هفت‌برکه: «می‌گفتند تحصیل کنی و به مدرک برسی، پیشرفت می‌کنی. اما من می‌گویم داشتن مدرک و علم، همیشه و برای همه جواب نیست. یعنی برای من که ثمری نداشت.» این را نیروی خدماتی مدرسه‌ای می‌گوید که با وجود ۱۲ سال کار برای آموزش و پرورش و رسیدن به یک قدمی مدرک دکترا، هنوز به آرزویِ معلم شدن نرسیده است.
وحید رستگار متولد سال ۱۳۶۳ و ساکن روستای فداغ است. او حالا دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی و البته پدر آرمیتا، آرتینا و ویدا است. دوازده سال پیش در سال ۹۱، زمانی که با مدرک دیپلم به عنوان نیروی خدماتی یا همان مستخدم به استخدام آموزش و پرورش گراش در آمد، فکر نمی‌کرد مسیر پیشرفت برای او به بن‌بست بخورد، حتی با داشتن مدرک دکترا.
می‌گوید: «به مسئولین آموزش و پرورش گفتم اگر به من تغییر سمت بدهید می‌مانم، چه آموزشیاری باشد چه دبیری یا نیروی اداری در خود اداره. ولی به این شکل دیگر نمی‌توانم ادامه دهم. کار عار نیست ولی هر کسی یک آرزو و برنامه‌ای برای پیشرفت خودش دارد.»
رستگار از همان آغاز فعالیتش در آموزش و پرورش، تحصیل را ادامه داد: «در این دوازده سال، سه روز در هفته در مدرسه راهنمایی حضرت ابوالفضل(ع) فداغ و دو روز در هفته در یک مدرسه راهنمایی دخترانه و یک مدرسه ابتدایی در لب‌اشکن به عنوان مستخدم مشغول خدمت بودم. چند سالی هم در مدرسه محمدزینا بودم. شاید اصطلاح بدی باشد ولی در این مدت طعم بیگاری برای آموزش و پرورش برای دریافت چندرغاز در موقعیتی که راهی جز ادامه دادن این شغل را نداشتم، چشیدم. از همان موقع به امید پیشرفت ادامه تحصیل را شروع کردم. رشته‌ی راهنمایی و مشاوره دانشگاه پیام نور بیرم قبول شدم و مدرک کارشناسی را از این دانشگاه گرفتم. باز هم درس خواندم. این بار برای مقطع ارشد در کنکور شرکت کردم و قبول شدم. در پیام نور بندرعباس مدرک کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی را گرفتم. و پارسال برای گذراندن مقطع دکترا وارد دانشگاه آزاد واحد جهرم شدم و حالا یک ترم تحصیلی دارم و تا گرفتن مدرک دکتری به اندازه‌ی تحویل یک پایان‌نامه فاصله دارم.»
اما فاصله‌ی او تا رسیدن به پیشرفت هنوز زیاد است. می‌گوید: «اول بگویم کار عیب نیست. این که من نیروی خدماتی هستم هیچ عیب نیست. ولی من با این دیدگاه آمدم درس خواندم و هزینه کردم و از زندگی زن و بچه و خانواده گذشتم که درس خواندن و مدرک تحصیلی، عاملی برای پیشرفتم باشد. قطعا اگر آن زمان می‌فهمیدم که داشتن مدرک و علم تاثیری ندارد، اصلا درس نمی‌خواندم و تلاش نمی‌کردم. چرا الکی تلاش کنم؟ آدم در هر موقعیتی که قرار دارد باید علم کافی نسبت به آن را داشته باشد. ولی من از علمی که لازمه‌ی کارم بود، بیشتر رفتم. الان در اداره آموزش و پرورش گراش بگردید، تعداد معدودی از کارکنان مدرک فوق لیسانس دارند و منِ خدماتی الان دانشجوی ترم آخر دکتری هستم.»
