گریشنا (هفت‌برکه): کلنگ‌زنی پروژه‌های گازرسانی روستاهای شهرستان گراش، جرقه‌ای برای کامران جعفری، رییس ستاد دکتر حسن روحانی در گراش، برای نوشتن این یادداشت بوده است، که آن را با کمترین ویرایش می‌خوانید.

 

Kamran Jafari کامران جعفری: در همه‌ی دنیا و مخصوصا ایران، مرسوم است که کلنگ‌زنی، احداث و افتتاح بسیاری از خدمات عمومی و پروژه‌های زیربنایی و ملی را برای بهره‌برداری‌های حزبی و جناحی، به نزدیکی‌های انتخابات‌ها و یا در حین انتخابات می‌کشانند. با شنیدن خبر شروع به کار در پروژه‌های گازرسانی روستاهای بخش مرکزی و ارد شهرستان گراش، فرصتی پیش آمد تا با نگاهی اجمالی به افتتاح فاز ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی، نحوه و دلیل افتتاح آنها را دوباره یادآوری کنیم.

در دوره‌های قبل و مخصوصا اواخر کار دولت دهم، بسیاری از پروژه‌ها بدون تکمیل بودن و یا رعایت استانداردهای کمّی و کیفی، با سرعت افتتاح می‌شدند تا مدال افتخارِ افتتاح (و نه تولید و بهره‌برداری‌اش) را بر گردن آویزند. این پدیده را در افتتاح راه آهن شیراز – اصفهان که بروز حوادثی را نیز در پی داشت، در اواخر دولت نهم و قبل از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری نیز شاهد بودیم. پروژه‌هایی که برای بهره‌برداری‌های سیاسی و تبلیغاتی، به صورت نمادین افتتاح می‌شدند و بلافاصله تعطیل می‌گشتند و بعضا به واسطه‌ی افتتاح‌های زودهنگام، از مدار تکمیل و تجهیز نیز تا سال‌ها خارج و به فراموشی سپرده می‌شدند.

اما دولت تدبیر و امید به عهدی که با مردم بسته بود، همیشه پایبند بود و در صدد فریب مردم بر نیامد. پروژه‌های پارس جنوبی بعضا سابقه‌ی دو یا سه بار افتتاح نیز داشت. دکتر روحانی نیز می‌توانست فازهای ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ را افتتاح کند، چون بیش از ۹۸ درصد کارهای تکمیلی انجام شده بود. اما برای دوری از سیاسی‌کاری و تبلیغات رسانه‌ای، فقط فاز ۱۷ و ۱۸ را به خاطر لزوم بهره‌برداری سریع‌تر، افتتاح رسمی کردند.

این رفتار را که می‌توان از آن به «تقوای سیاسی» یاد کرد، به تمامی مدیران انقلابی و ارزشی بدنه‌ی دولت نیز توصیه شده بود. نمونه‌ی بارز آن در گراش را می‌توان در موکول کردن گزارش سالیانه‌ی عملکرد دولت در پایان هر سال، و همچنین کلنگ‌زنی‌ها و بهره‌برداری از بسیاری از پروژه‌های عمرانی و خدمات عمومی، به بعد از انتخابات توسط حاج اصغر فرودی، فرماندار ارزشی، ولایی و انقلالیِ هم‌سو با دولت مستقر، برای جلوگیری از شائبه‌های تبلیغات انتخاباتی اردیبهشت‌ماه مشاهده کرد.

هر چند که این یک رفتار قانونی و کاملا مرسوم و جزو برنامه‌های جاری دولت تدبیر و امید بود، اما پایبندی به اصول اخلاقی و اعتقاد قلبی و عملی به حق‌الناس و رعایت انصاف و مساوات و برقراری شرایط یکسان توسط فرمانداری محترم به عنوان مجموعه‌ی تحت امر وزارت کشور و مجری انتخابات، از مهم‌ترین دلایلی بود که در پیِ سوال از چراییِ عقب افتادن پروژه‌ها به بعد از انتخابات تا به امروز، می‌توان از برادر ارزشی، انقلابی و مومن، جناب آقای فرودی، فرماندار محترم، شنید.

هر چند مردم به چشم خود برخی دخالت‌ها و اعمال نفوذهای نهادهای حکومتی و امنیتی را در جانب‌داری از کاندیدایی خاص نظاره کردند، اما این عیب از مجموعه‌ی دولت مردمی تدبیر و امید به دور بود. چون معتقد به رای برآمده از آرای واقعی جامعه بود. این نکته‌ای‌ست بسیار ستودنی و قابل بحث و بررسی برای همه‌ی مدیران، و لازم به درج در کارنامه‌ی نه‌چندان روشن مدیران در یکی دو دهه‌ی اخیر، به عنوان «برگشت تعهد و تقوی به عرصه‌ی مدیریت کشور».

اتفاقی میمون و مبارک که بی‌شک رشد و شکوفایی و تحول در عرصه‌ی سازندگی کشور را در پی خواهد داشت و رفتارهای پوپولیستی و تظاهر و ریا را از مدیریت اجرایی کشور دور خواهد کرد. و مهم‌تر اینکه این گونه اخلاق سنجیده و پخته‌ی سیاسی، پایانی است بر شائبه‌های چند ماه اخیر، که برای مردم متصور شده است که در نظام اسلامی، هدف وسیله را توجیه می‌کند. اگر هم برخی رقبای دولت تدبیر و امید بر این باور هستند، اما دولت و مجموعه‌ی تحت امرش به عمل ثابت کرده‌اند که چنین نیستند. بلکه نمونه‌ی عملیِ شعارِ «سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست‌مان» هستند.

یکم مردادماه ۱۳۹۶