هفت‌برکه: نمایش «پی دو»، یک روایت مدرن و تئاتری از داستان ضحاک شاهنامه، موضوع نشست پانزدهم تماشا بود.
«پی دو» P2 نوشته‌ی عباس جمالی است که با کارگردانی و طراحی مرتضی میرمنتظمی و بازیگرانی چون عباس جمالی، آزاده صمدی، احسان کرمی و حسین امیدی در سالن حافظ اجرا شده و نامزد دریافت جایزه بهترین نمایش، بهترین متن و بهترین طراحی صحنه در سی و دومین جشنواره بین الملی تیاتر فجر شده بود. فیلم این نمایش در پانزدهمین نشست تماشا، چهارشنبه ۲۵ خردادماه ۱۴۰۱در موسسه هفت‌برکه از طرف انجمن نمایش گراش پخش و نقد و بررسی شد.
محمد خواجه‌پور، کارشناس زبان و ادبیات فارسی و مدیر رسانه‌های هفت‌برکه، از زاویه‌ی «بازآفرینی خلاقانه‌ی روایت‌های کهن» به نقد و بررسی نمایش وارد شد. او ارتباطات بین‌متنی این نمایش و متون اوستایی و شاهنامه و همچنین دو متن بازخوانیِ شاملو از شخصیت ضحاک و نمایشنامه‌ی «شب هزار و یکم» از بهرام بیضایی را توضیح داد و نمایشنامه‌ی «پی دو» را به دلیل استفاده‌ی خلاقانه از متون گذشته و بازآفرینی آن برای مخاطبان امروزی قابل ستایش دانست. البته به عقیده‌ی او، این نمایش بیشتر از این که متکی به متن صرف باشد، متکی به اجرای فیزیکی و فرمی بود. این خصوصیت، در کنار خصوصیت‌های مهم دیگری همچون همانندسازی وضعیت تاریخی با وضعیت کنونی، استفاده از زبان روزمره و طنزآلود، و طراحی صحنه و نور و صدای چشمگیر، از عمده دلایل جذابیت این نمایش بودند؛ نمایشی سیاه، که در آن تمام عواملی که می‌توانست موثر و عامل تغییر باشد، با نقد و تمسخر کنار گذاشته می‌شد. به گفته‌ی خواجه‌پور، «نمایش در مورد پایان دوره‌ی ضحاک نیست. سوال نمایش این است که چرا حکومت او هزار طول کشید.»
انجمن نمایش گراش جلسات «تماشا» را چهارشنبه‌ها دو هفته یک‌بار برگزار می‌شود، و در دوره‌ی جدید، نقد و بررسی هفت تراژدی را در برنامه دارد. درباره‌ی این برنامه می‌توانید در این صفحه بیشتر بخوانید.