او با بیان این که درس خواندن در مملکت ما مشقت و هزینه‌ی بالایی دارد، ادامه می‌دهد: «هزینه‌ی درس خواندن در دانشگاه پیام نور را بروید بپرسید که چقدر زیاد است. یا همین مقطع دکتری. من هیچی که هزینه نکرده باشم تا الان ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون برای تحصیلم هزینه کردم. اگر هزینه نکرده بودم شاید الان زندگی بهتری داشتم و یا اگر شغل آزاد داشتم الان حقوق بیشتری داشتم و به جای خرید ماهی یک بار گوشت و میوه، امکانات بیشتری برای خانواده‌ام فراهم می‌کردم و راحت‌تر زندگی را می‌گذراندم.»
می‌گوید: «چه کسی می‌تواند با حقوق شش، هفت تومان در شرایط کنونی بسازد؟ من نیروی خدماتی مگر زندگی‌ام ارزانتر از نیروهای دیگر است؟ آن برنجی که فلانی می‌خرد کیسه ۷۰۰ هزار تومان من هم همان قیمت را می‌خرم. کسی که گوشت را می‌خرد کیلو ۵۰۰ هزار تومان من هم همان قیمت می‌خرم. همان لباسی که فلانی می‌خرد ۳۰۰ هزار تومان برای من نیروی خدماتی هم ۳۰۰ هزار تومان است. تازه من به واسطه کارم بیشتر لباس و شلوار پاره میکنم و هزینه ما بیشتر است. ما هیچ امتیاز و برتری نداریم و همان زندگی را داریم می‌کنیم و دقیقا با همان قیمت‌ها.
«همهی این زحمت‌ها و هزینه‌های مالی و اجتماعی را به جان خریدم چون علاقه داشتم و هدف.» او با گفتن این جمله ادامه می‌دهد: «یادم است سال ۹۱ که وارد آموزش و پرورش شدم آقای بدیع‌زادگان به من گفتند شما درس بخوانید و ادامه تحصیل بدهید انشاالله یک روزی شما پیشرفت میکنید و آینده روشن است. خودم هم با این دیدگاه آمدم که پیشرفت کنم. چون هدف من ماندن در آموزش و پروش است. چون آن زمان به آموزشیاری، دبیری و همکاری با آموزش و پرورش علاقه داشتم و هنوز هم دارم. برای همین هم این همه هزینه کردم. کسانی بودند در آموزش و پرورش گراش که با مدرک لیسانس و دیپلم وارد اداره شدند و حالا تغییر سمت داده‌اند و به مرتبه‌ی بالاتری رسیده‌اند. الان من با این که دانشجوی دکتری هستم همچنان در جای خودم درجا می‌زنم. انگار که جلو پشرفت ما گرفته شده است.»
او در ادامه‌ی گله‌ها و درد و دل‌هایش به این موضوع هم اشاره کرد که دو بار آزمون استخدامی داده است اما هر دو بار بی‌نتیجه. «دو بار آزمون استخدامی دادم هر دو بار هم قبول شدم ولی قبول نهایی نشدم. امروز که جواب استخدامی‌ها آمده بود ساعت ۴ صبح بیدار شدم و دیدم باز هم قبول نهایی نشدم. من هم ارزیابی خوب دادم و هم نمره خوبی گرفتم. از هر کسی پرسیدم هم قبول نشده بود. شاید آنها قصد دارند تنها چند نفر افراد خاص را استخدام کنند وگرنه ما آدم‌های عادی که در آموزش و پرورش سابقه هم داریم که قبول نشدیم. جلو پیشرفت ما گرفته شده است. گفتم بیایم با شما درد و دل کنم شاید کسی صدای ما را شنید و خدا کرد و اتفاق جدیدی افتاد ولی تصمیم من این بود که از اول مهر مدرسه نروم و کلید را تحویل مدیر بدهم.»
