هفت‌برکه: رضا زمانی هنرآموز هنرستان کار و دانش منفرد که دو سال در دوران کرونا ترک تحصیل کرده بود، در بازگشت به مدرسه توانست مقام اول استانی را در المپیاد مهارت رشته کابینت‌سازی به دست آورد.
رضا در گفتگوی با هفت‌برکه خیلی ساده از موفقیت‌اش می‌گوید: «رفتم مسابقه شیراز مسابقه دادم و اول شدم.» اما قصه رضا زمانی متولد ۱۳۸۴ پیچ و تاب بیشتری دارد. او در دوره کرونا کلاس دهم هنرستان را ترک کرد و در کابینت‌سازی علی‌اکبر حامل مشغول کار شد. رضا حالا دانش‌آموز کلاس دوازدهم رشته تاسیسات در هنرستان شهید منفرد است و امیدوارم است تا جایی که بتواند به درس ادامه دهد و بعد در یک شغل فنی مشغول کار شود.
اسد محبی مدیر فنی و حرفه‌ای گراش و مربی رشته تاسیسات هنرستان می‌گوید: «در سال‌های قبل بچه‌هایی از لار و اوز شرکت کرده بودند و در المپیاد موفقیت‌هایی داشته‌اند. اما تا جایی که من به یاد دارم این اولین‌بار است که کسی از گراش در المپیاد مهارت به مسابقه کشوری راه پیدا می‌کند. اگر رضا زمانی بتواند با همین مهارت در مسابقات کشوری هم شرکت کند می‌تواند به مسابقه بین‌المللی اعزام شود.»
رضا دلیل انتخاب رشته تاسیسات را علاقه به کار فنی می‌داند و می‌گوید: «وقتی به مدرسه برگشتم آقای محبی المپیاد را معرفی کرد، امتحان دادم و اول شدم. در کل به کار فنی علاقه دارم حالا یا در آینده همان رشته خودم تاسیسات را ادامه می‌دهم یا هم کابینت‌سازی را. هرجا موفق‌تر بودم همان را ادامه می‌دهم، البته با توجه به اینکه در تاسیسات مدرک دارم و تعمیرات کولر و کارهای تاسیساتی دیگر هم تخصص دارم شاید همین را ادامه دادم. برای رشته‌های نظری هم می‌توانستم وارد شوم و درس بخوانم ولی با توجه به اینکه علاقمندی‌ام به کار فنی بود ترجیح دادم وارد کاردانش و رشته تاسیسات شوم.»
رضا سختی‌های کار کابینت‌سازی را با یک خاطره از کارفرمای خود تعریف می‌کند و می‌گوید: «دوسال در کابینت‌سازی ماندم ولی به خاطر اینکه درآمد درست و حسابی نداشت به مدرسه برگشتم، نمی‌دانم شاید برای استادکار درآمد خوبی داشته باشد ولی برای من نه، از طرفی باید با صاحب‌خانه و مشتری هم کل‌کل می‌کردم و اعصاب خردی‌اش بیشتر بود، برای همین تصمیم گرفتم دوباره به مدرسه برگردم و درس را ادامه بدهم. آقای حامل همیشه می‌گفت دلیل این که کچل شدم همین اتفاقات، فکر و درگیری‌های ذهنی کار است. مثلا می‌رفتم سرساختمان کار را برای مشتری انجام می‌دادیم، بازدید انجام می‌داد و می‌گفت نه اینجای کار را خوشم نیامد و راضی نیستم، دوباره باید چند روز معطل همان بخش می‌شدیم و در نهایت هم پولی نمی‌داد و کلی زمان می‌برد تا تسویه انجام شود. برای همین تصمیم گرفتم موقت از کابینت‌سازی خارج شوم و به مدرسه برگردم.»
رضا علاوه بر کار کابینت در مشاغل دیگری هم فعالیت داشته اما علاقه خود را به کار فنی بیشتر می‌داند: «مدتی در سوپری و میوه‌فروشی هم بودم ولی علاقه من به جدا کردن سیب و گوجه نیست و کار فنی را دوست دارم، ولی در حال حاضر چون صبح تا ظهر را مدرسه هستم و عصر هم که هوا زود تاریک می‌شود فعلا نمی‌توانم جایی مشغول باشم البته که حقوق درست و حسابی هم نمی‌دهند، دلم می‌خواهد الان کار هم انجام بدهم ولی حقوق درست پرداخت نمی‌شود با این شرایط و فعلا می‌خواهم درس را تمام کنم.»
