انتقاد از بیمارستان داشتیم که به شکل جوابیه پاسخ را ارسال کردند. فکر میکنم هم مدیران و معاونان زیرمجموعه و هم مسئولان روابط عمومی به درک درستی از نقش روابط عمومیها و رسانهها رسیدهاند؛ حتی بخشهایی که جانبیتر هستند، مثل بخشهای بازرسی هم این همکاری را داشتهاند. چون در دورههای قبل، این تجربه را داشتیم که اگر انتقاداتی مطرح میشد، وارد حوزهی قضایی حتی میشد و دردسرهایی هم برای رسانه و هم برای مجموعهی علوم پزشکی داشت. تشکر میکنم که روال صحیحی برای همکاری و بازتاب رسانهای داشتیم.»
او در ادامه از بحث بیمارستان دوم مجموعهی علوم پزشکی پرسید. او گفت: «در نشست خبری قبلی با دکتر عبداللهی، ایشان گفتند سه گروه مختلف پیگیر و متقاضی احداث بیمارستان دوم هستند. با توجه به اینکه برای ارتقا، یکی از شاخصها تعداد بیمارستانهای زیرمجموعه است، در حال حاضر آیا برنامهای برای احداث بیمارستان دوم از سمت گروههایی که قبلا فعال بودند یا گروههای جدید وجود دارد یا نه؟»
دکتر محقق: به دلایلی در تهران با ساخت بیمارستان دوم مخالفت شد
دکتر سید جواد محقق، معاون درمان دانشکده، در پاسخ گفت: «با توجه به اینکه ضریب اشغال تخت بیمارستان فعلی ما الان حدود ۸۵ درصد است؛ این ضرورت دارد که ما یا توسعهی بخشها و ساخت بخشهای مختلف بیمارستانی داشته باشیم، یعنی تعداد ظرفیت تخت بیمارستانی را افزایش دهیم، یا اینکه بیمارستان دوم ساخته شود. در حال حاضر متقاضی وجود دارد. یک گروه هستند و خیّرش هم مشخص است. ما چندین بار درخواست دادهایم. سامانهای است و کمیسیون مربوطه در وزارتخانه در تهران تشکیل شده و به دلایلی مخالفت شد که مجوز به ما ندادند. به دلیل اینکه تعداد بیمارستانهای منطقه زیاد است و به نسبت کل کشور تعداد تختی که به هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت میرسد، در منطقهی ما خوشبختانه بیشتر است. با این وجود ما باز هم داریم پیگیری میکنیم که ضرورت دارد. بخشهای ما خیلی وقتها قفل است. مریض در اورژانس میماند.»
دکتر محقق نکاتی نیز دربارهی نقاط قوت و فعالیتهای انجامشده در بیمارستان گراش و افزایش تعداد متخصصان گفت و افزود: «شاید از ۲۰ سال قبل بگویم، تعداد متخصصانی که در گراش مشغول بودند، زیر ۱۰ تا بود. از روزی که عهدهدار مسئولیت بیمارستان شدم، به مرحوم شیخ احمد هم گفتم باید این روند را بهتر کنیم و توسعه بدهیم؛ تعداد افراد و تنوع خدمات بیشتر شود. خوب هم حمایت کرد و خیرین دیگر هم به میدان آوردند. هم توسعهی بیمارستان و هم تجهیزات بیمارستان لازم بود همکاری داشته باشیم. آن موقع ارتباط نزدیکی با شیراز داشتیم و برای تقسیم پزشکان راسا میرفتم وزارتخانه. آن موقع زیر نظر شیراز بودیم. میدانستم اگر این کار را نکنم، ممکن است بعضی از تخصصها را نداشته باشیم. مثلا ارتوپد نداشتیم یا مریضها همیشه میرفتند لار یا اوز. این ارتباطات نزدیک با مدیر درمان استان، باعث شد تعداد پزشکان را افزایش دهیم. این رویه باعث شد تا سال ۱۳۸۹ که دانشکدهمان مستقل شد، خیلی خوب تقویت و بهینه شد و ارتباطات قانونی و رسمی با وزارتخانه بود و ما خیلی از درخواستها را مستقیما میرفتیم قسمت تقسیم پزشکان میدادیم و تعداد به اندازهی نیاز درخواست میدادیم و همیشه هم موفق میشدیم.»
«در حال حاضر، تعداد افراد خوب و زیادی داریم. الان متخصص ارتوپدی چهار نفر، جراح عمومی سه نفر و متخصص قلب و متخصص زنان چهار نفر هستند. هیچ وقت هیچ تخصصی خالی از خدمت نمیماند. حتی در ایام نوروز، همّ و غم ما این است که هیچ متخصصی خالی نماند، حتی یک روز و یک ساعت هم خالی نماند. به تبع افزایش متخصصان که توانستهایم اینها را جذب و امکانات رفاهی برایشان فراهم کنیم و رضایت نسبیشان حاصل شود. در منطقهی محرومی که خیلی از پزشکان میآیند طرحشان را بگذرانند و خیلیها غیربومی هستند، اما سالیان سال است ماندهاند.»
دکتر محقق به افزایش تعداد کلینیکهای فعال در شهر هم اشاره کرد و افزود: «ما در حال حاضر ۳ تا کلینیک خصوصی پزشکان را داریم. یک کلینیک دولتی داریم. دو کلینیک دندانپزشکی در حال حاضر داریم. تعداد ۸۵ نفر متخصص و فوق تخصص در گراش مشغول به خدمترسانی به مردم گراش و منطقه هستند. توسعهی این کار به خوبی انجام شد. رویه اولیه ما این است که تعداد کافی را در گراش داشته باشیم و بعدا نظارت بر مجموعه را بتوانیم اجرایی بکنیم. اگر یک نفر باشد و تعداد کم باشد به محض اینکه بازخواست کردیم پزشک از شهر ما میرود و آن خدمترسانی در آن حوزه تعطیل میشود.»
ارد شهر من: مشکلات سامانه نوبتدهی اینترنتی
آقای سلمانی از رسانهی «ارد شهر من»، در مورد سامانه نوبتگیری و مشکلات آن پرسید و گفت: «زمانی که برنامه میزنید، پزشکانی که هستند فعال شود، تا نوبتگیری را بتوانند انجام دهند.»
