بستن

مهندس نوروزی پیشگام حضور گراشی‌ها در انتخابات مجلس

هفت‌برکه: مهندس محمود نوروزی نخستین نامزد گراشیِ انتخابات مجلس شورای اسلامی بود که راه را برای نامزدها و نمایندگان بعدی باز کرد. او در مجلس سوم با نظر تعدادی از معتمدان گراش نامزد انتخابات شد. سال ۱۳۸۵ از او خواستیم که تجربه‌ی خود را از نامزدی انتخابات بنویسد. نوشته‌ی او در شماره سوم نشریه صحبت‌نو ویژه گراش منتشر شد.

هنوز در گوشه‌هایی از حوزه انتخابیه دیوارنوشته‌های «رای ما، مهندس نوروزی» دیده می‌شود. ۱۰ مرداد ۱۴۰۰ مهندس نوروزی در سن ۶۴ سالگی درگذشت.

 

 

گفته‌ها و ناگفته‌هایی از مهندس محمود نوروزی

بسمه تعالی

یادم می‌آید از روزهای قبل از انقلاب که یک کمیته ۲۶ نفره در مدرسه علمیه تشکیل شده بود و همه‌ی اعضای آن از بزرگان و معتمدین، مومنین و روشن‌فکران انقلابی جهت خدمتگزاری به مردم بودند. در اوج انقلاب و روزهای پایانی رژیم سابق ادارات مختلف شهر به هم ریخته بود و هیچ‌گونه نظمی برقرار نبود. آن شورای ۲۶ نفره جای خالی همه‌ی ادارات را  پر کرده از شهرداری تا درمانگاه، آتش‌نشانی، نظم و انتظامات و برقراری امنیت و حتی نظافت شهر را به عهده گرفته بود و تا ماه‌ها بعد از پیروزی انقلاب فعالیت‌های این شورا ادامه داشت.

متاسفانه هنوز پایه‌های نظام جمهوری اسلامی استحکام کامل نیافته بود که جنگ صدام جنایتکار با حمایت تمام قدرت‌ها به ایران تحمیل شد. امام خمینی(ره) با درایت و رهبری منحصر بفرد خود با یاری و هدایت خداوند و اطاعت امت از ایشان و  بسیج مردم با تمام قوا جنگ را مهار کرده و پایه‌های نظام مستحکم شد. در نیمه دوم سال ۶۶ که هنوز شعله‌های جنگ زبانه می‌کشید و مصادف با پایان دوره دوم مجلس شورای اسلامی بود، مردم و مسئولین علاوه بر دغدغه‌ی جنگ همیشه به فکر خدمت کشور و پیشرفت آن نیز بودند. البته همشهریان گراشی‌ هم از این مسئله غافل نبودند و از روزهای اول انقلاب همگی به دنبال راهی برای خدمت بیشتر و میدان و عمل و قدم‌های بلندتر و اساسی‌تر بودند.

جای خالی این امکانات برای آنها رنج‌آور بود و به دنبال راهی بودند تا هم خود در عرصه‌ی تصمیم‌گیری‌ها سهیم باشند و هم از نیروهای موجود و استعدادهای بالقوه آنها استفاده بهتری ‌شود. لذا نتیجه‌گیری می‌شد اگر بتوانیم یک نفر را به نمایندگی مجلس انتخاب نماییم راه‌حل مناسبی است. می‌توان سطح فعالیت‌ها را از شهر به منطقه ارتقا داده و در پیشرفت زادگاه‌مان  هم نقش فعالتری را به عهده بگیریم. به همین دلیل بحث داغ انتخابات در مجالس و محافل بالا گرفت و همگی روی این موضوع به اتفاق نظر رسیدند و موضوع را به‌صورت جدی پیگیری می‌کردند.

اینجانب که طبق معمول از سال ۶۵ در شرکت نفت به صورت اقماری (دو هفته کار و دو هفته استراحت) مشغول بودم در منطقه جم و دیر کنگان انجام وظیفه می‌کردم و ایام استراحت از مسیر شیراز به گراش می‌آمدم. در یکی از سفرها که احتمالاً در آبان یا آذرماه سال ۶۶ در شیراز به منزل اخوی‌ام حاج احمد رفته بودم، ایشان به من خبر دادند که جمعی از دوستان و بزرگان شهر جلساتی داشته‌اند و تصمیم‌گیری نموده‌اند که حتماً در دوره‌ی سوم مجلس که انتخابات آن در فروردین ۱۳۶۷ خواهد بود از گراش کاندیدایی داشته باشیم و پیشنهاد کرده‌اند که شما را به عنوان کاندیدا مطرح نمایند.

این خبر واقعاً برای من غافلگیر کننده بود، نمی‌دانستم که چه باید کرد. از طرفی من خود جزو پیشگامان این فکر بودم که می‌باید روزی وارد این میدان شویم و حاصل سال‌ها همفکری و رایزنی داشت به واقعیت نزدیک می‌شد و لازم بود در این سطح فعالیت شروع شود و دیگر جایی برای تأمل و درنگ نمانده بود. از طرفی خود را برای چنین موضوعی آماده نکرده بودم. اینک می‌باید تصمیم می‌گرفتم که قبول کنم و یا با دلایلی این مسئولیت را رد نمایم. به هرحال تصمیم‌گیری در این شرایط خیلی مشکل بود. چند روزی از حضورم در گراش می‌گذشت که یکی از دوستان اعلام نمودند که به همراه تعدادی دیگر امشب در منزل شما جلسه‌ای در همین رابطه خواهیم داشت.