رضا اعتقاد دارد هر چقدر در زندگی برای هدفت تلاش کنی ثمره آن را هم می‌یبنی، او می‌گوید: «یک کلاس ۱۵ نفره هستیم ولی بعضی وقت‌ها ۴ نفر سرکلاسیم و بعضی وقت‌ها هم ۱۵ نفر، بستگی دارد آن روز چقدر سرحال باشیم و از خواب بزنیم و به مدرسه برویم. امسال تصمیم دارم درسم را تمام کنم، باید امتحانات دوسال ترک تحصیلی را هم بدهم و برای ادامه تحصیل هم قصدش را دارم چون از سربازی هم معاف هستم. تا جایی که بتوانم دفتری بزنم و به موفقیتی برسم که رو پای خودم بایستم.»
او در مورد ترجیح بین کار و تحصیل می‌گوید: «تنها با مادرم زندگی می‌کنم و از سربازی معافم، مادرم برای آن دو سال ترک تحصیلی هم مخالفتی نداشت و می‌گفت هر طور که خودت صلاح می‌دانی مسیرت را ادامه بده، چون در دو سال بیکار هم نبودم و دنبال توانایی خودم رفتم. هر چقدر تلاش کنیم، ثمره کار را هم می‌بینیم، بیشتر تلاش کنی موفق‌تری، کمتر تلاش کنی هم طبق همان تلاش نتیجه خواهی گرفت.»
زمانی در پاسخ به این سوال که آیا به دوستانت شیرینی پیروزی هم دادی با خنده می‌گوید: «من برای شیرینی و کباب خوردن تنهایی اقدام می‌کنم و کسی را همراه نمی‌برم، اما این اولین بار نبود که من در رشته‌ای مقام کسب می‌کنم، دوستانم و خانواده به این موضوع عادت دارند، در ورزش هم فعالیت دارم و MMA و مبارزه ترکیبی کار می‌کردم و مقام هم داشتم دیگر برایشان عادی شده. البته اهل بحث و دعوا نیستم، سرم را پایین می‌اندازم و مسیر زندگی خودم را می‌روم و کاری به کار کسی ندارم.»
رضا که همچنان طنز بر صحبت‌هایش غالب است دلیل انتخاب رشته چون MMA را هیجان می‌داند و می‌گوید: «MMA هیجان خیلی زیادی داشت و من هم در ورزش دنبال تخلیه هیجان بودم آن را انتخاب کردم، مثلا یهویی یک مشت به دماغت می‌خورد و خیلی باحال بود، ولی به خاطر آسیبی که چندجا به بدنم وارد شد دیگر نتوانستم دنبال کنم.»
رضا زمانی مورد نحوه برگذاری مسابقه المپیاد مهارت می‌گوید: «سطح مسابقات اصلا خوب نبود و از دستگاه‌ها و جنس بی کیفیت استفاده شده بود، در مسابقه قرار بود یک کمد ۳۰×۴۵ یا سایز دیگر درست کنم و زیر نظر استادکار این را انجام دهیم، عده‌ای اصلا نتوانستند درست کنند، عده‌ای هم ظریف کاری لازم را در کار نداشتند، چون در دوسالی که پیش آقای حامل بودم خودم استادکار بودم خیلی دستم به کار بود و درست کردن این کمد برای من کاری نداشت، خیلی راحت توانستم انجام دهم. اما معیارهای دیگری هم داشت مثلا در ۵ ساعت زمان چقدر سرعت عمل داشته باشی، دور ریزکار چقدر بوده، آیا چوبی که به صورت دورریز اضافه مانده مجدد برای کار دیگری قابل استفاده است یا نه همه این‌ها برای مقام‌آوری و امتیازدهی موثر بود.»
این هنرآموز موفق قرار است هفته بعد برای تمرین مسابقات کشور عازم شیراز شود، او در خصوص مسابقات کشوری به هفت‌برکه گفت:«برای مسابقات کشوری هم حتما می‌روم و برای تمرین هم قرار است هفته آینده به شیراز بروم، برای تامین هزینه دوره تمرین و مسابقات با مشکل مواجه هستم که فرمانداری و سپاه قول داده‌اند که از طریق خیر بتوانند در این بخش کمک کنند اگر ندادند هم خودم جور می‌کنم و می‌روم. حدودا یک ماه و نیم دیگر مسابقات کشوری است ولی هنوز تاریخ دقیق مشخص نیست.»
هفته گذشته فرمانداری شهرستان گراش از رضا زمانی برای این مقام‌آوری تقدیر کرد.