دکتر سمیعی، رییس بیمارستان، در پاسخ توضیح داد: «فکر میکنم حدود یک سال و نیم قبل، یک گزارش هفتبرکه زد در مورد مردمی که در صف طولانی در کلینیک ایستاده بودند تا فقط ویزیت بگیرند. باعث شد کمک کند به ما تا سیستم را ارتقا بدهیم. من از مهندس بیضایی خواستم اصلا روش جدیدتری از شیراز داشته باشیم؛ اینکه مردم از خانه حتی پرداختیهایشان را هم انجام دهند و وقتی میآیند حتی در صف جلو مطب هم ننشینند. البته ایدهآل است اما امیدوارم روزی بتوانیم به آنجا برسانیم. الان کمی گرفتاریهای نرمافزاری دارد. که مثلا مریض از خانه صاف بیاید و بدون معطلی برود مطب دکتر؛ فقط در حدی که به منشی اعلام کند من ویزیت گرفتهام و منشی چک کند. این را میشود در شهر گراش انجام داد تا شان و حرمت مردم رعایت شود. این هدف نهایی ما است. برای این باید اول نوبتدهی خوبی داشته باشیم. در نوبتدهی یک سری مشکلات نرمافزاری وجود دارد. یک سری نرمافزار HIS که نرمافزار بیمارستان است، داریم و پارسال عوض کردیم و گاهی باگهایی دارد و دارد روی این کار میشود. اما یک بار آماری که آقای مهندس دادند این بود که سه ماه قبلش بالای ۹۰ تا ۹۵ درصد نوبتدهی اینترنتی گرفتهاند.»
او همچنین به معضل کمبود ویزیت پزشکان در بخش دولتی اشاره کرد و افزود: «در بخش دولتی خیلی نمیشود پزشک را مجبور کرد که بشیند و روزی پنجاه تا، شصت تا مریض دیگر ببیند. او هم میگوید تایمی که وزارتخانه برای من تعیین کرده، اینقدر است و اینقدر میبینم. اگر بتوانیم تشویقهایی بگذاریم، مثلا خیرین بیایند و نوبتدهی را افزایش دهیم، مشکل مردم هم در این زمینه حل میشود. در حال حاضر که محدود است، خیلی سریع پر میشود.»
دکتر محقق: قصد داریم تخصصهای جدیدی در درمانگاه ارد اضافه کنیم
سوال بعدی سلمانی از رسانهی «ارد شهر من»، در مورد پروژههای درمانی در ارد بود: «مسالهی دوم با توجه به اینکه خیر، آقای فولادی، در ارد با دانشکده همکاری میکنند؛ آیا برنامههای آینده پروژههای درمان چیزی دارید؟»
دکتر محقق، معاون درمان دانشکده، در مورد مرکز درمانی خیریه فولادی گفت: «من یک بیلان کار ۲۰ ماههای ارائه دادیم. این یک خدمت منحصربهفرد است؛ یعنی شاید اولین بار است در یک مرکز بهداشتی-درمانی پزشکان متخصص آنجا ویزیتهای سرپایی و خدمات درمانی ارائه میدهند. تشکر میکنم از آقای فولادی که فضای فیزیکی مناسب فراهم کردهاند و همچنان هم دارند حمایت میکنند. در مورد توسعه، متخصصانی که به گراش می آیند، ما دعوت به همکاری میگیریم یعنی موظف نیستند که بگوییم فلان رشته حتما باید بروید و آن حمایت خیرین است که به ما کمک کرده تا رضایتشان را بگیریم تا متخصصین مختلف را دو روز در هفته به درمانگاه ارد اعزام کنیم. هفته قبل با نمایندهی خیّر و رییس شورای شهر ارد جلسه داشتهایم، تا اگر خیّر آمادگی حمایت بیشتری دارد، بتوانیم تخصصهای دیگر هم رضایتشان را بگیریم و به ارد اعزام کنیم. در دستور کار خودمان داریم تا رشتههایی که تا حالا نداشتهایم رضایتشان را جلب کنیم و بیایند؛ مثل متخصص اورولوژی که تا حالا نداشتهایم. این هم بر اساس نیازسنجی است. مثلا اگر تخصصی را فرستادیم و استقبال نبود از برنامه حذف کردهایم و رشتههایی که بیشتر متقاضی دارد بیشتر در برنامه میگذاریم.»
تابان: آیا بحث دانشگاه واحد منطقه صحت دارد؟
شهرام پورشمسی از پایگاه خبری تابان، در مورد ارتقا دانشکده گراش به دانشگاه پرسید. او در مورد گمانهزنیهای بحث ایجاد دانشگاه واحد در منطقه صحبت کرد و گفت: «به خصوص در شهر همسایه این شایعه است و آیا واقعا دارند کاری در این زمینه انجام میدهند یا در حد شایعه است؟ یا واقعا دارند کارها را پیش میبرند که دانشگاه گراش را هم زیرمجموعهی خودشان قرار دهند؟»
رییس دانشکده علوم پزشکی گراش با رد این ادعا گفت: «این بحث هر از چند وقتی مطرح میشود، ولی واقعیت امر چنین چیزی نیست و الان هم کسی دنبال این موضوع نیست. ما مسئولین امر در ردههای مختلف، جلساتی داشتیم و همین دغدغههایی که مردم دارند و شایعاتی که است و بعضا اعلام شده بود از کجا نشات گرفته، آنجا هم صحبت کردیم و چیز جدی نیست که مردم بخواهند نگران باشند و الان هم برنامهای لااقل ما در جریان نیستیم. اعتقادی که در سطح وزارتخانه است، این است که اگر قرار بر ارتقا باشد، یک سری شاخصها وجود دارد و هر دانشکده علوم پزشکی که بتواند آن شاخصها را کسب کند، بتواند آن ارتقا را داشته باشد.»