او به حقوق کم کارمندی نیز اشاره کرد و گفت: «یکی از مولفه‌هایی که به آدم انگیزه می‌دهد برای کار، حقوق است. ولی من با حقوق شش، هفت میلیون، انگیزه‌ای برای کار کردن ندارم. به اکثر نیروهای خدماتی دو تا سه مدرسه تحویل می‌دهند و بهانه‌شان این است که نیرو نداریم. حالا شما نیرو ندارید من تنها با این حقوق ناچیز باید چیکار کنم؟ دو مدرسه بردارم؟ سه مدرسه بردارم؟ این طور که نمی‌شود. اگر این طور است بروم بازار آزاد کار کنم سود بیشتری میکنم. همشهریان اطلاعیه دادند کارگر ساده در بندرعباس ۱۲ میلیون حقوق دارد. از این طرف بروی در عسلویه کار کنی خودت همراه با ماشین حدود ۲۵ میلیون تومان حقوق ثابت می‌گیری.»
رستگار با اشاره به این که اگر با این حقوق بود، زندگی من نمی‌چرخید، می‌گوید: «من در این مدت شغل آزاد داشتم، گاهی مسافرکشی می‌کردم، چند وقتی ماشین اجاره دادم به شرکت‌های پتروشیمی و مدتی کار بیزینس املاک کردم. همسرم فخری نریمانی هم در خانه خیاطی می‌کند که دست‌تنگ نباشیم. هر کدام از دخترهایم از من تقاضاهایی دارند، یکی کفش می‌خواهد و یکی گوشواره. همیشه به آنها می‌گویم صبر کنند. بچه‌هایم میگویند تا کی صبر کنیم؟ از کجا پول جور میشود؟ آدم چقدر بماند و صبر کند وقتی پیشرفتی نیست؟ از دانشگاه آزاد واحد خنج برای تدریس و قبول مسئولیت دستیار آموزشی به من زنگ زدند و دعوتنامه فرستادند. اگر جایی برای پیشرفت من در آموزش و پرورش گراش نباشد، دیگر نمی‌مانم.»
رستگار چهره‌ی شناخته‌شده‌ای در روستای فداغ است. او در سال ۹۲ به عنوان منتخب مردم، عضو شورای چهارم فداغ بوده است و در شورای ورزشی هم فعالیت دارد. او مدرک داوری والیبال و داوری و مربی‌گری فوتبال دارد و به عنوان مربی به جوانان و نوجوانان، والیبال، فوتبال، فوتسال آموزش می‌دهد و در کنار این نیز مسئولیت برگزاری مسابقات دانش‌آموزی در مقطع ابتدایی نیز بر عهده داشته است.
رستگار نویسنده‌ی سه مقاله‌ی پژوهشی نیز است. یکی از این مقالات با موضوع دانش‌آموزان و آموزش و پرورش و دو مقاله‌ی دیگر با موضوع صنعت گردشگری است.
او در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: «این‌ها هیچ افتخاری برایم ندارد. همه برای این بوده که خودم پیشرفت کنم. دانشجوی دکتری بودن برای من افتخار نیست. ولی حالا که می‌بینم پیشرفتی در این مسیر نیست، جلو آن را میگیرم. من ترم آخر دکتری را ثبت نام نکردم. گفتم فایده ندارد. ۲۵ میلیون هزینه کنم برای چه؟»
باسلام
کاملا احساس شمارادرک می کنم خودم باهمین مسئله مواجه شدم فقط دکتری قبول شدم منصرف شدم ازادامه تحصیل دردکتری
بالیسانس وارد دانشگاه علوم پزشکی شدم بعنوان خدمه
چون شدید انیازبکارداشتم همسر م تصادف کرده بود وبادوفرزندقبول کردم بعد ازشد روانشناسی خوندم وبامعدل هیجده فارغ‌التحصیل شدم چقدرهزینه کارگاه دادم وکاروزی بمدت یکسال که مکمل تحصیل باشد ولی دریغ از تغییر شغل وپست میگویند نیرونداریم جات بزاریم بااینکه آلرژی شدیدبه مواد ضدعفونی پیدا کردم کمیسیون پزشکی نیز تایید کرده الان باسرفه های مکرروعذاب کارمیکنم دریغ از انسانیت فقط محل کارم جایی قراردادند کمترمواد مصرف کنم ولی بازم هرروز بامواد سرکار دارم، هزینه زندگی بعهده من هست واقعا بااین حقوق مدرک دیپلم خیلی سخت میگذرد حداقل مدرک قبول کنند مقداری اضافه میشود درحدسه میلیون وباعث رضایت خاطر که اگرچه بچه ها م سختی کشیدند به همراه من ازخیلی چیزها وتفریحات محروم شدیم بخاطرتحصیل نتیجه ای این تلاشها دلشته ولی دریغ ازمسلمانی
