هفت برکه: «چه وضعشه خانم! صدای گریه بچهات مراسم رو بهم زد، شما که این شرایط رو داری خونه بمون لطفا.» «مگه تو مسئولیت تربیت دینی و اجتماعی این بچه رو به عهده نداری؟ چرا بچهت رو نمیبری مراسم؟» «مامان من گرسنمه، حوصلهم سررفت، من خوابم میآد» «سمت خواهران رعایت کنید، سروصدا زیاده»«اینجا هوا گرمه، مسئولیت اینجا با کیه؟»«یک جا تکیه برام پیدا کن مادر، کمر و پام نمیذاره وسط مجلس بشینم.» «صف رو ببین، اونجا، اونجا، بابا رو ببین داره زنجیر میزنه.» «خانم مگه اومدی تماشا، این چه جور عزاداری کردنه؟» «سمت خانمها چرا این قدر آشغال ریخته؟ اومدید عزاداری یا این که میخواهید به دیگران زحمت بدید؟»
قصه عزاداری دهه اول محرم برای زنان و دختران قصهای متفاوت از مردان است. آنان در مرکز عزاداری نیستند و در حاشیه مراسم نقشی برایشان تعریف شده است. هر چند از گذشته روضههای خانگی محل اصلی عزاداری زنان بوده است اما آنان در هیاتها نیز حضور محسوسی دارند که کمتر به آن پرداخته میشود و خیلی از اوقات نیز این حضور همراه با انتقاد همراه میشود.
مریم نوبهار در این گزارش تصویری، عزاداری را از زاویه دید زنان به تصویر کشیده است. زاویه دیدی که متفاوت و قابل تامل است.