دکتر محسنزاده در ادامه توضیح داد: «در دانشکده آن کمبودی که ما داشتیم برطرف شد و الان با زیرساخت سه تا دانشکده، یعنی دانشکده پزشکی، پرستاری و پیراپزشکی این زیرساخت فراهم است که ما بتوانیم این ارتقا را داشته باشیم. مکاتباتی انجام دادهایم و درخواستهایمان را ارسال کردهایم و مقامات دیگر که در سطح استان و منطقه حضور دارند و این حرف همهی دانشکدههای علوم پزشکی است و انشالله این خواسته که خواستهی مردم و خیرین است به خصوص چیزی که خواستهی به حق مرحوم شیخ احمد انصاری است و حتی روی سر در هم به اسم دانشگاه علوم پزشکی امام جعفر صادق (ع) نامگذاری شد، نشاندهندهی این خواست عمومی است. از نظر نحوهی فعالیت دانشکده با دانشگاه که گفتم خیلی تفاوتی ندارد. ما وقتی دانشگاه شدیم از لحاظ چارت تشکیلاتی و اعتبارات قویتر میشویم، این یعنی اینکه ما بتوانیم سطح خدمات را افزایش دهیم و بیتاثیر نیست. ولی الان با یک سری محدویتهایی که به خصوص در حوزهی منابع انسانی داریم، باز هم داریم همین خدمات را میدهیم.»
مهندس یحیایی: تابهحال ۱۴۰ میلیارد تومان بودجهی عمرانی دولتی گرفتهایم
پورشمسی در بخش دوم، درباره بودجه برای توسعه بیمارستان پرسید و گفت: «ما بودجهی آنچنانی برای تامین بیمارستان نداریم. ما تا کی باید زیر این تفکر باشیم که فرزندان شیخ یا خیرین گراش باید هزینههای بیمارستان و مجموعه را تامین کنند؟ و چرا بودجه مستقیما از مرکز گرفته نشود؟» وفاییفرد از رسانهی پندری نیز افزود: «بفرمایید چه میزان کمک از سمت دولت و چه میزان از سمت خیرین، تامین شده است؟»
مهندس یحیایی، معاون توسعه دانشکده، ابتدا به پروژههای فعلی دانشکده در شهرستان پرداخت: «من مدت سه سال و نیم، یعنی از پانزدهم دیماه ۱۴۰۰ که ابلاغ برای ما زده شد، به عنوان مدیر توسعه در خدمت دوستان هستم. ما چیزی تحت عنوان بودجه جاری داریم و بودجهای است که برای حقوق در وهلهی اول در نظر گرفته شده و موارد جاری دانشکده مثل قراردادها و در دل آن اعتباراتی تحت عنوان بودجهی عمرانی نیز میتوانید داشته باشید که تحت عنوان بودجهی ابلاغی از سمت وزارت بهداشت به ما ابلاغ میشود و اعتبارات از سمت سازمان برنامه تایید میشود و میفرستند خزانه و یک مقداری به ما داده میشود. نیاز است خدمتتان عرض کنم که ما ۱۶ پروژه در دست اقدام داریم که ۴ پروژه طی یکی دو ماه قبل به پایان رسید و جزو پروژههای بهداشتی بود و ۶ پروژه الان در دانشکده داریم و ۱۰ پروژه بهداشتی در فداغ و ارد و سایر روستاهای تحت پوشش.
مهندس یحیایی سپس به توضیح در مورد بودجههای دولتی اخذشده در دانشکده برای پروژههای مختلف پرداخت: «بیشترین سعی و تلاش ما این بوده که [دیدگاه را عوض کنم.] من خاطرم است تا سه سال قبل، وقتی میرفتیم وزارتخانه، میگفتند شما که خیر دارید و شیخ احمد را ما همه میشناسیم و شما باید به ما کمک کنید! آنقدر من تلاش کردم، با کمک دوستان و همکاران و همراهی دکتر محسنزاده، و این را قبولاندم به وزارت بهداشت که شما جزو وظایفتان است که به دانشکدهای کمک کنید که به عنوان الگو باید ببینید. یک خیر آمده یک قدم بردارد و شما رهایش کنید؟ در یک جلسهای چند وقت قبل، رقمی بالاتر از ۱۴۰ میلیارد تومان بودجهی عمرانی در گزارش ۱۹ ماههی ریاست دانشکده داده شد. در مقابل فکر میکنم در حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیارد هم بودجه خیرین بود.»
او سپس به طور خاص به موضوع بیمارستان و پروژههای مختلف آن پرداخت و افزود: «خیلی از پروژههای بیمارستانی هنوز بازتاب خبری نشده است. مثلا سنگشکن راه افتاد و از بودجهی خیر بود و زحمت کشیدند. مبلغ ۱۶ میلیارد تومان بود که ۴ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان از بودجهی دولتی بود. یک پروژهای در مرحله بهرهبرداری است و قرار است دستگاه اسلیماتور راهاندازی شود که بیش از ۴ میلیارد تومان هزینه کردهایم و حتی خرید دستگاه را هم از بودجهی دولتی گذاشتهایم. اتاق عمل در آینده نزدیک و بحث جابهجایی تجهیزات که بیش از ۱۰ تا ۱۲ میلیارد تومان بحث تسهیلات و تجهیزات است که ما دنبال کردهایم. اعتبارات بسیار خوبی گرفتهایم. ما هم خودمان را موظف میدانیم حداقل ماهی یک بار تهران باشیم. من نگاهم این است که در گراش خبری نیست و اگر قرار است پولی گرفته شود آنجا است و اتفاقا آنها برایشان دو و سه میلیارد عددی نیست. شاید در حوزهی توسعه بیشتر بحث پشتیبانی از وزارتخانه و دانشکده را دارد و بیشتر بایستی اطلاعرسانی شود، ولی بودجهی ابلاغی هم است.»