بسمه تعالی
قسم‌ب خون شهدا تک تک حرفای وزیر در مورد استخدامی و پرداخت حق حقوق دروغه من مدرک دارم بازدید میدانی کردم تمام بازنشسته استمرار زدن هنوز آموزش پرورش نیرو کم داره اینا توپ را ب حیاط همسایه میندازن کسیکه بازنشسته شد باید بره سرجاش نیروی جدید بیاد تمام در و پیکر سازمان آغشته به دروغه چرا بازنشستگان را نگهمیدارید؟ بزرگترین دورغ را اینا جلوی دوربین ها میگن واقعیت غیر ازین هست بازدید میدانی غیرازین است حق با اون همکار گیلانی بود که در آموزش پروش را گل گرفت
با سلام تلاش شما برای ادامه تحصیل قابل تحسین بوده ….ولی طبق تجربه ای که بنده دارم شما میتونید در آزمون استخدامی ماده ۲۸ آموزش وپرورش شرکت کنید ….و تا کنون باید این کار رو انجام میدادید…بدون منت کسی و با تلاش خودتون وارد چرخه آموزشی و معلمی در آموزش و پرورش میشدید
خدا چرا تو این مملکت اینقدر ما بدبختیم
در خصوص مطالب فوق چند نقد و نظر دارم ، اولا که رزومه تحصیلی جالبی ندارید تحصیل در سه مقطع شهریه پرداز آنهم درپیام نور و دانشگاه ازاد که با پرداخت شهریه میشود تا مقطع دکتری ادامه تحصیل داد انچنان آب وتابی ندارد و صرفا تحصیل در مقطع کارشناسی درپیام نور برای ایشان توجیه پذیر هست اگر سواد کافی را کسب کرده بود یقینا در مقاطع ارشد و دکتری در دانشگاه دولتی براحتی پذیرش میشد ، دوما از سال ۹۱ تا ۱۴۰۲ ازمون های استخدامی متعددی برگزار گردیده که مجموع نمره حضرت عالی نسبت به نفر اول پایینتر قرار گرفته و پذیرفته نشدید و این خود قرنینه بر نم دار بودن سواد شما حداقل درازمون کتبی است ، سوما اگر احساس میکنید حق شما بالاتر از جایگاهی است که درآن قرار دارید از شغل فعلی استعفا و درشغلی که فکر میکنید لیاقت آن را دارید شانس خود را ازمایش کنید ، در اخر هرچند تلاش شما ارزشمند است اما نباید آدرس غلط داد مشکل در ضعف علمی شما در قبولی درازمون های استخدامی است کاش کارنامه کتبی ازمون استخدامی خود را هم ضمیمه میکردید تا مشخص شود اشکال کار درکجاست،موفق باشید
تا حالا جایی هم آزمون دادی. نه
صدقه سر ملت و یک حقوق مفت مدرک گرفتی،، و فکر کردی باید کار مفت بدن.
اون کسی باید سر وصدا کنه که با وجود آسیب تو حادثه تروریستی و بمب گذاری سال ۸۷ تو شیراز، آسیب دید…. و با وجود درد و رنج و مشکلات دیگر از سوی اجتماع… جز مدرک……. چند تا آزمون داده و قبول شده،، اما حقش تضییع شده و هنوز به حقش نرسیده.
من در یک اداره کار میکنم که با مدرک کارشناسی نگهبان شدم یک فرزند شهید هم با من نگهبانی میداد با مدرک دیپلم ردی والا نمی‌دانم در عرض و سال چه طور این فرزند شهید فوق لیسانس گرفت ورفت وشد مسئول یک قسمت هنوزم دا م میخندم
به نظر اینجانب اگر کرامت انسانی و عزت همه اقشار در شغل و جایگاهی که هستند از لحاظ دریافت حقوق کافی و احترام و… محترم شمرده شود به این همه عطش برای به دست آوردن مدرک و نه بالا بردن سطح سواد و علم نیازی نخواهد بود.