آقایان حاج زینل خواجه‌زاده، حاج مرتضی فانی‌لاری، حاج امان‌‌الله وقارفرد، حاج اسماعیل اسماعیل‌نژاد، حاج احمد درویشی، حاج غلامرضا شاکری، حاج عباس جهانبانی و ….. (که البته اسامی دقیق در خاطرم نمانده و کم یا زیادی اگر بود امید بخشش دارم) به منزل تشریف آوردند و اطراف موضوع بحث زیادی انجام شد و یا این استدلال که بلاخره می‌باید یک‌نفر پیشقدم شده و این سد را بشکند و لازم است فعالیت را شروع کنیم حتی نتیجه‌ی آن ضعیف شود، لذا راهی جز قبول موضوع برای بنده باقی نمانده بود. قرار و مدارهای اولیه گذاشته شد و خود را برای یک دوره فعالیت جدی و سخت آماده نمودم.

بعد از آن شب جلسات جهت برنامه‌ریزی‌ها آغاز شد و اعضاء ستاد انتخابات معین شدند که به شرح زیر بودند.

۱- جناب آقای حاج سید عباس جهانبانی/رئیس ستاد

۲- جناب آقای خلیل عالمی/ معاون ستاد

۳- جناب آقای ابراهیم مهروری/ مسئول تبلیغات

۴- جناب آقای محمود غفاری/دبیر ستاد

۵- مرحوم حاج محمد فقیر / مسئول تدارکات

۶- حاج امان‌الله وقارفرد- حاج مرتضی فانی‌لاری- حاج زینل خواجه‌زاده/ مسئول امور مالی

۷ – جناب آقای غلامحسین رسولی‌نژاد/ رابط ستاد

منزلی هم که متعلق به جناب آقای حاج اسد فانی‌لاری بود به عنوان مرکز ستاد معین شد.

اینجانب با توجه به سنگینی کار جهت حضور کامل با گرفتن یک ماه مرخصی استحقاقی و یک مرخصی بدون حقوق در دو ماه آخر به صورت کامل در کنار ستاد قرار داشتم. اماً حقاً و انصافاً تمام همشهری‌ها و اعضای ستاد سنگ تمام گذاشتند و برای حداقل سه ماه تمام وقت خود را صرف این موضوع نمودند و با برگزاری جلسات مکرر با اقشار مختلف مردم از تمامی امکانات فکری و مالی و علمی بهره بردند و با جان و دل تلاش کردند و از هر نظر کمک کردند. کمک‌های مالی به حدود ۶۲۲۱۲۸۰ ریال رسید که از این مقدار حدود ۲۲۸۵۶۰۲ ریال باقی ماند در سپرده بانک گذاشته شد که بعد از ۱۶ سال در دوره هفتم مبلغ به حدود ده میلیون ریال رسیده بود که در این دوره صرف تبلیغات کاندیداتوری جناب آقای سید عباس جهانبانی شد.

در این امر مهم بیش از یکصد نفر فعالیت مستقیم داشتند و حدود یکصد نفر کمک مالی نمودند که جای تقدیر و تشکر دارد. چنانچه مجال باشد از آنها نام برده خواهد شد. همچنین جهت این برنامه‌ بیش از ۴۰ دستگاه خودرو بدون منت و انتظاری خاص در اختیار ستاد قرار گرفت و رانندگی و تأمین بنزین آن را نیز صاحبان خودرو خود به عهده داشتند.

حاصل این همه فعالیت جانانه و خالصانه‌ی آنها بسیار شیرین بود و قبلاً قابل پیش‌بینی و تصور نبود. درست است که نتیجه نهایی را نگرفتیم ولی خیر و برکت زیادی در پی داشت بطوری که از آن دوره به بعد در تمام دوره‌ها حضور فعال در انتخابات با معرفی چهره‌های تازه داشته‌ایم و سد عدم حضور شکسته شد و این باور در مردم ایجاد شد که واقعاً می‌توان برای اهداف خود تلاش کرد.

من این اتفاق و همفکری و همراهی و همدلی مردم را حاصل نتیجه و عزم راسخی می‌دانم که مردم با آگاهی کامل به اهمیت و لزوم آن پی برده بودند و حاصل رشد فکری و سیاسی آنها می‌دانم که این گونه باور کرده‌ بودند که می‌توان از این طریق به اهداف سیاسی اجتماعی خود برسند. جا دارد از این همه تعهد و احساس تکلیف و از خود گذشتگی مردم شریف تشکر کنیم و به آنها ببالیم و افتخار کنیم و امیدوار باشیم در این راه فعال باقی بمانیم زیرا این حرکت در هر حالتی ارزشمند است و خیر و برکت دارد و نشانه بالندگی و زنده بودن و اوج شعور سیاسی مردم است. هر چند با گذشت ۲۷ سال از انقلاب دیگر برای مسئولین نباید مشکلات ناشناخته باشد که بر زمین بماند ولی رقابت و ارائه برنامه بهتر در جهت حل مشکلات و تسریع در رشد جامعه و استفاده از استعدادهای جوان و خلاق مردم را نباید فراموش کرد تا بر سرعتِ رسیدن به اهداف افزوده شود در جهت تعالی بخشیدن به ثمره انقلاب تلاش و جدیت کرد.

جمع آرای آقای راستی      ۳۰۱۷۰ رأی

جمع آرای آقای نوروزی     ۲۴۳۹۱ رأی

| مدیر رسانه‌های هفت‌برکه | مدیرمسئول پایگاه خبری هفت‌برکه | مدرس دوره‌های آموزش خبرنگاری

2 نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 نظر
scroll to top