معاون توسعه دانشکده جزییاتی دیگری از بودجه را نیز مطرح کرد: «برای اولین بار تقریبا ۹ میلیارد تومان که اتفاقا برای مقاومسازی و ایمنسازی و بهسازی پروژههای تاسیساتی بیمارستان قرار است هزینه شود. از سال ۱۳۶۸ که دانشکده کلنگزنی شد، مهمترین موضوع بیمارستان تاسیسات است و سریعترین چیزی هم که به مشکل میخورد، تاسیساتش است. چندی پیش با فرزندان شیخ صحبت میکردیم که بتوانیم به صورت تفاهم خیر و دولتی باشد، کمااینکه خیلی از پروژههای پزشکی که ساختیم تفاهمنامه بستهایم با وزارت. مثلا معاون وزیر وقت، آقای دکتر رحیمی، را آن زمان دعوت کردیم که پروژهها بر اساس تفاهمنامه باشد؛ مثلا هفتاد به سی، و حدود ۲۰ میلیارد تومان را از بودجهی دولتی به دانشکده آوردیم. این کار را ما راه انداختهایم و صحبت شده است. ما برای بیمارستان کار تاسیسات اصلی که میخواهیم انجام دهیم، یک موتورخانه مستقل در دل بیمارستان قرار دارد ولی باید مجوز آن گرفته شود که مجوز ماده ۲۳ داشته باشد و پیگیر هستیم. با بانی خیر هم صحبت شده است، تا مبالغی به صورت تفاهم با وزارت و خیّر. هفته قبل که تهران بودیم انشاالله این هم به سرانجام برسد.»
رییس دانشکده: الآن هم دانشکده بدون بودجه خیرین اداره میشود
دکتر محسنزاده در ادامهی این موضوع اضافه کرد: «این دیدی است که بین عوام جامعه هم مطرح است. در سفر اخیر چند ماه قبل به دبی، یکی از شهروندان گراشی در دبی سوالش این بود: تا کی دانشکده میخواهد با بودجهی خیرین اداره شود؟ گفتم نیاز به بودجهی خیرین نیست و الان هم دارد بدون بودجهی خیرین اداره میشود. یعنی بعضی از ذهنیت مردم این است. درست است که قدردان خیرین هستیم و خواهیم بود و همیشه هم گفتهایم؛ ولی بعضیها تصورات اینطوری پیدا کردهاند که حتی اعتبارات جاری و گردش امور معمول دانشکده و بیمارستان هم از اعتبارات خیرین است.»
رییس دانشکده در توضیح این صحبت گفت: «این ۱۰۰۰ نفر پرسنلی که اینجا مشغول هستند و دولت دارد حقوق میدهد، بحث اعتباراتی که آقای مهندس به درستی اشاره کردند. در آن گزارش ۲۰ماهه که یک جلسه با حضور نمایندهی خیرین گرفتیم، عددش در آمد و مقایسه کردیم و خوشبختانه افتخاری برای ما است که از سیستم دولتی هستیم و در کنار کمکهای خیرین، توانستهایم کمکها و اعتبارات دولتی را به جز بودجهی مصوب سالیانه بگیریم. چون بودجهی مصوب سالیانه که در مجلس تصویب میشود و مال هر جایی است که ردیف بودجه دارد. علاوه بر آن ما توانستهایم در طول مدت سال، آن کمکهای موردی دولتی را بگیریم و این عدد قابل توجهی است.»
فداغ نیوز: درمانگاه فداغ چرا شبانهروزی نمیشود؟
امانالله دارش از رسانهی فداغ نیوز نیز در ادامهی نشست سوالاتی را مطرح کرد که مربوط به بخش فداغ بود. او گفت: «درمانگاه فداغ چرا شبانهروزی نمیشود؟ با جمعیت بالای ۶ هزار نفری فداغ، خانههای بهداشتی که تازه تاسیس شده تا کی راهاندازی میشود؟ زمان اداری درمانگاههای فداغ چطور است و آیا بعد از زمان اداری میشود مراجعه کرد یا خیر؟»
دکتر مهروری، معاون بهداشت دانشکده، ابتدا چالشها و مشکلات این مساله را باز کرد: «در مورد شبانهروزی شدن آنجا یک سری موارد است. اول اینکه اینجا فاصله کمتر از سی کیلومتر نسبت به مرکز شبانهروزی ارد واقع شده و یکی از دلایلی است که شاید جلوی این فرایند را بگیرد. اما مهمترین دلیل آن نیروی انسانی است که آنجا نیاز دارد تا یک درمانگاه خوب و درست بچرخد. در استخدامیهای قبلی ردیفهایی را اختصاص دادیم، اما متاسفانه حتی پرستار هم متقاضی نبود. قطعا نیروی انسانی، علیالخصوص نیروی انسانی بومی، میتواند خیلی برای پیشرفت آنجا کمککننده باشد. بحث بعدی بیمه است که اگر بیمه بخواهد هزینههای پزشکان آنجا را تامین کند، برای شبانهروزی شدن آنجا نیاز به چهار پزشک است و بیمه تنها طبق دستورالعمل خودش تنها هزینهی دو پزشک را ارائه میدهد.»
معاون بهداشت دانشکده سپس به طرح راه حلها پرداخت: «اما راهحل کوتاهمدت این است که یک هیات امنا قوی از مردم آنجا و افرادی که خیلی پیگیر و دغدغهمند مسائل فداغ هستند تشکیل شود و بیایند با همکاری همدیگر مسایل و چالشها را حل کنیم و اینطوری قطعا کارها سریعتر پیش میرود. هم در کمکهایی که خارج از مسیر دولتی ارائه بدهند. در طولانیمدت هم باید به سمت تربیت نیروی انسانی رفت. اگر بچههای آنجا را به سمت رفتن به رشتههای پزشکی، مامایی و پرستاری تشویق کنیم و از دل مردم همان جا باشد، هم دغدغهی بیشتری دارند و هم ماندگاریشان بیشتر است و میتواند درمانگاه فعالتری داشته باشد.»
او در پاسخ به موضوع خانههای بهداشت فداغ هم که تازه تاسیس شده اشاره کرد و گفت: «در مورد خانههای بهداشت تازهتاسیس که دو تا است، داریم کارهایش را انجام میدهیم. کاملا این دو تا خانه ساخته شده است. اما مشکل انشعابات وجود دارد و جلسات مختلفی با ادارات داریم اما یک قسمتی از کارها خارج از حیطهی وظایف و تواناییهای ما است. اینکه ادارهی برق، آب و گاز همکاری کنند نیازمند این است که خودشان هم آن طرح شبکه و بقیه مسائل را داشته باشند و آنجا اگر تمام این موارد ایجاد شود، هیچ مشکلی برای شروع فعالیت وجود ندارد. ما درخواست یک جلسه هم از فرماندار داشتیم، که انشاالله در هفتهی آینده خواهد بود با این ادارات، که این ادارات هم پای کار بیاوریم تا سریعتر کارها انجام شود.»