هیچ جای دنیا این طور نیست.
این آقا اگر به اندازه کافی حقوق بگیرد دنبال تربیت فرزند، تفریح و زندگی شاد می روند نه اینکه مدام درس بخواند و مانند تشنه ای که آب شور می خورد تشنه تر شود و آخر هم به پوچی و نا امیدی برسد.
و کلی حرف ناگفته دیگر.
خیلی ناراحت کننده بود. بی عدالتی در دستگاههای اجرایی موج میزند. همکار سابق من با مدرک دیپلم که دانشگاه را هم نیمه کاره رها کرده راننده اداره بود حالا با سهمیه ایثارگری رسمی شده و گفته دیگه زیاد کار نمیکنم چون رسمی هستم و جدیدا هم براش ابلاغ زدند که به عنوان کارشناس به بخش اداری برود و مابقی واحدهای دانسگاهش را پاس کند و به عنوان کارشناس ادامه دهد. ایکاش مسئولان حواسشان بیشتر از منافعشان به خدا بود.
ان شاءالله با تدبیر آقای دکتر فرجی مشکل ایشان حل شود و تبدیل وضعیت و تغییر سمت به آموزشی یا ..دهند.
باتوجه به بحران نبود معلم بومی آموزش وپرورش فکری نمی‌خواهد بکند ؟
وای بر ما
من هم فوق لیسانس ریاضی محض دانشگاه فردوسی مشهد را دارم و الان بیکارم ووو
پدرم الان هرجا میشینه میگه اگه میخواهید پسرتان را نفرین کنید بگویید درس بخواند
سلام برادر واقعاااا درک می کنم .اما من اگه جای شما بودم با هرسختی ای که بود درسم را ادامه می دادم و مدرک دکتری را می گرفتم تا رو سیاهی بر زغال بماند .
منم دکتری دارم و اموزگار هستم .محکوم هستم که اموزگار باشم چون در تربیت معلم درس خواندم و استخدامی من با آموزگاری بوده .حال که می بینیم از درهای مختلف به نام آموزگاری وارد آموزش و پرورش می شوند ولی رنگ ابتدایی را نمی بینند و به مدارس متوسطه اول و دوم برای تدریس می روند یا در پست های مختلف مشغول به کار می شوند …..بماند و …
تحصیلی را رها نکن . توکل بر خدا
همین که سه تا بچه داره و هزینه های تحصیل خوش رو هم میده یعنی درآمدش خوبه، ضمنا آموزش و پرورش با توجه به کمبود نیرو ایشون رو حتما یا از طریق آزمون یا حق التدریس جذب میکنه، اینکه میگه مستخدم هستم غیرمنطقیه، شایدم مظلوم نمایی میکنه
اولین راه حل گرفتن یک وام و زدن باشگاه ورزشی می باشد اگر پول ،پارتی ،سهمیه نداری اصلا امید به استخدام نداشته باش کارهای پشت میزی راحت و پردرآمد فقط برای همین افراد است اگر جایی کارهای سخت و کم درآمد باشد به بقیه می رسد و انسان شکست نمی خورد مگر اینکه از درون ناامید و ناراضی از وضعیت خوبش شود و بعد از آن موفقیتها و خشنودی از وضعیت خویش سخت بدست می آید پس بدنبال دور کردن ناامیدی ها باش و اگر هزاران مانع جلوی پای شما ریختند آنها را کنار بزن شما همین الان از خیلی از جوانان جلوتر هستید و موفق تر.
سلام
منم فوق لیسانس هستم و ۷ سال هست که نگهبان اداره هستم، چندین دفعه درحواست داد م ولی دریغ از اقدام چون همه سلسله مراتب اداره مون تنگ نظر و حسود هستند.
