یادداشت: دیوار کوتاه کسبه

هفت‌برکه – حسینعلی فولادی* : بدون شک مجموعه اصناف گراش از ابتدای شیوع این ویروس منحوس نسبت به شهر‌های همجوار و حتی دیگر نقاط کشور بیشترین همراهی و همدلی را با مجموعه کادر درمان و ستاد محترم پیشگیری از کرونا شهرستان داشته است.

از همان اوایل شیوع در اسفند ۹۸ که همزمان با بهترین فصل فروش مغازه‌داران بود، با بستری شدن سه نفر در بیمارستان به مدت دو هفته در گراش تعطیلی اعلام شد و در مجموع از ابتدای شیوع تاکنون به جز تعطیلات رسمی، بیش از دو ماه صنوف شهر تعطیل بوده است. این در حالی ست که در شهرهای همجوار با وجود مراودات و تراکم جمعیتی بیشتر، تعطیلی به مراتب کمتری را شاهد بوده‌ایم. در این نوشتار با شکافتن ابعاد قضیه به چرایی این‌ موضوع می‌پردازیم. با تاکید بر این نکته که نمی‌توان منکر زحمات کادر بهداشت و درمان و عوامل دست‌اندرکار ستاد محترم پیشگیری از کرونا شد و خانواده‌ی بزرگ اصناف همواره قدردان جهادگران عرصه‌ی بهداشتی و درمانی شهرمان است.

۱- از اواسط سال  ۹۹ که معیار رنگ‌بندی شهر ها بر مبنای تعداد بیماران بستری قرار گرفت، آمار بستری بیمارستان با عنایت به این که به دلایلی تعداد مریض‌های بستری بیمارستان گراش همواره بیشتر از شهرهای همجوار است این موضوع باعث پر رنگ نشان دادن وضعیت شهرستان می‌گردد. در حالی که با بررسی دیگر شاخص‌ها از جمله مرگ و میر مبتلایان و تعداد مبتلایان جدید به نسبت جمعیت شهرستان می‌توان پی برد که نه تنها وضعیت گراش در مقایسه با همسایگان بحرانی‌تر نبوده، بلکه به نسبت جمعیت وضعیت بهتری داشته ایم که این البته نشان از تعهد و تخصص و مجموعه امکانات کادر بهداشتی و درمانی شهرمان بوده است و جای افتخار دارد. لذا صرف داشتن تعداد زیاد بستری و به دنبال آن قرمز شدن وضعیت شهرستان ملاک مناسبی برای بحرانی جلوه دادن وضعیت و تعطیلی صنوف نیست 

۲- زمان آغاز موج چهارم کرونای گراش در  ۱۵ روز آغازین سال که اکثر صنوف تعطیل یا نیمه تعطیل بوده‌اند به خوبی نشان دهنده‌ی این واقعیت است که اصناف تاثیر حداقلی در گسترش ویروس داشته و علت اصلی شیوع، دورهمی‌های خانوادگی و در باغ‌ها بوده است. با مصوبه ستاد ملی برای تعطیلی هفته‌های سوم و چهارم سال و عدم توجه به شاخصه‌های بومی این منطقه که در هوای مساعد فروردین‌ماه دورهمی‌های باغ شهری تشدید می‌گردد، این موضوع عملا گسترش شیوع و افزایش آمار مبتلایان را در پی داشته است. حال چرا اصناف بایستی جور آن را بکشند.

 ۳- در حالی که طبق مصوبه ستاد ملی پیشگیری کلیه مراسم‌ها اعم از عروسی، ختم، جشن‌های خانوادگی و مراسم‌های مذهبی و آیینی و نماز جماعت در شهرهای قرمز ممنوع است؛ در شهر ما اکثر مساجد فعال و جلسات سخنرانی و ختم قران و افطاری برپاست و این دوگانگی و تبعیض آشکار در تعطیلی و پلمب صنوف با استناد به مصوبات ستاد پیشگیری و آزادی بعضی محافل حقیقتا غیر قابل تحمل و از چشم مردم پوشیده نیست. گویی مشت آهنین قانون فقط برای مغازه داری است که برای معیشت خانواده تلاش می‌کند.

۴- نحوه‌ی برخورد با مغازه‌دارانی که به نوعی از تعطیلی سرپیچی کرده یا نیمه باز، فروش داشته‌اند به نحوی است که انگار جانی بالفطره دستگیر شده است. هرچند عمل این گروه از همکاران مورد تایید نیست ولی در کارها آن‌ها حداکثر متخلف است نه جرم،  آنان مجرم نیستند که لایق این نوع برخورد باشند.

همانگونه که در لار حتی خبر یک مورد پلمب در مقطع کنونی منتشر نشده است و بازرسین بسیار محترمانه از واحدهای نیمه‌باز درخواست کرده درب فروشگاه‌های خود را ببندند.

کلام آخر در حالی که به اذعان مسئولین درمانی دورهمی‌های خانوادگی در راس علل گسترش ویروس است، از مجموع موارد منع شده‌ی ستاد پیشگیری ظاهرا تنها موردی که با دقت و وسواس کامل اجرایی می‌شود سختگیری در تعطیلی واحد‌های صنفی است و این موضوع حقیقتا جای گله‌مندی دارد. ضمن این که خبرهایی از بازگشایی بازار شهر همجوار از روز شنبه به گوش می‌رسد که در صورت صحت ادامه تعطیلات گراش و بازگشایی آن‌ها به هیچ وجه قابل توجیه نیست.

• حسینعلی فولادی : کارشناس ارشد بودجه و رییس صنف طلافروشان و خرازان گراش