او در مورد زمان کاری درمانگاه فداغ هم افزود: «از آنجا که ما میخواستیم رفاه حال بیشتری برای مردم باشد، علاوه بر اینکه روزانه بود، یعنی صبح تا ظهر باید فعالیت میکردند، ما آمدیم زمان عصر را هم فعال کردیم. اما بر اساس دستورالعمل و کارهایی که میتوانیم انجام دهیم، پزشک و ماما مرکز بیتوته و ساکن هستند یعنی اگر موارد خاصی رسیدگی فوری نیاز داشت، آنها ساکن آنجا هستند و میتوانند مراجعهکننده را معاینه کنند و تصمیم بگیرند، که آیا نیاز به درمان همان جا است یا باید به سطح بالاتر ارجاع شود.»
مهندس یحیایی در این مورد و در تکمیل صحبتهای دکتر مهروری افزود: «۹ تا پروژهی بهداشتی داشتیم که بالغ بر ۴۳ میلیارد تومان تاکنون هزینه شده که باز هم ادامه دارد و پروژهها همه دولتی است. دو تا پروژههای شما که پروژههای خانهی بهداشت بود، بر اساس تفاهمنامه که منعقد شد، همین کارها را ما انجام دادیم و الان دغدغهی ما هم این است که هر چه سریعتر انجام بگیرد و نقصهایی که در ساختمان مشخص شده سریعتر برطرف شود. در تفاهمنامهای که بسته شده بر عهده شورا و دهیار فداغ هم بوده است.»
هفتبرکه: مساعدت مالی جهت ماندگاری پزشکان متخصص به چه صورت است؟
خواجهپور از رسانهی هفتبرکه در بخش بعدی گفت: «در خبری که در مورد کمک فرزندان بانیان بیمارستان منتشر شد، بندی وجود داشت با عنوان مساعدت مالی جهت ماندگاری پزشکان متخصص پرسنل و مرکز. ابهامی در این مورد وجود دارد که نحوه تخصیص و تعیین این موارد به پزشکان چه ساز و کاری دارد و مبلغ به چه صورت است؟»
دکتر سمیعی، رییس بیمارستان، در پاسخ گفت: «یک مبلغ ثابت ماهیانه بچههای شیخ زحمت میکشند و به ما میدهند و ترجیحا عددش را نگویم بهتر است. این صرف چند چیز مختلف میشود. یک سری پرسنل ما در بیمارستان داریم که به آنها میگویند پرسنل هیات امنایی که رابطه استخدامی و مجوز قانونی ندارند، اما خوشبختانه تنها جایی در کشور است و این امکان وجود دارد و خیّر کمک کرده و بخشهایی که مشکل داریم مثل پرستاری و جاهایی که کمبود نیرو است و بار عمدهای از هزینهای که ما دریافت میکنیم، صرف اینها میشود.
«یک قسمت از بودجه هم صرف پزشکانی میشود که در گراش نداریم. نمونهاش را الان گفتم، مثلا دکتر خدادادی که یکی از بهترین متخصصان طب اورژانس کشور است. ما نیازسنجی میکنیم که چه چیزی برای بهبود کیفیت بیمارستان و ارتقا خدمات لازم داریم. مسلما آن پزشکی که وزارتخانه میتواند به ما بدهد و تعدادش در وزارتخانه به حد کافی است ما آن پزشک را نمیآوریم. الان بحران پزشکان بیهوشی در کشور است. اگر این کمک بانی خیر نبود، شاید اتاق عملهای گراش الان تعطیل بود چون هیچ پزشک بیهوشی در سالهای اخیر وزراتخانه به ما نداد. چهار تا جراح عمومی و چهار تا متخصص زنان داریم و ارتوپد و اتاق عملی فعال نمیشد. بعضی از جاهای کشور اینطوری است که الان ساعتی پزشک بیهوشی را میگیرند. ما خوشبختانه تعداد عملهایمان نه تنها کم نشد که زیاد هم شد. چون این کمکها شد. مواردی را که میآوریم بر اساس تخصص و درصدهایی که در کشور است و ما برای اینکه تشویق بشوند میگوییم مثلا با درصد بیشتری از شیراز، چون میخواهید به گراش بیایید.
«گروه دیگر پرسنل ICU است چون یکی از جاهایی است که خیلی از مریضهایش بحرانی هستند. قبلا ما پرسنل اینجا را نداشتیم یعنی پزشک جراح از خانه داشت مریضش را فالو میکرد. ولی از وقتی این بودجهها آمده ما توانستهایم یک ICUman مقیم را بگذاریم و بیست و چهار ساعت در ICU نشسته و هر مریضی مراجعه کند به او رسیدگی میکند. یک گروه دیگر، گروه طب اورژانس است که میدانید پیشانی بیمارستان اورژانس است؛ جایی است که مردم مراجعه میکنند و آمار را که نگاه میکردم ما در ماه چیزی حدود ۶ هزار نفر در ماه مراجعه به اورژانس داریم. الان معضل ما پزشکان عمومی طرحی هستند که میآیند. گراش حقش نیست پزشک طرحی خیلی در آن بماند چون پزشک طرحی میآید خیلی چیزها را تجربه میکند، هنوز خیلی چیزها را بلد نیست. بعضی از پزشکان طرحی، مخصوصا آنها که در دوران کرونا مدرک گرفتند، واضحترین چیزهای پزشکی را نمیدانند. ما کمیته خطاها داریم و هر هفته خطاهای پزشکی را میآوریم و بررسی میکنیم، توبیخ، تنبیه و تشویق و خیلیها مربوط به اینهایی هستند که طرحی هستند و اینها اصلا آموزش درستی اصلا ندیدهاند. میآید اینجا و یک سال تجربه پیدا میکند و میروند. تمام مناطق محروم این اتفاق برایشان میافتد.