خاک بر سر این سیستم اموزشی و مدیران نالایقش کشوری که روی نفت و گاز و معادن نشسته باید این وضعیت شهروندانش باشد
اف بر شما
الان حقوق مستخدم کمتر از معلم نیست
بعد مظلوم نمایی بد چیزیه…بارها آزمون برگذار شده خب اگه یکم زحمت میکشیدی قبول میشدی…
اینکه نمیشه چون دکتری داری پس باید استخدام بشی….خیلی از جوان‌ها همین امسال آزمون دادن و تلاش کردن و قبول شدن الآنم مشغول هستند...
مظلوم نمایی بزار کنار…
واقعا اگر دکتری تربیت بدنی داری باشگاه بزنی یا مربی باشگاه بشی حقوق ش خیلی بیشتر از کارمندی…
بهانه نیار…
تقصیر آمریکا هست اینا همش تقصیر آمریکاست!!!!! […]
من متن و حرف دل دیدگاه یک کاربر رو قبول دارم، طرف با پولی همه مدارک رو درو میکنه ادعا هم دارن
اگر ایشان در دکترای ورزش دانشگاه آزاد ادامه می دهد به احتمال زیاد واحد آزاد از شورای گسترش آموزش عالی مجوز دوره دکتری را ندارد چون راه اندازی دوره دکتری ورزش نیاز به حداقل دو استاد و دو دانشیار هست که در ایران پروفسور جهت ایجاد دوره دکتری کم است و ایشان مسیر اشتباه و حتی غیر قانونی را می رود!!
سلام من جانباز شیمیایی از خاش مدرک دکترا دارم زیردست لیسانس کارمی کنم دکتر صحرایی به جانبازان دفاع مقدس اهمیت نمی دهد رییس آموزش و پرورش خاش ایثارگر و جانباز شیمیایی نیست معاونان آموزش و پرورش خاش لیسانس است و کسی در مملکت نیست درحق جانباز شیمیایی با مدرک دکترا صبحت کنه
سلام من منوچهر شهنوازی فرزندم جانباز شیمیایی دارای مدرک کارشناسی تربیت بدنی قهرمان مونا هستم من آموزش و پرورش شهرستان خاش برای خرید خدمت و استخدام پذیرش نمی کند آموزش و پرورش خاش پارتی بازی می کند افراد غیر قانونی خرید خدمت استخدام می‌کند به داد فرزندان جانباز شیمیایی برسید با احترام منوچهر شهنوازی
بنده بعنوان دبیری که ۳۳ سال با مدرک فوق لیسانس در آموزش و پرورش بی وقفه کار کردم و عشق خیلی زیادی هم به تدریس و کارم داشتم و زندگی ام رو وقف کارم کردم اما در آخر چیزی جز فقر و پشیمانی عایدم نشده و با حقوقی که کفاف یک هفته رو هم نمیده، پارسال بازنشسته شدم، نظرم دلسوزانه اینه که به هیچ وجه به آموزش و پرورش نرید و خودتون رو یک عمر گرفتار اجحاف و تبعیض و فقر و قدر‌ناشناسی آن نکنید. استخدام در آموزش و پرورش و معلمی اشتباه محض است.
من در اداره ای غیر اموزش پرورش کار میکنم با مدرک کارشناسی ارشد مرتبط ۲۰ سال سابقه کار مرتبط بالاترین رتبه و از قضا بالاترین حقوق من میگیرم اما در پایین ترین رده کار میکنم پایبن تر از من هیچ کسی نیست هیچ اختیاری ندارم فقط باید بگویم چشم. پایان نامه ارشد مرتبط با ۴ مقاله مرتبط و چاپ در یک مجله انگلیسی زبان. بک نسخه ان هم در یک مجله المانی چاپ شده همه جا استاد و دانشجو دنبال مجله میگردن مجله المانی چقد التماس کرد تا استاد راهنمای من راضی شد مقاله را چاپ کند هیچ پولی هم از ما نگرفت. حتی مقاله ام توسط کارگزینی برای ارتقا گروه و رتبه پذیرفته نشد و گفتن با توجه به نوع استخدامی شما نمیتوانیم.
چه داستان تلخی بود.
