هفت‌برکه: این را همه گراشی‌ها قبول دارد که بخش عمده رونق و پیشرفت شهر گراش حاصل تلاش خیرین، نیک‌اندیشان و سرمایه‌هایی است که از کشورهای حوزه خلیج فارس وارد این شهر می‌شود. یکی از خیرین بنام شهرمان در آخرین روز سفر یک هفته‌ای خود به گراش، دیدگاه‌های خود را در یک فایل واتساپی منتشر کرده بود که می‌تواند چراغی برای برنامه‌ریزی آینده گراش باشد.
او در این پیام اشاره می‌کند: « در این مدت کوتاهی که در گراش بودم و با برخی دوستان دیدار کردم چیزی که مشاهده کردم و کمبودهایی به نظرم آمد خدمت شما و بقیه بزرگوان و خدمتکاران شهر عرض می‌کنم که می‌خواهیم گراش و ایران پیشرفت کند.»
یک خیر گراشی: اولین چیزی که توجه من را جلب کرد این بود که در گراش فقر «فرهنگ کار» وجود دارد. آقا، خانم باید بدانند که باید کار و تلاش کنند. دوم این که به جای رقابت در پروژه‌های مختلف بیاید با هم همکاری کنیم، کمبودهای شهر را اولویت‌بندی کنیم و با کمک همدیگر مشکلات را برطرف کنیم.
گروهی می‌گویند ما مسکن می‌خواهیم، گروهی صندوق خیریه دارند که درخواست دارند آرد، برنج و .. به مردم بدهند، گروه دیگر می‌گویند محیط زیست مهم است، مسئولین دانشگاه علوم پزشکی می‌گویند دستگاه و مکان کم است یا تجهیزات لازم داریم، عده‌ای می‌گویند مکان تفریحی لازم داریم و جایی مثل چک‌چک را به مکانی تفریحی تبدیل کنیم و آبشار درست کنیم. دیگری می‌گفت زمین بزرگی لازم داریم که درخت‌کاری و جنگل درست کنیم.
همه این‌ها خوب است و اگر این افرادی که برای گراش دلسوز هستند دور هم جمع شوند و از خر شیطان بیاند پایین به جای اینکه همدیگر را تخریب کنند به همدیگر کمک کنند.
اگر یک نفر می‌خواهد ساختمانی بسازد و کار واجبی نیست بنشینیم با هم حرف بزنیم شاید آن‌ها بتوانند ما را توجیه کنند که کار واجب است. مسکن، بیمارستان، توسعه دانشگاه، دستگاه پزشکی و مکان تفریحی از واجبات شهر است ولی نه با تخریب همدیگر که نه پروژه من واجب‌تر است و پروژه دیگران عیب دارد.
افرادی که خیر هستند و توان کمک و علاقه دارند معدود و انگشت‌شمار است، توان شخصی حتی در حد شیخ احمد انصاری هم محدود است. خیلی کارها است که باید دولت انجام دهد. دولت از ما سواستفاده می‌کند وقتی می‌بیند که خیرین در منطقه پول می‌دهند و می‌گویند پس ما هم مجبورشان کنیم که خودشان کار خود را انجام دهند.
مهمترین چیز به نظر من این است که برای پیشرفت گراش، پروژه‌های شهر را اول اولویت‌بندی و بعد با همکاری هم اجرا کنیم.
سلام واقعیت همین است بایدکارگروه تشکیل بشه که درآن خیرین وجوانان نخبه حضورداشته باشن.احسنت.