«ما متخصص طب اورژانسی آوردهایم که اورژانس ما را به صورت حرفهای پوشش داده و بسیار شکایتها نسبت به دو سال پیش در اورژانس کمتر شده است. وقتی اینها به عنوان متخصص بالای سر مریض باشند؛ اینها رفتهاند دورهی تخصص دیدهاند فقط برای اورژانس. بودجهی ما محدود است و توانستهایم این سه گروه را برای پزشکانمان جذب کنیم. گام بعدیمان این است که اگر بتوانیم؛ پزشکان عمومی ثابت باتجریه بگیریم برای ویزیت اولیه در اورژانس.
رییس بیمارستان در نهایت در مورد اهمیت نیروی انسانی گفت: «من دو سال پیش که آمدم هم گفتم، یکی از ایراداتی که به سیستم درمانی گراش وجود دارد، این است که هر چی بودجه آمده، صرف ساختمان و تجهیزات شده. نمونهاش بخش ناباروری که بهترین امکانات سطح یک ایران را دارد ولی دو سال تعطیل بود؛ چون فوقتخصص ناباروری نبود. از نظر من که پزشکم و سالها کار کردهام، ستون اصلی بیمارستان پزشک است. اگر پزشک نباشد، بخش نمیچرخد ولی در گراش سالها هزینهها صرف این دو تا شده است. و ما در این سالها همهی فکر و ذکرمان این است که چطوری پزشک را در گراش نگه داریم. یعنی مشکل ما پزشکان طرحی است و گراش نسبت به سایر شهرهای کشور و پزشکان مرکز نیازمند این است که روی ماندگاری پزشکان کار کند، با این امکانات حقش است. سطح تنوع خدمات در گراش مصادف است با تهران و شیراز. ما همه نوع خدمتی در گراش داریم ارایه میکنیم ولی این نیاز به پزشک خوب دارد. گلچین کردن پزشکان و تشویقشان به ماندگاری هم نیاز به پول دارد؛ واضح است! پزشک بدون پول نمیماند. محض رضای خدا یکی ممکن است بین صد تا کار کند، بقیه پول میخواهند.»
هفتبرکه: تنظیم همکاری بین خیریههای مرتبط با بیمارستان چطور قرار است اتفاق بیفتد؟
موضوع دوم که خواجهپور مطرح کرد، بحث عدم هماهنگی بین خیریههایی بود که زیر نظر مجموعهی علوم پزشکی فعالند. او گفت: «در گراش خیریههای متعددی داریم که چند تا مرتبط با بیمارستان است؛ مجمع خیرین سلامت، خیریه بیمارستان، هیات امنا بیمارستان و فرزندان شیخ، خیریه گلستان، مرکز بیماریهای خاص و معاونت اجتماعی و جذب مشارکتهای مردمی خودتان است. احساس میشود که بعضی وقتها نوعی موازیکاری در این بخشها وجود دارد و باید یک برنامهای برای هماهنگی بین اینها وجود داشته باشد. نحوهی تنظیم همکاری بین اینها چطور قرار است اتفاق بیفتد؟»
دکتر محسنزاده در پاسخ گفت: «موضوع خیلی خوبی مطرح فرمودید. اگر بخواهم خیلی شفاف بگویم، تا الان هیچ هماهنگی بین این مراکز نبوده است که ما دور هم بنشینیم و به یک وحدتنظر برسیم. هر کسی به عنوان مرکز مخصوص به خودش فعالیت خودش را انجام میدهد و بعضا هم این همپوشانیها را دارد. ولی شاید یکی از ثمرات این جلسه این است که از این به بعد همراستاسازی در یکی سری از خدمات که مشترک هستند، باشد و خدماترسانی در راستای سلامت و درمان مردم است تا بتوانیم همافزایی داشته باشیم به جای موازیکاری.»
مسعود خواجهزاده، معاون فرهنگی و دانشجویی دانشکده، نیز در پاسخ همگرایی موسسات خیریه توضیح داد: «ما تا الان دغدغهاش را داشتهایم ولی تاکنون موفقیتی حاصل نشده تا بتوانیم یک وحدت رویه و همگرایی بین موسسات خیریه داشته باشیم، ولی کاری را نگذاشتهایم روی زمین بماند. معمولا این اطلاعاتی که مربوط به این حوزه است بایستی گزارش داده میشد از طرف دوستان به کشور. تمام کارهای اداری هم انجام شده، کمکها هم داده شده ولی اینکه یک همگرایی اینجا شود، بایستی در این زمینه قدم برداریم.»
پندری: المان شهدای گمنام کی تمام میشود؟
وفاییفرد از رسانهی پندری نیز در سوال آخرش پرسید: «المان شهدای گمنام کی تمام میشود؟»
خواجهزاده، معاون فرهنگی و دانشجویی دانشکده، در مورد بحث اتمام المان شهدای گمنام گفت: «چندین سال پیش از حوزهی حفظ و نشر آثار دفاع مقدس آقای سردار کوشکی تشریف آوردند و خودمان متقاضی شدیم و اعتباراتی هم از دانشکده صرف این مورد شد و انتظار داشتیم خیّری پیدا شود. خیرین در همهی زمینهها کنار ما حضور دارند ولی در این زمینه، بزرگواری پیدا نشد که کمک کند. یک قولهایی هم خود سردار دادند، اما تا الان عمل نشده است. خیلی هم پیگیری کردهایم ولی نتیجهای حاصل نشد. همین هفتهی پیش خود آقای رییس دستور دادند ما فاز به فاز پیش برویم؛ مثلا فاز رنگآمیزی را انجام دادهایم. همینطور کمکم داریم پیش میبریم. فاز رنگآمیزی سقف را شروع میکنیم و انشاالله تا سال تمام شود.»
تابان: آیا برنامهای برای توسعه و خدمات آزمایشگاه بیمارستان دارید؟
شهرام پورشمسی در بخش دوم به عنوان سوال مردمی پرسید: «سوال درباره نحوه و کیفیت و تعداد خدمات در آزمایشگاه بیمارستان است که محدود است و خدمات محدودی هم ارائه میدهد. آیا برنامهای برای توسعه و خدمات آزمایشگاه بیمارستان است؟ چون آزمایشگاههای سطح شهر هم قیمت و هم بیمه قبول نمیکند و هم اکثر مردم شاید به دلیل شرایط اقتصادی توان پرداخت آن را نداشته باشند.»