ان‌شاءالله با این خبر شما، صداش به گوش مسئولین برسه
دوست عزیز از کی توقع چی داری قهرمان ملی که مدال طلا آورده مستاجره بعد شما انتظار داری به شما رسیدگی کنن اشتباه کردی باید بسیجی میشدی وبعد نظامی سپاه زندگیت روبه راه بود فقط به قدرت نظامی اهمیت میدن
اقتصادی فرهنگی روابط در الویت آخر اگه وقت بشه امیدواریم که درست بشه اگه بشه
لطفا به گوش ایشان برسانید بخشنامه تبدیل وضعیت نیروهای خدماتی آمده است لطفا صبر کن و پیگیر باشید نکند درست زمانی که بخشنامه تغییر وضعیت آمده نا امید شوید و استعفا دهید . این مطلب را از نیروهای خدماتی در شیراز شنیدم . پیگیری کنید آن شا الله درست میشه .
با سلام و احترام ،بنده نیز همدرد شما هستم از وقت و هزینه و خانواده ام گذشتم تا در تشکیلات مزخرف آموزش و پرورش پیشرفت کنم ولی…،متاسفم با این دیدگاهی که به نیروهای خدماتی در این وزارتخانه می شود عمر و سرمایه زندگی را در این زمینه گذاشتیم ولی افسوس،حالم از این تشکیلات مزخرف به هم می خوره،شما هنوز اول راهی برو دنبال زندگیت من ۲۸سال عمرم در این راه تلف شد.
ایشون با این مدارج دانشگاهی کافی بود در آزمون استخدامی شرکت می کردند کاری که من و بسیاری از همدوره ای های دانشگاهیم انجام دادیم و قبول شدیم نه به کسی انتقاد و التماس کردیم و نه منت کسی برای این که لطفی بهمون کرده باشه سرمونه. هنوز هم دیر نیست آزمون استخدامی رو امتحان کنن
سلام آموزش وپرورش گداخونه اس برادرفقط وزارتخانه اش یکم مثل انسان حق وحقوقشون برقراره رده های پایینترازوزارتخانه برورنگ وروشونونگاه کن ازگشنگی زرده رنگشون ولی باسیلی صورتشونوسرخ نگه میدارن من تووزارتخانه بودم همه چی خداروشکرجای خودش بوداضافه کارمعیشتی رفاهی به لطف احمدی نژادملعون تعدیل شدیم امدیم مناطق اوج فاجعه وتبعیض رودیدم
سلام تبعیض وبی عدالتی بیداد میکنه واین برای یک حکومت اسلامی خیلی بده قانون ایثارگران قانون بدی بودو رستم اجرا نشد طرف با یکسال کار غیر دائم تبدیل وضعیت شد فقط بخاطر اینکه پدرش چند ماه جبهه بود یا طرف بخاطر برادر شهید بودن استخدام شد این ظلم بزرگی بود آخه فرزند شهید و خود جانباز جای بحث نداره اونم به شرط شایستگی در سمت تبدیل شده وشهدا قطعا به گردن همه ما حق دارن امااینکه یک شهید ویا ایثارگر باعث بشه چند نفر از یک خانواده در یک اداره رسمی بشن قطعا مورد رضایت شهید هم نیست وبا هدف ایثارگر هم منافات داره بنده با ۱۷ سال سابقه وداشتن مرتبط هنوز برای پیمانکار ظالم حمالی میکنم وپدرم هم ۱۶ سال از بهترین روزهای زندگیش را در ۵۰۰متری زیر کوه کار کرده ودرمقابل تقاضای برای اعزام به جبهه گفتند اینجا هم جبهه اقتصادی است خطرش هم بیشتر از جبهه حالا من باید بت این سابقه شرکتی باشم وهمکار کمتر از یکسال سابقه کارم رسمی
مشکل این بنده خدا نیست مشکل این هست که اومدن دانشگاه رو پولی کردن و هر کی پول داد بهش مدرک دادن وقتی سیستم بهره وریش براساس کارکرد افراد نباشه تهش همینه دانشگاه آزاد پیام شبانه و نورغیر انتفاعی و… همه و همه درست شدن. تا با عطش مردم مظلوم برای مدرک کاسبی کنند حالا هم وضعیت شده این که همه یک کاغذ دستشونه و مدعی تضییع حقوق شون هستند
الآن کاغذ بدست هایی که مثلا لیسانس حقوق از دانشگاه شنگول اباد و… دارن فشار به مجلس با رای حداقلی آوردن و آنها هم قانون تسهیل رو مصوب کردن که هر کی لیسانس حقوق داره با یک آزمون در حد نهضت سواد آموزی میشه وکیل و سردفتر و کارشناس رسمی دادگستری
حالا شما فکر کردی چخبره
سلام دوست عزیز
شرط ورود به آ. پ داشتن دکتری یا پروفسوری نیست بلکه جذب از طریق آزمون سراسری است نه راه دیگری چه بسا خیلی ها الان با مدرک فوق دیپلم هم معلم هستند شما در ارزیابی صلاحیت دبیر شدن رو ندارید نه بخاطر سوادتون
به این عوامل توجه کنید
۱_ فن بیان
۲_ توانایی حل مسائل (چالش)
۳_ مدیریت کلاس
۴_ رهبری
۵_ سعه صدر
۶_ پرستیژ
و…….
