شعارهای فراتر از انتظارات مردم

هفت‌برکه – حسین عالمی: مردم برای آینده‌ی شهر نه دنبال رویاپردازی اند و نه انتظارات عجیب و غریب دارند. گوششان پُر از شعار است. به جای شعار، انتظار دارند برنامه‌ای مشخص به آنها داده شود که گویای واقعیت‌ها باشد، نه خیال پردازی برای آینده‌ی شهر. خیال پردازی‌هایی که گاهی در گفتار شورانشینان به حکایت «سنگ بزرگ نشانه‌ی  نزدن است» می‌ماند.

در شروع کار شورا، این شعار‌ها سر زبان‌ها می‌افتد و شورای شهر هم جدای از این شعار‌ها نیست. با  این  حال وقتی پای حرف‌های مردم می‌نشینی، انتظاراتشان از شورای شهر به اندازه شعار‌های رویاپردازانه‌ای که بیان شد و می‌شود، عجیب و دور از تحقق  نیست. اشتغال، مسکن ارزان و شعارهایی از این قبیل که دولت‌های قبل نیز درمانده‌ی این شعارها بودند، در قبای شورا نیست.

مردم چهار تا خیابان درست و حسابی می‌خواهند. بیزار از رفت وآمد‌های اضافی به شهرداری اند و انتظار روی خوش برای پاسخ گویی را دارند. شهرسازی اش را با اصولش می‌خواهند، نه با شهرفروشی لجام گسیخته اش. فضایی دلنشین و سالم از سیما و منظر شهر می‌خواهند، نه آرامشی که گمشده است؛ و مهم‌تر از همه حقوق شهروندی شان را می‌خواهند بدون رانت‌ها و لابی ها.

بدون شک نقش پارلمان شهری در حل‌وفصل این امور و نظارت بر سامان دهی آن، سنگ بنای اصلی در شهرگردانی است. اعضای شورای شهر در سیاست گذاری‌های شهری نقش اساسی دارند که اگر این نقش به خوبی ایفا شود، فاصله بین مردم و شهرداری کم خواهد شد و رضایتمندی بیشتر.

این قصه بین شورا، شهرداری و شهروندان با آمدن چپ‌ها و رفتن راست‌ها و برعکس، یا آمدن و رفتن گروهی انقلابی و جهادی، در انتظارات مردم چندان تغییری ایجاد نمی‌کند؛ زیرا نه شورای شهر جای سیاست بازی است و نه مردم انتظاری سیاسی از آنها دارند. همین قدر که خرج از جیب شهروندان به نفع شهر و محقق شدن مطالبات شهروندان باشد، مردم راضی اند.