دکتر محسنزاده در پاسخ گفت: «زمانی که اصلا شاید گراش تنها مرکز درمانیاش بیمارستان بود و از روز راهاندازیاش من و آقای دکتر محقق از ابتدا درگیر این بیمارستان بودیم. وقتی در گراش هیچ آزمایشگاهی نبود، این آزمایشگاه بیمارستان خیلی فعال بود و پذیرش سرپایی هم داشتند. تا الان که خوشبختانه دو تا آزمایشگاه خصوصی است و سومین آزمایشگاه خصوصی هم روز شنبه افتتاح میشود، مردم این دسترسی را دارند. طبق تعریفی که از وظایف هم داروخانهی بیمارستان و هم آزمایشگاه وجود دارد، عملا این دو واحد باید برای بیماران بستری تمام صفر تا صد دارو را تامین کند و آزمایش را انجام دهند. پس چیزی که برای آزمایشگاه بیمارستان تعریف شده برای بیماران بستری است، سرپایی تا الان آنجا تعریف نشده است. چرا تا الان بوده؟ چون بخش خصوصی فعال نبوده یا کمتر بوده ولی الان که در سطح شهر بخش خصوصی خدمات آزمایشگاهی دارند ارایه میدهند مردم میتوانند خدمات سرپایی را آنجا انجام دهند. بحث توسعه هم با این نگاه که اگر پزشکان ما آزمایشات تخصصیتری از این به بعد بخواهند برای مریضهای بستری ما درخواست بدهند، ما موظف هستیم زمینهی انجام آن آزمایشات را در بیمارستان فراهم کنیم. الان هم مثلا اگر آزمایشهای هورمونی در بیمارستان امکان انجامش نباشد، ما موظفیم با بخش خصوصی قراداد ببندیم، هزینهاش را هم پرداخت کنیم و نمونهی بیماران بستری را بیرون ببریم، بدون اینکه خود مریض در جریان باشد و متوجه بشود.»
هفتبرکه: در هر نوبت ویزیت، باید چند ویزیت اختصاص داده شود؟
خواجهپور در سوال دیگری پرسید: «در مورد سامانهی نوبتدهی، یکی از انتقادتی که وجود دارد، تعداد نوبتهایی است که برای پزشکان در نظر گرفته میشود. به نظر میرسد خیلی محدود و کم است و اینکه هر پزشکی چند نوبت در درمانگاه باشد، به چه شکلی تنظیم میشود؟ به ویژه پزشکان طرحی که قاعدتا باید وقت اصلیشان در درمانگاه بگذرد. در هر نوبت ویزیت باید چند ویزیت اختصاص داده شود و پزشکانی که میآیند و مطب بیرون هم دارند باید چند نوبت در هفته در درمانگاه برایشان وقت تعیین شود؟»
دکتر سمیعی در پاسخ گفت: «در مورد ویزیت یک استانداری وزارتخانه دارد و این استاندارد وقتی در بخش خصوصی است کسی رعایت نمیکند، چون پول در آن است. وقتی به بخش دولتی رسید، میگویند وزارتخانه گفته هر ۲۰ دقیقه من باید یک مریض ببینم، چهار ساعت باید در درمانگاه باشم، میشود ۱۲ تا مریض. حالا چه پزشک طرحی قدیم چه جدید باشد، بر اساس تعداد روزی که باید در درمانگاه بنشیند. برای همین وقتی سامانه فعال میشود، ۱۲ تا ویزیت در دسترس است که دو تا برای مریضها از روستا و آن ۱۰ تا مسلما سریع پر میشود. راهش چیست؟ این است که ما یک ابزار تشویقی داشته باشیم. به پزشک بگوییم تو صد تا مریض ببین، ما این پول را از جای دیگری به تو میدهیم. ولی چون بحث سرپایی بحث عمدهی اولیه ما نیست، ما هنوز در بخش بستری با آن پزشکان و آن مشکلات هنوز در آن ماندهایم. اگر بتوانیم این را جمع کنیم، بتوانیم در آینده مثل کاری که در ارد شد. آنجا دارند به پزشک پول میدهند. از لحاظ قانونی نمیتوانیم اجباری بیش از حد بکنیم و ابزارهایی گاهی برای خودمان داریم و فشاری به آنها میآوریم ولی واقعیتش استاندارد این است.»
هفتبرکه: برنامهی دانشکده برای جذب دانشجویان بومی چه است؟
خواجهپور در سوال دیگری پرسید: «یکی از بحثهایی که از زمان تاسیس دانشکده وجود داشته، میزان جذب کم دانشجویان بومی است. هر چند میدانیم که روال بر اساس پذیرش در کنکور است. اما باید خود دانشکده هم برنامهای برای تشویق دانشآموزانی که آماده ورود به مقطع تحصیلات عالیه هستند، داشته باشد. آیا در برنامههای دانشکده این رویکرد وجود دارد که تعداد دانشجویان بومی افزایش پیدا کند؟»
دکتر جعفری، معاون آموزشی دانشکده، در پاسخ گفت: «در ارتباط با جذب دانشجویان بومی، الان دو سال است بحث سهمیه عدالت آموزشی مطرح میشود، که یک مشوقی است برای اینکه کسانی که بومی شهرستان هستند بیایند و از این سهمیه استفاده کنند و بیایند با رتبه کمتر و جذب شوند. بحث اطلاعرسانی و استعدادیابی و لینک با آموزش و پرورش که بخواهیم شرایط را تشریح کنیم، میخواهیم کمیتهای تشکیل دهیم. اگر با خود آموزش و پرورش لینکی ایجاد شود، قطعا میشود هدایت تحصیلی در راستای جذب دانشجویان بومی در مجموعهی خودمان هم داشته باشیم. بحث بورسیه در دولت قبل که کمک میکند به جذب دانشجو و فارغالتحصیل برای ماندگاریش در علوم پزشکی؛ به طبع آن کمک میکند به بقای نیروها در داخل سیستم.»