ارزیاب ها به همه مسائل توجه میکنند
من هم دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک هستم بارها ازمون دادم و قبول شدم ولی قبول نهایی نشدم. نه گلایه دارم نه شکایت کردم
با توجه به رزومه تحصیلی یتان شما از سطح سواد پایینی برخوردار هستید
چند مقاله بین‌المللی دارید؟
چند مقاله در ژورنال های داخلی دارید؟
دانشگاه شما در کدام رنکینگ قرار دارد؟
با کدام نشریات داخلی و خارجی همکاری علمی دارید؟
سابقه تألیف کتاب دارید؟
و…….
دکتری فقط مدرک نیست سواد است که شما ندارید
با سلام. اخوی با نظر اون دوست دکتری مکانیک کاملا” موافقم. ما دهه ۷۰ ارشد گرفتیم الان جلوی ارتقامون رو گرفتند ولی متاسفانه از اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ هر چی خدماتی و آبدارچی داشتیم ارشد و دکتری گرفتن و سازمان‌های کلان کشور رو به لجن کشیدند، چرا که بدبختانه مدرک دارند و شخصیت و ژن در همون شنل پایین است. در واقع تحصیلات عالی باید در سن ۱۸ سالگی و جوانی در شما شروع بشود تا شخصیتتان شکل بگیرد و نیز در سن بالا اگر تحصیل کردید اشکال ندارد به شرط اینکه واقعا” نابغه باشید و نه با خر خوانی و زحمت!!!!! که این درس دو ریال ارزش ندارد و فقط جیبتان را خالی می کنند.با احترام
سلام،خداقوت بهتون میگم، همه آدم ها با امید پیشرفت زندگی میکنند،داخل ایران هرچقدر بی سواد تر باشی برد زندگی بیشتر باهات، هرچند تحصیلات باعث میشه چشم و گوشت باز بشه الخصوص در این دوره زمونه، مدرکم ارشد با چند سال سابقه در آموزش و پرورش، اما به جای به کار گرفتن نیروهای غیر دولتی سرباز معلم میخوان بگیرن و معلم بازنشسته که جای استراحت کردن باید بیاد مدرسه،دعوت به همکاری شدن، هرساله به امید سال قبل گذشته نه حقوق درستی،نه ارزش و احترامی به معلم،درکل هیچی، کشورهای دیگه علاوه بر احترام به هرفرد، به مدرک اون شخص هم احترام میزارن که فرد مفیدی برای کشورشون، اما در ایران انگیزه پیشرفت و ازت میگیرن….
باسلام….من اطلاع دارم در اداره ای همه نیروهای خدماتیش رفتن لیسانس و فوق لبسانس گرفتن نمیدونم چطوری از کجا..همشون هم تغییر شغل و پست میخوان…اداره هم میگه بابا ما شما رو برای خدمات گرفتیم….بیشتر دانشگاهها الان فقط پول میگیرن مدرک میدن ….