خواجهپور بار دیگر سوالی درباره سهمیه گراش در کنکور پرسید: «ما سهمیههایی که داریم، چقدر آمار برای دانشجویان غیربومی استفاده شده و چقدر از آن ول شده است؟»
جعفری در پاسخ گفت: «ما چالش عمیقی داریم با خود وزارتخانه. یعنی قبلا آییننامه را که نگاه میکنید قرار است یک سامانهای راهاندازی شود و کسی که پذیرفته میشود و کسی که در سهمیه قرار میگیرد و هم دانشکدهای که متعهد به خدمت به آنجا میشود و هم جایی که تحصیل میکند، خود فرد دسترسی داشته باشد، اما این سامانه هنوز بالا نیامده و آمار دقیقی نداریم. سهمیهای که اعلام شده، بعدا شاید خود شخص اعلام میکند که من سهمیه شما هستم برای فلان سهمیه که فلان سال درخواست دادید. با نامهنگاریهایی که داشتیم، هنوز به آماری که شما میخواهید دست پیدا نکردیم.»
دکتر محسنزاده: داشتن رشته پزشکی فقط صرفا یک جنبهی آموزشی نیست
دکتر محسنزاده در صحبتهای پایانی و جمعبندی نشست گفت: «اتفاقی که قرار است در آینده بیفتد، همین بحث داشتن رشته پزشکی است که فقط صرفا یک جنبهی آموزشی نیست. در کنار داشتن رشته پزشکی، ما در آینده خیلی از سوالاتی را که شما به عنوان دغدغهی مردم مطرح کردید، راحتتر و با سربلندی میتوانیم جوابگوی نیازهایی که مردم دارند باشیم. برای اینکه ما رشتهی پزشکی اینجا داشته باشیم، نیاز است یک تعداد از متخصصین و فوق تخصصهای رشتههای مختلف بالینی را به عنوان عضو هیات علمی جذب بکنیم. این افراد، افرادی تماموقت خواهند بود، بایستی در منطقه حضور داشته باشند. کلینیک ما خیلی فعالتر خواهد شد. بحث نوبتدهی چون اینها تماموقت هستند در اختیار ما هستند، یک مدت زمانی را باید در کلینیک سپری کنند برای آموزش دانشجویان پزشکی. یک مدت را بایستی در بخشهای بستری و اتاق عمل و مدتی هم در فضای آموزشی و کلاسهای درس. وقتی این اتفاق بیفتد، مثل بقیه شهرهای دانشگاهی یک مجموعهی درمانی پویا خواهد بود. باید بتوانیم اساتید دانشگاه که عضو هیات علمی هستند و تماموقت خواهند شد، ما در مجموعه داشته باشیم. هم بار آموزش روی دوش اینها است، و هم بحث درمان ما که آن محدودیتهایی که تعداد پزشک و نوبتدهی کم است، به مرور این مرتفع خواهد شد.»
رییس دانشکده در مورد حسنهای دیگر رشته پزشکی نیز گفت: «موضوع بعد هم که ثمراتش نه فقط برای گراش بلکه برای توابع هم است، بحث اورژانس بیمارستان و پزشکان طرحی که میآیند. همین موضوع ارد و فداغ و بقیه روستاها هم درگیرش بودند و از این گلهمند بودند. مثال شهرهای اطراف میزدند که فلان جا فلان پزشک حضور دارد و مردم به او اعتماد دارند و جو خوبی است. الان با آن سهمیه عدالت آموزشی که ما هم نیرو گرفتهایم، تا آنجایی که من رصد کردم، متاسفانه باز نیروی بومی در سطح عمومی نیست؛ در سطح تخصص چرا، ولی در سطح پزشک عمومی و دندانپزشکی اینها که پذیرفته شدهاند، اینها دیگر ماندگار هستند، چون باید ده سال بمانند. اولویت ما ارد و فداغ است تا اینجا مستقر شوند و بعد از آن نیروهای جدیدی که آمدند باز در مجموعه پخش میشوند. آن وقت است که پزشکان عمومی و دندانپزشکی با تعهدی که به علوم پزشکی دارند، یک ثباتی برقرار میشود و در نهایت همین موضوع عدالت آموزشی ادامه خواهد داشت که جایگزین میشوند. این وضعیت آینده است که میتواند برای حوزهی بهداشت و درمان ثباتی به همراه داشته باشد.»
۱۳ خرداد ۱۴۰۴
چند ساله تو بیمارستان هستیم والله نشنیدیم دکتری اخراج شده باشه من نمیدونم از کجا این حرف میزنن، این ها بیان سهمیه متخصصی که دارن و بهشون نمیدن اخراج کنن؟؟؟!!!
۱۲ خرداد ۱۴۰۴
خواستم اگر امکانش باشد از همشهریان گراشی خودم بپرسم بخصوص از آنهای که لیانس و ارشد و یا دکترا دارند، چنانجه متوجه جواب آقای دکتر حعفری معاونت آموزشی دانشکده به پرسش آقای خواجه پور که در باره سهمیه گراش در کنکور و مقدار سهمیه های استفاده شد توسط دانشجویان غیر بومی و یا سهمیه ول شده گراش مربوظ است متوجه شده اند و آگاه و روشن گردیده اند که این دکتر چه فرموده اند و یا چه پاسخی به این سئوال داده اند به زیان ساده برای جناب لغزیان و قاطبه اهالی محترم گراش ترجمه کنند که ملت همیشه در صحنه حالیشان بشود که ایشان چه سر مگوی دارد که با کلمات و زبان مدرک دارند تیلَکی بیان می کنند که فقط دو سه دکتر گراشی حاضر در نسشت متوجه شوند و نه خلایق . خدایش حیف است ما متوجه فرمایشات ایشان و ریئس و همکارانشان نشویم، بخصوص آنجایش سوزش دارد که می فرمایند ما که خبر نداریم ولی بعدا شاید خود دانشجو بیاید و به ما بگویند که بنده سهمیه شما هستم. بقول معروف وای مصیبتا به این مدیر و این دانشکده